Δεκατέσσερα χρόνια και εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα μετά, ο Τζούλιαν Ασάνζ, ιδρυτής των περίφημων Wikileaks, βρίσκεται πλέον στην Αυστραλία με την οικογένεια του. Η παγκόσμια δημοσιογραφική κοινότητα πανηγυρίζει το τέλος μιας πρωτοφανούς δίωξης που δεν αφορούσε μόνο τον Ασάνζ αλλά την ελευθερία του Τύπου και το δικαίωμα των πολιτών να πληροφορούνται για την διάπραξη εγκλημάτων ανεξαρτήτως ποιος είναι ο δράστης. Ένας άνθρωπος ή ένα κράτος.
«Αν ο Ασάνζ περνούσε το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή, όποιος ρεπόρτερ είχε στην κατοχή του ένα απόρρητο έγγραφο, θα φοβόταν ότι θα αντιμετωπίσει παρόμοια μοίρα», είπε ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων Anthony Bellanger. Βέβαια, στην περίπτωση του Ασάνζ όπως και στην περίπτωση του Εντουαρντ Σνόουντεν δεν μιλάμε για ένα έγγραφο αλλά για την διαρροή εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτικών, διπλωματικών και άκρως απορρήτων εγγράφων που πλημμύρισαν το διαδίκτυο προκαλώντας απανωτά σοκ στην ισχυρότερη χώρα του πλανήτη και τους συμμάχους της.
Το βασικότερο επιχείρημα των διωκτών του Ασάνζ ήταν ότι οι αποκαλύψεις αυτές έθεταν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, κυρίως Αμερικανών στρατιωτών που πολεμούσαν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ένα δίλημμα τόσο παλιό όσο και η δημοσιογραφία. Όπως έλεγε ο διευθυντής των New York Times Ντιν Μπακέι όταν έπεσε στους ώμους του το βάρος των μαζικών αποκαλύψεων που έφεραν στο φως τα WikiLeaks, η Τσέλσι Μάνινγκ και αργότερα ο Σνόουντεν «η μη δημοσίευση είναι μεγάλη απόφαση για μια εφημερίδα, είναι μια πράξη σχεδόν πολιτική και σίγουρα όχι δημοσιογραφική».
Παύλος Ντε Γκρες: Common People*
Ο Guardian πάντως, που είχε πρωτοστατήσει στις αποκαλύψεις του Ασάνζ, επισημαίνει ότι η απελευθέρωση του είναι ένα καλό νέο για τον ίδιο, αλλά όχι αναγκαστικά για την ερευνητική δημοσιογραφία. Και αυτό επειδή αν και αποσύρθηκαν 17 κατηγορίες, παρέμεινε η χειρότερη. Βλέπετε, ο συμβιβασμός για να αφεθεί ελεύθερος, προέβλεπε την παραδοχή ενοχής του για κατασκοπία βάσει ενός νόμου του 1917. Κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει «φονικό» όπλο σε μια δεύτερη θητεία Τραμπ.
«Οι νόμοι για την εθνική ασφάλεια είναι απαραίτητοι. Αλλά είναι επίσης απαραίτητο να αναγνωρίσουμε ότι οι κυβερνήσεις κρατούν μυστικά τόσο για κακούς όσο και για καλούς λόγους. (…) Οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς μπορούν να το θεωρήσουν ως νίκη. Είναι πιθανό ότι οι μελλοντικές διοικήσεις θα μπορούσαν να εκλάβουν αυτή την υπόθεση ως ενθάρρυνση για την άσκηση δίωξης του Τύπου βάσει του νόμου περί κατασκοπείας. Είναι πιθανό ότι μια τολμηρή δεύτερη κυβέρνηση Τραμπ θα το έκανε. (…) Η απειλή για την ελευθερία του Τύπου δεν έχει τελειώσει».
Την ίδια στιγμή, ο Εντουαρντ Σνόουντεν, πρώην πράκτορας του NSA που διέρρευσε έγγραφα αποκαλύπτοντας μαζικές παρακολουθήσεις από αμερικανικές και βρετανικές κυβερνήσεις βρίσκεται υπό την προστασία του Πούτιν (!), ενώ συνολικά περισσότεροι από 500 δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο παραμένουν στη φυλακή. Ανάμεσα τους και ο Εβαν Γκέρσκοβιτς, ο ανταποκριτής της Wall Street Journal που εδώ και 15 μήνες κρατείται στις ρωσικές φυλακές με την κατηγορία -τι άλλο;- της κατασκοπείας.
Ειδήσεις σήμερα
Με τον… «Κωνσταντή» στον Θερμαϊκό – Δείτε φωτογραφίες
Ακαθάριστα οικόπεδα: Δόθηκε παράταση στις δηλώσεις μέχρι τις 15 Ιουλίου
Πέθανε η τραγουδίστρια Γεωργία Λόγγου
Καιρός – Καλλιάνος: 9 μποφόρ το Σαββατοκύριακο ακόμα και στην Αττική