Με τη νέα του δουλειά ανοίγει ένα «Παράθυρο στο άπειρο», ερμηνεύοντας μοναδικά, ανέκδοτα τραγούδια του κορυφαίου ποιητή Αλκη Αλκαίου, που μελοποίησε ένας άξιος δημιουργός της νέας γενιάς, ο Μανώλης Ανδρουλιδάκης.

Αυτή η ολοκληρωμένη μουσική δουλειά, όπου συναντιούνται ένας ποιητής, ένας συνθέτης και ένας ερμηνευτής, ήταν και η αφορμή για την κουβέντα που ακολουθεί. Προσηνής, φιλικός, άμεσος, ο Γιάννης Κότσιρας δεν φέρεται ούτε αισθάνεται σταρ. Δεν χάνει ποτέ το μέτρο ούτε το μυαλό του κι αυτό τον κάνει ακόμα πιο αγαπητό.

Δήλωσες ότι το «Παράθυρο στο άπειρο» είναι ο δίσκος της ζωής σου…

Πράγματι, έτσι είναι. Αυτή η δουλειά έχει βιωματικό χαρακτήρα. Ηρθε σε μένα εντελώς καρμικά ως επιθυμία του Αλκη Αλκαίου, αλλά και εξαιτίας της αγάπης που τρέφει προς τη φωνή μου ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης. Την πήραμε από το χέρι, νότα νότα, τη φτιάξαμε χειροποίητα. Εχει την αύρα του ολοκληρωμένου έργου, όπως γινόταν παλιά, με τους μεγάλους δημιουργούς. Εχει το όλον. Γι’ αυτό και νιώθω ότι είναι η δουλειά της ζωής μου.

Ηταν επιθυμία του Αλκη Αλκαίου να συνεργαστείτε;

Ναι, ήταν επιθυμία που είχε εκφράσει και στον Ηλία Γεράκη, τον συνεργάτη του και στον Θάνο Μικρούτσικο. Ηθελε να κάνουμε μια ολοκληρωμένη δουλειά, γιατί ήμουν ανάμεσα στους αγαπημένους του τραγουδιστές. Απλά δεν έγινε ποτέ. 

Είναι η μουσική ένας τρόπος να ανοίξεις ένα «Παράθυρο στο άπειρο»; Σε απασχολεί το τι θα αφήσεις πίσω σου;

Δεν έχω πλέον τέτοιες μεταφυσικές ανησυχίες. Τις είχα παλιότερα. Ο τίτλος «Παράθυρο στο άπειρο» εκφράζει ακριβώς την ταυτότητα του συγκεκριμένου ποιητή, που ήταν σουρεαλιστής ή και υπερρεαλιστής. Ανοίγουμε στον κόσμο ένα παράθυρο στα πάντα, στον ουρανό, τη θάλασσα, το σύμπαν. Ο στόχος ήταν ο κόσμος να βγει και να ταξιδέψει όπως παλιά, με τις μουσικές.

Εχει ανάγκη σήμερα το κοινό από αυτό το ταξίδι;

Εχουμε σοβαρό έλλειμμα μουσικής. Γράφονται ωραία τραγούδια, αλλά δεν φτάνουν στο κοινό. Εχουν κατακλύσει την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα η ποπ και η λαϊκοπόπ, ενώ έχουν μείνει έξω το έντεχνο λαϊκό, η ροκ μουσική, η λαϊκή. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι καλλιτέχνες πλέον έχουν επικεντρωθεί στη διάδοση των τραγουδιών τους μέσω των ζωντανών εμφανίσεων, που έχουν δυναμώσει πολύ.

Πού οφείλεται αυτή η επιστροφή του κοινού στα live;

Θα έλεγα ότι και εμείς οι καλλιτέχνες βάλαμε μυαλό. Πλέον ούτε θέλουμε να πηγαίνουμε στα πολύ μεγάλα μαγαζιά ούτε επιδιώκουμε τα πολύ μεγάλα μεροκάματα. Αυτό κάνει τα προγράμματα πολύ προσιτά. Υπήρξε περίοδος που οι καλλιτέχνες του λεγόμενου «έντεχνου λαϊκού» ζήλεψαν τη δόξα των μεγάλων μαγαζιών. Αυτό ξεκίνησε τη δεκαετία του ‘90. Ξαφνικά από χώρους όπως ήταν η «Σφεντόνα» των 700 ατόμων πεταχτήκαμε στην Ιερά Οδό σε χώρους των 2.000 ή 3.000 ατόμων. Φύγαμε από τη λογική των μουσικών σκηνών και περάσαμε στα μεγάλα μαγαζιά. Η αίσθηση της επαφής με το κοινό χάθηκε. Κράτησε αυτό μερικά χρόνια. Αυτά τα μαγαζιά λειτουργούν με άλλη λογική, άλλη συμπεριφορά, άλλες απαιτήσεις, άλλες οικονομικές σχέσεις. Τα τελευταία χρόνια έγινε αυτό που έλεγε ο Θάνος Μικρούτσικος: ξανασυστηθήκαμε, ανταλλάξαμε ξανά διευθύνσεις. Επανήλθαμε στα φυσιολογικά μας. 

