Η απόφαση ακολουθεί απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου τον Δεκέμβριο που ακύρωνε τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών της 24ης Νοεμβρίου, επικαλούμενη διαδικαστικές παρατυπίες και στοιχεία για εκστρατεία επιρροής από τη Ρωσία υπέρ του Τζορτζέσκου, αφού ανέλπιστα κέρδισε τη λαϊκή ψήφο. Εν όψει των νέων προεδρικών εκλογών, οι οποίες πρόκειται τώρα να επαναληφθούν στις 4 Μαΐου (πρώτος γύρος) και τις 18 Μαΐου (δεύτερος γύρος), ο Τζορτζέσκου ήταν πρώτος στις δημοσκοπήσεις, με περίπου 40%.

Οι Αρχές της Ρουμανίας δικαιολόγησαν τον αποκλεισμό του Τζορτζέσκου επικαλούμενες τις υποτιθέμενες παραβιάσεις του νόμου κατά του εξτρεμισμού, δηλώνοντας ότι η απόφαση βασίστηκε στους ίδιους λόγους που οδήγησαν στην ακύρωση των εκλογών. Ο Τζορτζέσκου κατήγγειλε την κίνηση ως «τυραννία» και εκατοντάδες υποστηρικτές του συγκεντρώθηκαν μπροστά από το εκλογικό γραφείο στο Βουκουρέστι, για να διαμαρτυρηθούν για την απόφαση, οδηγώντας σε βίαιες συγκρούσεις με την Αστυνομία. Ο Τζορτζέσκου άσκησε έφεση, όπως είχε δεσμευτεί ότι θα κάνει, με το Συνταγματικό Δικαστήριο να την απορρίπτει.

Ο αποκλεισμός του Τζορτζέσκου επιδεινώνει το ολοένα και πιο πολωμένο πολιτικό κλίμα της Ρουμανίας, αυξάνοντας τον κίνδυνο βίαιων διαδηλώσεων και ενισχύοντας εναλλακτικούς ακροδεξιούς υποψηφίους στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Επίσης, επιδεινώνει το αντισυστημικό αίσθημα, ενισχύοντας τη λαϊκή δυσπιστία προς τα κυρίαρχα κόμματα και τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας και αποξενώνοντας ένα μεγάλο τμήμα ψηφοφόρων που πιθανότατα θα θεωρήσουν την απόφαση του δικαστηρίου ως πολιτικά υποκινούμενη.

O αποκλεισμός του Τζορτζέσκου πιθανότατα θα ενισχύσει την Ακροδεξιά της Ρουμανίας, καθώς και το εθνικιστικό και αντιδυτικό αφήγημα, αλλά και όποιον ακροδεξιό υποψήφιο μπει για να τον αντικαταστήσει. Επί του παρόντος, φαίνεται δεδομένη η στήριξη στον ακροδεξιό Τζορτζ Σιμιόν, ηγέτη της ακροδεξιάς Συμμαχίας για την Ενωση των Ρουμάνων.

Ωστόσο, ο Σιμιόν δεν διαθέτει την ευρεία απήχηση του Τζορτζέσκου, πράγμα που σημαίνει ότι οι εκλογές είναι πλέον πιο πιθανό να περάσουν σε δεύτερο γύρο στις 18 Μαΐου, καθώς ο Σιμιόν είναι απίθανο να κερδίσει από τον πρώτο της 4ης Μαΐου. Επομένως, τα κυρίαρχα κόμματα πιθανότατα θα επιχειρήσουν να ενωθούν πίσω από όποιον υποψήφιο θα είναι εναντίον του Σιμιόν ή οποιουδήποτε άλλου αντισυστημικού αντιπάλου στον δεύτερο γύρο, αν και οι εσωτερικές διασπάσεις και η μειούμενη εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος δημιουργούν σημαντική αβεβαιότητα για το τελικό αποτέλεσμα.

