Ο Μελέτης Ηλίας, με βεβαιότητα, μπορεί να κάνει τα πάντα και να τα απογειώσει με το ταλέντο του. Ευγενής, με το σύνδρομο του «καλού παιδιού», που όσο κι αν ο ίδιος δεν επιθυμεί, αυτό τον καταδιώκει… γιατί πολύ απλά, είναι, ξεχωρίζει και απασχολεί με τη δουλειά του. 

Πώς είναι αυτό το ταξίδι με τη «Μάγισσα Φλεγόμενη Καρδιά» του ΑΝΤ1;

Ενιωσα πως συμμετέχω σε γυρίσματα παραγωγής εξωτερικού. Επαιρνα ένα σενάριο στα χέρια μου, το διάβαζα και, εκτός από το ότι εντυπωσιαζόμουν από την πλοκή, εντυπωσιαζόμουν και με αυτά που έπρεπε να κάνουμε. Μιλάμε για μία υπερπαραγωγή με όλη τη σημασία της λέξης, κάναμε πράγματα που δεν τα βλέπουμε εύκολα στην ελληνική τηλεόραση και είναι δύσκολα να τα υλοποιήσεις. Θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ τυχερό που συμμετείχα σε αυτή τη σειρά και το συνολικό αποτέλεσμα με αφήνει τρομερά ικανοποιημένο.

Περίμενες αυτή η παραγωγή να έχει μεγαλύτερη αποδοχή από το κοινό;

Θεωρώ πως το κοινό, που βλέπει αυτή την εποχή τηλεόραση, έχει συνηθίσει σε άλλου είδους μυθοπλασία. Εχει συνηθίσει, ίσως, σειρές στις οποίες δεν χρειάζεται να αποκωδικοποιήσει καταστάσεις. Ο κόσμος έχει συνδέσει την τηλεόραση με κάτι πιο εύπεπτο και απλοϊκό, χωρίς να σημαίνει πως στερείται ποιότητας και αυτό. Βέβαια, πλέον, άνθρωποι που εργάζονται όλη την ημέρα, θα καθίσουν να δουν σίριαλ σε μια πλατφόρμα ή κάποια άλλη ώρα που τους βολεύει. Στα δικά μου μάτια, «Η Μάγισσα» έχει ένα αποτέλεσμα πιο κινηματογραφικό, είναι να το δεις σε σκοτεινή αίθουσα.

Πώς ήταν η διαδρομή με τον δικό σου ήρωα; Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες;

Η μεγάλη δυσκολία για μένα ήταν ότι υποδυόμουν έναν σκοτεινό χαρακτήρα που η εθνικότητά του δεν είναι ελληνική, το γεγονός πως σε αρκετές σκηνές μιλούσα ιταλικά με δυσκόλεψε. Σαν ιδιοσυγκρασία δεν είμαι καθόλου κοντά του, αλλά όταν νιώθεις ασφαλής από τους συναδέλφους και το σκηνοθετικό team, μπορείς να προτείνεις και να δημιουργήσεις άφοβα πράγματα χωρίς να έχεις το άγχος πώς θα φανεί, μήπως είναι υποτονικό κ.λπ. Θεωρώ ότι αυτές οι συνθήκες υπήρχαν στα γυρίσματα, έγινε με πολλή αγάπη, απέναντι σε φοβερές δυσκολίες.

Τι άλλο θα ήθελε να κάνει ο Μελέτης στην καριέρα του;

Κύριό μου μέλημα δεν είναι τι θα κάνω, αλλά ποιοι θα είναι οι συνεργάτες. Οταν έχεις μια καλή εταιρία παραγωγής που θα υποστηρίξει το όραμα 100% και θα ασχοληθεί με ζήλο και διάθεση, ένα καλό σενάριο και μία καλή ομάδα, δεν έχει σημασία το είδος. Αν υπάρχουν οι σωστές προδιαγραφές, θα βγει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα και πάνω. Οταν, για παράδειγμα, κάναμε το «Σόι σου», όπου ουσιαστικά συστήθηκα στον κόσμο, ήταν εσωτερική παραγωγή του ALPHA και ήμασταν προστατευμένοι. Πέρυσι, το «Προξενιό της Ιουλίας» ήταν φοβερή παραγωγή. Σε αυτή τη φάση της ζωής μου, αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να περνάω καλά στην καθημερινότητά μου.