Θα πήγαινες σήμερα σε ένα μεγάλο μαγαζί;

Εχω τη δυνατότητα να πάω σε ένα μεγάλο μαγαζί και να το γεμίσω. Το ξέρω, αλλά δεν θέλω πλέον να το κάνω. Γιατί μπορεί να έρθει ο κόσμος, αλλά δεν θα περάσει καλά κι έτσι δεν θα ξανάρθει. Εγώ όμως θέλω να κρατήσω την επαφή με τον κόσμο μου και να περνάμε όλοι καλά. Στη μουσική σκηνή είσαι πιο κοντά με τους ακροατές.

Δεν ήσουν ποτέ απόμακρος ούτε λειτουργείς ως σταρ. Ενιωσες ποτέ να κινδυνεύεις να χάσεις το μέτρο;

Αυτές οι συμπεριφορές προέρχονται από προσωπικές ανασφάλειες. Θέλεις να προσποιηθείς κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Κάτι τέτοιο θα υποδήλωνε ότι θεωρώ τον εαυτό μου σημαντικότερο από τους άλλους. Δεν το είχα ποτέ. Δεν μεγάλωσα έτσι. Το 1997 είχα πάθει αγοραφοβία λόγω της μεγάλης επιτυχίας του «Τσιγάρου», αλλά μετά το ισορρόπησα. Αυτή η απομάκρυνση δεν ήταν επειδή την ψώνισα, αλλά από φόβο. Αλλωστε έχω κάνει όλες τις δουλειές.

Θα δω υποδεέστερο ένα παιδί που κουβαλάει ηχεία, ενώ έχω κουβαλήσει εγώ, ή έναν σερβιτόρο, αφού έχω φάει τα πόδια μου να σερβίρω; Μπορεί να το παθαίνουν αυτό τα νεότερα παιδιά που θεωρούν ότι ο τραγουδιστής είναι κάτι σημαντικό. Εγώ μεγάλωσα στο σπίτι μου με το ότι ο τραγουδιστής είναι κάτι κανονικό. Ο Χρήστος Κωνσταντίνου, ο σπουδαίος μουσικός, που με έβαλε στη μουσική, μου έλεγε μερικά σημαντικά που τα έχω κρατήσει ως κόρην οφθαλμού, όπως «να μη βάλεις τον τραγουδιστή πάνω από το τραγούδι» ή «όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις τόσο πιο χαμηλά να κοιτάς».

Νομίζω ότι οι πραγματικοί σταρ είναι κανονικοί άνθρωποι. Εβλεπα πρόσφατα τον Ρότζερ Γουότερς, ο οποίος ταξιδεύει με το μετρό και άργησε να γυρίσει σπίτι του γιατί τον πήρε ο ύπνος και έφτασε στο τέλος της διαδρομής, ή τον Κίανου Ριβς που κυκλοφορεί ανάμεσα σε όλους κανονικά, ή τον Μπον Τζόβι, που πηγαίνει κρυφά και μαγειρεύει για άστεγους. Στη Νέα Υόρκη που είχα επισκεφθεί, είδα τον Ντένζελ Ουάσιγκτον που έκανε τζόκινγκ, τον σταμάτησα και του μίλησα. Οι πραγματικοί σταρ δεν αισθάνονται ότι πρέπει να αποδείξουν κάτι. 

Τα επόμενα σχέδια;

Το καλοκαίρι θα κάνω προσωπικές συναυλίες με τη Δήμητρα Μπουλούζου και τη Μυρτώ Βασιλείου. Η συναυλία θα είναι ροκ με λαϊκά στοιχεία. Εχω τη διάθεση να ροκάρουμε πολύ φέτος. Επίσης θα κάνουμε συναυλίες με τον Μίλτο Πασχαλίδη γιατί πέρσι δεν το χορτάσαμε.

