Τρία γεγονότα δημιουργούν το μεγαλύτερο άγχος στον άνθρωπο. Το διαζύγιο, η αλλαγή εργασίας και το να μιλήσει σε κοινό. Επί της ουσίας, όλα συνοψίζονται σε ένα. Το άγνωστο. Αυτό είναι που δημιουργεί άγχος στον άνθρωπο. Πολλοί από μας καλούμαστε συχνά να μιλήσουμε σε κοινό, να κάνουμε μια παρουσίαση, να εμφανιστούμε σε μια ραδιοφωνική ή τηλεοπτική εκπομπή.
Το πρώτο που χρειάζεται είναι να εξαφανίσετε το άγνωστο συνεπώς και το άγχος που είναι η γενεσιουργός αιτία του αγνώστου. Αυτό επιτυγχάνεται με το να γνωρίζεις καλά το θέμα, να έχεις προετοιμαστεί σωστά, να έχεις στόχο ως προς το αποτέλεσμα της παρουσίασης και να έχεις κάνει πρόβες.
Το δεύτερο είναι ότι χρειάζεται να έχεις «αυτοπεποίθηση». Η αυτοπεποίθηση είναι κάτι το οποίο δεν αγοράζεται αλλά καλλιεργείται. Το πρόβλημα είναι ότι δύσκολα αναπτύσσεται. Θέλει πολλή φροντίδα. Θα έλεγα ότι είναι η ορχιδέα των χαρακτηριστικών.
Το ότι είσαι καλός συζητητής σε μια ιδιωτική συζήτηση δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι είσαι και καλός συζητητής σε μια συζήτηση όπου σε καταγράφει η κάμερα ή καλός ομιλητής, ιδίως όταν η ομιλία είναι δημόσια. Συχνά ζητώ από τους φοιτητές μου να μου πουν καθιστοί κάτι απλό, συνήθως το όνομά τους, τις σπουδές τους, τον επαγγελματικό τομέα όπου ασχολούνται. Οι περισσότεροι είναι άνετοι. Στη συνέχεια ζητώ από τους ίδιους να σηκωθούν όρθιοι και να παρουσιάσουν τον εαυτό τους, να πουν τα ίδια: πολλοί δυσκολεύονται. Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα, και υπάρχουν περισσότερες αρνήσεις, όταν τους πω ότι τους καταγράφει η κάμερα. Ουδείς είναι σε θέση να μου εξηγήσει γιατί δυσκολεύεται.
Τρίτον: Είναι απαραίτητο να μιλάς σωστά. Η διαφορά ανάμεσα στη «σχεδόν σωστή λέξη» και στη «σωστή λέξη» είναι πολύ μεγάλη. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο λαμπτήρα και το φως. Ετσι σωστά το έθεσε ο Μαρκ Τουέιν.
Τέταρτον: Να ξέρεις ότι η ομορφιά προηγείται της εξυπνάδας. Δεν σημαίνει ότι για να βγείτε στη σκηνή και να μιλήσετε πρέπει απαραιτήτως να είστε δανδής ή Μις Ελλάς, αλλά χρειάζεται να είστε σωστά ντυμένος, με ρούχα που ταιριάζουν στην περίσταση και να ταυτοποιείστε με μια εικόνα που το ακροατήριο έχει στο μυαλό του. Μην επιχειρείτε ακρότητες, μια και δεν είστε ο κ. Λάκης Γαβαλάς.
Στη δισκογραφία, με τον Στέλιο
Πέμπτον: Ο κόσμος εντυπωσιάζεται από τους ειδικούς, αλλά τους ακούει με το συναίσθημα. Μιλήστε στον κόσμο ακουμπώντας το συναίσθημα όχι τη λογική.
Υπάρχουν τέσσερα πράγματα τα οποία χρειάζεται να μελετήσετε πριν ξεκινήσετε μια δημόσια ομιλία: το κοινό, το θέμα, το χώρο, το χρόνο. Υπάρχουν τρεις βλακώδεις εκφράσεις τις οποίες δεν χρειάζεται να τις πείτε ποτέ: «Εμένα ό,τι μου ’ρχεται στο μυαλό το λέω». «Εγώ έτσι είμαι και σ’ όποιον αρέσω». «Ετσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε».
Υπάρχουν δύο πραγματα τα οποία πρέπει να πολεμήσεις: την ανία του κοινού και το χρόνο. Υπάρχει ένας μαγικός αριθμός που στοιχειώνει τον κάθε ομιλητή, το 666.666. Εχετε στη διαθεσή σας 6 δευτερόλεπτα για να κερδίσετε το κοινό. Κάθε 6 λεπτά χρειάζεται να κάνετε ένα διάλειμμα για να επαναφέρετε το κοινό από εκεί που «ταξιδεύει». Μέχρι 6 ώρες μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος μια εκπαίδευση. Σε 6 μέρες αν η παρουσίαση είναι πετυχημενη, θα θυμάται κάτι από αυτά που άκουσε. Σε 6 μήνες, θα πρέπει να θυμάται τον ομιλητή.
Μια παροιμία να έχετε στο μυαλό σας: «Ο μουγκός έκανε τον φαρφαλιάρη κι έσκασε». Φαρφαλιάρης είναι ο φλύαρος. Να θυμάστε ότι πια δεν «μένουν τα γραπτά» μόνον, αλλά και τα προφορικά, να είστε προσεκτικοί σε ό,τι λέτε.
Κλείνουμε με τον Αριστοτέλη, ο οποίος έλεγε ότι τα τρία χαρακτηριστικά της πειστικής ομιλίας είναι: «ήθος, λόγος, πάθος».
ΥΠΟΓΡΑΦΗ: Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος
Ειδήσεις σήμερα
Δύσκολες ώρες για την γνωστή δημοσιογράφο Λίνα Κλείτου – Πέθανε ο πατέρας της
Μαρινάκης: Ο κ. Κασσελάκης συμπεριφέρεται ως influencer
«Εικονικός» Τουρισμός: Ποιες χώρες και πως έφτιαξαν την δική τους Σαντορίνη [Εικόνες]