Μια ακροδεξιά προεδρία θα μπορούσε να επηρεάσει σημαντικά τη φιλοδυτική ευθυγράμμιση της Ρουμανίας οδηγώντας τη χώρα σε θεσμική κρίση, ιδιαίτερα όσον αφορά την εξωτερική και αμυντική πολιτική, όπου ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός μοιράζονται την εξουσία. Ενώ οι Ρουμάνοι πρόεδροι έχουν περιορισμένη εξουσία στην εσωτερική πολιτική, ασκούν σημαντική επιρροή στην άμυνα και την εξωτερική πολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι μια νίκη ενός ακροδεξιού, αντισυστημικού υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές θα μπορούσε να απειλήσει τη φιλοδυτική ευθυγράμμιση της Ρουμανίας.

Δραστικές ενέργειες, όπως η αποχώρηση της χώρας από το ΝΑΤΟ ή την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα παρέμεναν απίθανες, καθώς τέτοιες αποφάσεις θα απαιτούσαν πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, το οποίο, επί του παρόντος, ελέγχεται από κεντρώα κόμματα που ευνοούν την ισχυρότερη συνεργασία της Ε.Ε. και τη συνεχή υποστήριξη της Ουκρανίας. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ρουμανίας, η κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού, έχει, επίσης, τον τελευταίο λόγο στη διαμόρφωση και την εκτέλεση της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Ωστόσο, αντικρουόμενα μηνύματα από έναν ακροδεξιό πρόεδρο θα μπορούσαν ακόμα να διαταράξουν σημαντικά τη χάραξη πολιτικής και να αποδυναμώσουν την επιρροή και την αξιοπιστία της Ρουμανίας στα διεθνή fora, συμπεριλαμβανομένων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του ΝΑΤΟ.

Επιπλέον, οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις με την κυβέρνηση θα μπορούσαν να ενισχύσουν περαιτέρω τη λαϊκή στήριξη στον ακροδεξιό πρόεδρο, απογοητεύοντας τους Ρουμάνους ακόμη πιο πολύ με τα κυρίαρχα κόμματα και το πολιτικό κατεστημένο. Αυτό θα δημιουργούσε ένα όλο και πιο ασταθές εσωτερικό πολιτικό περιβάλλον που θα μπορούσε να εγείρει το φάσμα μιας κυβερνητικής κατάρρευσης -είτε μέσω συνεχών κοινωνικών αναταραχών είτε μέσω αποστασίας από μικρότερα κόμματα- και πρόωρων εκλογών (οι οποίες, επί του παρόντος, δεν πρέπει να γίνουν μέχρι τα τέλη του 2029). Αυτό το σενάριο πιθανότατα θα ενίσχυε περαιτέρω τα ακροδεξιά κόμματα, αυξάνοντας την πιθανότητα μιας εθνικιστικής, αντισυστημικής κυβέρνησης μετά τις νέες εκλογές.

Η εκλογή μιας τέτοιας κυβέρνησης θα έθετε σοβαρές αμφιβολίες για τη συνεχιζόμενη στήριξη της Ρουμανίας στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής συμμετοχής της σε μελλοντικές ευρωπαϊκές ειρηνευτικές αποστολές εντός και γύρω από την Ουκρανία, οι οποίες ενδέχεται να περιλαμβάνουν ανάπτυξη ευρωπαϊκών στρατευμάτων σε ρουμανικό έδαφος.

Πράγματι, η στρατηγική θέση της Ρουμανίας σε Ανατολική Ευρώπη και περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και τα μακρά σύνορά της με την Ουκρανία την έχουν καταστήσει βασικό κόμβο για την παροχή βοήθειας και ζωτικής σημασίας οδό διέλευσης για τις ουκρανικές εξαγωγές προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οποιαδήποτε αλλαγή στη στάση του Βουκουρεστίου να βοηθήσει το Κίεβο να αποκρούσει τη ρωσική επιθετικότητα θα μπορούσε, επομένως, να περιπλέξει σημαντικά τις μελλοντικές προσπάθειες υπό την ηγεσία της Ευρώπης για παροχή εγγυήσεων ασφαλείας μετά τη σύγκρουση στην Ουκρανία.