Καθώς ανέφερες το «Σόι», βρίσκεστε σε προχωρημένες συζητήσεις για την επιστροφή του;

Βρισκόμαστε σε συζητήσεις, κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ μέχρι τώρα. Δηλαδή τα προηγούμενα πέντε χρόνια, αν και υπήρχε φημολογία, δεν μας είχε προτείνει κάποιος το reunion. Φέτος, είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Εχω κάνει κάποιες συζητήσεις που έχουν πάει πολύ καλά, αλλά από εκεί και πέρα υπάρχουν δεκάδες ακόμα πράγματα για να διασφαλίσουμε πως η σειρά θα γίνει έτσι όπως πρέπει να γίνει. Πράγματα που ακόμα δεν τα έχουμε συζητήσει. Είμαστε πιο κοντά από ποτέ, αλλά όχι τόσο κοντά ώστε να πούμε πως τον επόμενο μήνα ξεκινάμε γυρίσματα.

Θα δούμε νέα επεισόδια με την ίδια σύνθεση των οικογενειών; 

Αυτό είναι το «Σόι σου», οι δυο οικογένειες που συναντιούνται στο κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι. Σαφώς πρέπει να λάβουμε υπόψη πως τα παιδιά δεν είναι πλέον παιδιά, εμείς σιγά σιγά γινόμαστε παππούδες, τα κορίτσια θα είναι 17 και 19 ετών, αλλά ακόμα δεν έχω ιδέα πώς θα στηριχτεί το νέο concept. Προς το παρόν είμαστε με ερωτηματικό, αλλά επειδή είμαστε επαγγελματίες και πρέπει να έχουμε μια απάντηση άμεσα για να μη μας στερήσει το ενδεχόμενο μίας άλλης δουλειάς για τη νέα σεζόν, πολύ άμεσα έχουμε βάλει ένα deadline όπου θα μάθουμε αν τελικά θα γίνει ή όχι.

Μιλάμε για μία σειρά που έχει φανατικό κοινό και στις επαναλήψεις…

Είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να υπάρξουν κάποιοι και να πουν δεν είναι οι ίδιοι, έχουν μεγαλώσει, έχουν παχύνει, δεν μας πείθουν πια γιατί η ιστορία δεν είναι πειστική. Πολύ σπάνια άλλωστε έχει πάει το sequel ενός σίριαλ καλά όπως το πρώτο. Υπάρχει αυτός ο κίνδυνος που μας προβληματίζει και εμάς, όπως και το κανάλι.

Κάθε χρόνο το όνομά σου πρωταγωνιστεί σε ρεπορτάζ ότι θα αναλάβεις την παρουσίαση κάποιου project. Φέτος ίσως ήσουν πιο κοντά από ποτέ με το «Deal». Τελικά δεν προέκυψε. Εχει χτυπήσει από τότε το τηλέφωνό σου για κάτι σχετικό;

Οχι, αυτά συνήθως γίνονται λίγο αργότερα. Δεν έχω κάποια κρούση, δεν είναι και κύριο μέλημά μου. Για το «Deal» ήταν μια ειδική συνθήκη, καθώς είναι ένα project που παίζεται χρόνια, αν είναι να αφήσεις το στίγμα σου, καλό θα είναι να το δοκιμάσεις σε κάτι νέο, που δεν έχουμε ξαναδεί. Που θα σε ταυτίσει ο άλλος, που θα εισπράξεις την επιτυχία, αλλά και την αποτυχία. Το «Deal» είναι ωραίο που το έχει πάρει ένας παρουσιαστής, έστω και άλλου είδους, ο Γιώργος Θαναηλάκης, και το πάει και πολύ καλά. Εγώ θα ένιωθα μεγαλύτερη ανασφάλεια να κάνω κάτι που είναι τόσες σεζόν στον αέρα.

Θεατρικά τι ετοιμάζεις;

Μετά από έναν μεγάλο κύκλο παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη, που κάναμε και την πρεμιέρα μας, μεταφερόμαστε στην Αθήνα με μία παράσταση που την αγάπησε πολύ το κοινό και εύχομαι να την αγκαλιάσει και ο κόσμος της Αθήνας. Είναι ένα έργο που βρήκαμε με τη Βάσω (Λασκαράκη) μετά από αναζήτηση, καθώς θέλαμε μια κωμωδία που δεν θα είναι μόνο κωμωδία. Και η «Λαπωνία» είναι ένα θεατρικό έργο που συνδυάζει πολλά πράγματα. Χαίρομαι πολύ που εργάζομαι με ανθρώπους που είναι φίλοι μου και οικογένειά μου, η Βάσω και ο Σπύρος Τσεκούρας, που έχουμε παίξει σε δεκάδες παραστάσεις μαζί και είμαστε κολλητοί φίλοι, η Βίβιαν Κοντομάρη, που ήμασταν πέντε χρόνια μαζί στο «Σόι σου», είμαστε οικογένεια. Και με τον σκηνοθέτη μας, Νικορέστη Χανιωτάκη, φτιάξαμε μία παράσταση που περνάω ωραία στην καθημερινότητά μου. Χαίρομαι να πηγαίνω στη δουλειά. Παίζαμε από Δεκέμβριο έως Μάρτιο και ανεβοκατεβαίναμε κάθε εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη και δεν μας φάνηκε καθόλου… Είχαμε χαρά και λαχτάρα να παίξουμε. Μία πολύ καλή δουλειά.

