Πράγματι λοιπόν η ανεργία μειώθηκε στο 20,7% τον Οκτώβριο του 2017, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία. Δηλαδή, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η ανεργία μειώθηκε κατά λιγότερο από πέντε εκατοστιαίες μονάδες, όταν, για παράδειγμα, στην Ισπανία, η οποία είχε παραπλήσια ποσοστά ανεργία με την Ελλάδα το 2014, η μείωση που καταγράφηκε είναι άνω των οκτώ μονάδων.

Oμως το παράδοξο με την ανεργία στην Ελλάδα είναι ότι στην τριετία 2015 – 2017 περιορίστηκε, χωρίς παράλληλα η οικονομία να αναπτύσσεται. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει είναι ότι η πίτα της οικονομίας παραμένει ίδια, αλλά αυξάνεται ο αριθμός των κομματιών και μειώνεται το μέγεθός τους.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που υποσχόταν την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχει καθιερώσει πλέον τους εργαζόμενους των 300 ευρώ, ενώ έξι στους δέκα νεοπροσλαμβανόμενους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη», έχουν συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μερική και η εκ περιτροπής απασχόληση στις νέες προσλήψεις τα τρία τελευταία χρόνια παρουσιάζει σταθερά αυξητική τάση.

Οι διαρκείς επιβαρύνσεις στο μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, δηλαδή σε φόρους και σε εισφορές, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έχουν καταντήσει άπιαστο όνειρο τις συμβάσεις πλήρους απασχόλησης και οι νέοι εισπράττουν μόνο χαμηλές αμοιβές που συναγωνίζονται το επίπεδο του επιδόματος ανεργίας.

Oμως και πάλι ο κ. Τσίπρας είπε ψέματα στη Βουλή. Oτι δηλαδή αντέστρεψε την αναλογία των συμβάσεων προς όφελος της πλήρους απασχόλησης, ενώ η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνησή του πριμοδότησε τη μερική απασχόληση και τις ευέλικτες μορφές εργασίας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου