Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η συνέχεια ξεπέρασε κάθε φαντασία. Αυτό που συμβαίνει την τελευταία διετία με τα πρωτογενή πλεονάσματα συνιστά δημοσιονομικό έγκλημα σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Ο κ. Τσίπρας ακολούθησε πιστά τον κανόνα του εσφαλμένου δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή, που είχε επισημάνει παλαιότερα το ΔΝΤ.
Επέβαλε μέσω της φορολόγησης μεγαλύτερη δόση λιτότητας από αυτήν που μπορούσε να αντέξει η αγορά και το μόνο που κατάφερε ήταν να βάλει στη χώρα έναν δημοσιονομικό ζουρλομανδύα, που εξυπηρετεί σχεδόν αποκλειστικά τα συμφέροντα των δανειστών.
Το 2016 με δέσμευση της χώρας για πλεόνασμα 0,75% η κυβέρνηση εμφάνισε πλεόνασμα 3,8% του ΑΕΠ ενώ η οικονομία παρέμεινε σε ύφεση 0,2%. Δηλαδή το δημοσιονομικό αποτέλεσμα δεν προήλθε από τη μεγέθυνση της οικονομίας και κατ’ επέκταση την αύξηση των φορολογικών εσόδων αλλά από την αφαίμαξη των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών μέσω των αλλεπάλληλων φορολογικών επιβαρύνσεων.
Το οικονομικό επιτελείο του κ. Τσίπρα προτίμησε να θυσιάσει την ανάπτυξη, πετσοκόβοντας ακόμη και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, υπέρ των πλεονασμάτων, που κατευθύνονται εκτός ελληνικής οικονομίας, αφού δίδονται για την αποπληρωμή του εξωτερικού δανεισμού.
Η Αράχωβα μας έδειξε τον δρόμο: Τι πρέπει να μάθουμε για τις χειμερινές μετακινήσεις
Η ίδια παρανοϊκή πολιτική εφαρμόσθηκε και το 2017. Η οικονομία έχασε και πάλι τον στόχο της ανάπτυξης, οι τελευταίες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αύξηση του ΑΕΠ κοντά στο 1,4% όταν ο αρχικός στόχος ήταν 2,8%, αλλά η κυβέρνηση πέτυχε υπερδιπλάσιο πλεόνασμα έναντι των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει. Το υπερπλεόνασμα κατευθύνθηκε και αυτό υπέρ τόκων και χρεωλυσίων αλλά και πάλι ήταν εικονικό. Προέκυψε από την περικοπή των πόρων του ΠΔΕ κατά 800 εκατομμύρια ευρώ και από τη στάση πληρωμών του Δημοσίου που υπερκάλυψε την υστέρηση που παρουσιάσθηκε στα δημόσια έσοδα.
Η επιλογή του υπουργείου Οικονομικών να περιορίσει τις δημόσιες επενδύσεις όταν έχει υπερπλεόνασμα δεν υπακούει σε καμία οικονομική λογική. Τους μόνους που εξυπηρετεί είναι τους δανειστές που βλέπουν να καταφθάνουν στα θησαυροφυλάκιά τους χρήματα τα οποία δεν περίμεναν. Για τον λόγο αυτό άλλωστε δέχονται τις λογιστικές αλχημείες της κυβέρνησης προκειμένου να εμφανίζονται θηριώδη πλεονάσματα. Σε βάρος της ανάπτυξης και των εισοδημάτων των νοικοκυριών.
Προκλητικά ρουσφέτια στη νεοδιαπλοκή της αριστεράς
Φανταστείτε η κυβέρνηση Σαμαρά να είχε φέρει διάταξη που να μείωνε τους φόρους στους τηλεοπτικούς σταθμούς και στους καζινάδες τι θα έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας για τη διαπλοκή και τα συμφέροντα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει τέτοιους ενδοιασμούς. Και τους φόρους μείωσε για τους τηλεοπτικούς σταθμούς έτσι ώστε να εξουδετερωθεί σε μεγάλο βαθμό το κόστος απόκτησης αδειών ενώ με το πολυνομοσχέδιο θέσπισε πρωτοφανείς ελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις καζίνο με φορολογικούς συντελεστές από 8% έως 20%. Πρόκειται για προκλητικά ρουσφέτια σε επιχειρηματίες στους οποίους ποντάρει της κυβέρνηση της Αριστεράς προκειμένου να χτίσει τη δική της διαπλοκή. Σε μία περίοδο κατά την οποία η αγορά και τα νοικοκυριά στενάζουν από την υπερφορολόγηση, το Μαξίμου νομοθετεί ελαφρύνσεις για συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Καλό ταξίδι, Βασίλη Κεδίκογλου
Εκρηκτικός ως χαρακτήρας ο Βασίλης Κεδίκογλου, που έφυγε χθες στα 86 χρόνια του, συνέδεσε το όνομά του με τις πολιτικές θέσεις στις οποίες έμενε για πάντα πιστός αλλά και την αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα, την Ιστιαία Ευβοίας. Τον εκλιπόντα τον είχα γνωρίσει για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του ’80 όταν είχε αναλάβει θέση υπουργού στο Δημοσίων Εργων. Τότε, πολλές ανακοινώσεις του αφορούσαν έργα οδοποιίας στον νομό Ευβοίας. Οταν οι συντάκτες του ρεπορτάζ, το είχαμε επισημάνει, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «εγκρίνω εκεί έργα γιατί η Εύβοια είναι ο πιο παραμελημένος νομός της Ελλάδας», έλεγε και είχε δίκιο. Ακόμη και σήμερα το οδικό δίκτυο της Εύβοιας είναι από τα χειρότερα της χώρας. Ανήσυχος για τα κοινά και με ριζοσπαστικές ιδέες ο Βασίλης Κεδίκογλου αφήνει ως παρακαταθήκη την αψεγάδιαστη πολιτική του πορεία. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και ιδίως στον υιό του Σίμο, που συνεχίζει την πολιτική διαδρομή του πατέρα του.
O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]