Παίζει λοιπόν πολύ μεγάλο ρόλο για εσένα το κομμάτι των συνεργασιών και να περνάς καλά. Σε αυτή τη μακρά προσωπική σου διαδρομή, υπήρξαν δύσκολες συνεργασίες;

Στα πρώτα μου βήματα δεν μπορούσα να τις αντιμετωπίσω γιατί δεν είχα τη δύναμη, την εμπειρία και το σθένος. Πολλές φορές εμείς οι ηθοποιοί είμαστε πολύ ευάλωτοι στη διαδικασία των προβών και των γυρισμάτων. Οπότε όταν ο άλλος έχει απέναντί του έναν ευάλωτο άνθρωπο, που είναι ο ηθοποιός, μπορεί πολύ εύκολα να τον τσακίσει. Οσο περνάνε τα χρόνια φέρεσαι διαφορετικά, επιδιώκεις να μην τον βρίσκεις μπροστά σου…

Είσαι ένας ηθοποιός που τα τελευταία χρόνια συνεχώς μας εκπλήσσει και μας έχει απασχολήσει. Φανταζόσουν αυτή τη διαδρομή και το ταξίδι που έχεις κάνει στον χώρο;

Αυτό που θα άλλαζα είναι το σύνδρομο του καλού παιδιού και καλού μαθητή που έχω, που πολλές φορές παρεξηγείται ως ανόητος, αφελής, υπερβολικά καλοπροαίρετος. Θέλει κάποιες φορές και «τσαμπουκά» για να μπορείς να αντεπεξέλθεις στις δύσκολες καταστάσεις. Το ταλέντο και η αποτελεσματικότητα μπαίνουν πια σε δεύτερη μοίρα. Πιο πολύ ντόρο θα κάνει σε μια δουλειά το παρασκηνιακό κομμάτι ή η κακή είδηση, από το να βγει κάποιος και να γράψει τι καλός που είναι ο Μελέτης σε μια σειρά. Τα κλικ, που παίζουν ρόλο στην εποχή μας, θα προσελκύσουν μια κακή είδηση. Κάτι που θα καταρρίψει τον μύθο του καλού παιδιού, του ταλαντούχου…

Ο κόσμος, όμως, και μετά από αυτά που είδαμε να συμβαίνουν στο θέατρο με γνωστούς πρωταγωνιστές, δεν αναγνωρίζει τον χαρακτήρα του καλλιτέχνη-ηθοποιού;

Ελεγε σε ένα θεατρικό που είχα κάνει κάποτε, ότι ο κόσμος, ο λαός είναι σαν ένα παιδί, θέλει να τα σπάει όλα για να δει τι υπάρχει μέσα. Θεωρώ πως όσο και αν έχουμε επηρεαστεί με αυτό που συνέβη, το να εκθρονίσεις κάποιον είναι το πιο ηδονικό πράγμα που υπάρχει. Το να βρεις ένας ψεγάδι, ένα κουσούρι στην τέλεια εικόνα κάποιου είναι βούτυρο στο ψωμί όλου του κόσμου. Του αρέσει αυτό και είναι κρίμα γιατί δεν στεκόμαστε στην ουσία, που είναι να δεις μια ωραία δουλειά, έναν άνθρωπο παράδειγμα προς μίμηση και δεν μιλάω για εμένα, αλλά βλέπουμε στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια πολύ σπουδαίους ηθοποιούς.

Τι ονειρεύεσαι και προσωπικά και επαγγελματικά;

Τα όνειρά μου έχουν να κάνουν κυρίως με τα παιδιά μου και την οικογένεια μου. Εχουν προσωποποιηθεί στα παιδιά μου, η κόρη μου είναι στην εφηβεία, ο γιος μου στα 9 του, να είναι καλά θέλω, να έχουν μια ωραία ζωή, να είναι υγιή, φυσικά προβληματίζομαι με όλα όσα συμβαίνουν γύρω, στη χώρα μας, που όλα έχουν ρίσκο…