Γιάννης Κότσιρας: Μου είναι δύσκολο να τραγουδάω τους στίχους μου

Με τον συνθέτη Νίκο Τερζή ο Γιάννης Κότσιρας έγραψε τους στίχους πολύ δημοφιλών τραγουδιών που ακούμε μέσα από τη σειρά «Σασμός». Μπορεί η τηλεόραση να γίνει ένα μέσο που θα περάσει το καλό τραγούδι στο μεγάλο κοινό;

Αισθάνομαι ότι την τελευταία πενταετία οι πολύ ποιοτικές σειρές έγιναν το όχημα για να μπει η καλή μουσική στα σπίτια, όχι μόνο με τον «Σασμό», αλλά και με τις «Αγριες Μέλισσες», «Το Νησί», «Το Κόκκινο Ποτάμι». Εγιναν πολύ ωραίες δουλειές. Είναι η απόδειξη ότι μπορεί να είναι καλή η τηλεόραση και να γίνει όχημα για να μπει το καλό τραγούδι στα σπίτια. 

Πώς νιώθεις ως στιχουργός και ως ερμηνευτής; Πώς συνυπάρχουν αυτές οι δυο ιδιότητες;

Ο στίχος είναι πολύ ιδιαίτερο και δύσκολο είδος. Γι’ αυτό και δεν με θεωρώ στιχουργό. Μου είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ τον εαυτό μου να τραγουδάω τους στίχους μου. Γι’ αυτό έχω τραγουδήσει μόνο δύο από τα τριάντα τραγούδια του «Σασμού». Ηθελα να γράφω για συναδέλφους. Το κάθε τραγούδι είναι γραμμένο, όχι μόνο πάνω στις ανάγκες της σειράς, αλλά και πάνω στην ταυτότητα του κάθε ερμηνευτή. Αυτή είναι η λεπτομέρεια που οδήγησε στο να αγαπηθούν αυτά τα τραγούδια τόσο πολύ. 

Ποιων άλλων δημιουργών θα ήθελες να ερμηνεύσεις τραγούδια;

Θέλω πολύ να πω τραγούδια του Παντελή Θαλασσινού, του Νίκου Πορτοκάλογλου, του Ορφέα Περίδη, του Μίλτου Πασχαλίδη, του οποίου έχω γράψει εγώ τραγούδι και δεν μου έχει γράψει εκείνος (γέλια).

Γιάννης Κότσιρας: Νιώθω πληρότητα με την οικογένεια

Στην παρουσίαση του CD ήταν στο πλάι σου η οικογένειά σου, η σύζυγός σου Κατερίνα και τα δύο σας παιδιά. Ετσι το είχες φανταστεί;

Ναι και το σχεδιάζαμε καιρό. Σήμερα δεν γίνονται πλέον παρουσιάσεις. Ηταν η παρουσίαση της ζωής μου και ήθελα να έχω δίπλα μου την οικογένειά μου.

Πώς είσαι στον ρόλο του πατέρα;

Από τότε που γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος, Νικόλας, που είναι επτά ετών σήμερα, και ο Κωνσταντίνος, που είναι πέντε, άλλαξε όλη η ζωή μου. Μάλλον η ζωή μου άλλαξε από τη στιγμή που συνάντησα την Κατερίνα. Αποφάσισα ότι η δουλειά θα μπει σε δεύτερη μοίρα και όταν ήρθε και ο Νικόλας, μπήκε σε… τελευταία μοίρα. Τραγουδάω και έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θα γυρίσω σπίτι. Αυτό με ενδιαφέρει… Να γυρίσω σπίτι. Το 2000 θα προτιμούσα το τραγούδι από την οικογένεια, σήμερα δεν τίθεται τέτοιο θέμα… Νιώθω πληρότητα, είμαι διαφορετικός πλέον…

Δεν μπορώ να πω πώς είμαι ως πατέρας. Ομως, είναι σίγουρο ότι κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να ακούω από τα παιδιά μου τη φράση: «Μπαμπά, είσαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου».

Ειδήσεις σήμερα

Ο συγγραφέας Φώτης Βρακάς στον «Ε.Τ.»: Στην τοπική ιστορία με γοητεύει το άγνωστο

Μητσοτάκης σε Γιούροβα: Στεκόμαστε δίπλα στο Ισραήλ, αλλά όλες οι πλευρές να δείξουν την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση [βίντεο]

Δωρεάν ταξίδι στην Ιστορία με οδηγό τα μνημεία