Η έμπνευσή της από τον Καραγκιόζη είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα της, ενώ παράλληλα καταφέρνει να δώσει μια σύγχρονη και φρέσκια ματιά σε έναν τόσο αγαπημένο ήρωα. Σε αυτή τη συνέντευξη, η κα Πετρή μοιράζεται μαζί μας την αγάπη της για τον Καραγκιόζη, την επίδρασή του στο έργο της και τη σημασία του για την ελληνική κουλτούρα.
Ποια ήταν η αιτία να μεταφέρετε τον Καραγκιόζη σε αυτή τη θεματική;
Μαρίνα Πετρή: O Καραγκιόζης δεν είναι μόνο ένα πανελλήνιο βίωμα αλλά το άλτερ έγκο του Έλληνα από τα αρχαία χρόνια. Δεν είναι λίγα, άλλωστε, τα στοιχεία που μαρτυρούν τόσο την εικαστική του μορφή αλλά και την ιδιότητά του ήρωα ρόλου σε παρεμφερείς θεατρικές συγγραφές του Αριστοφάνη με το όνομα Γναθωνίδης και αργότερα στην Βυζαντινή περίοδο στα έργα του μικροθεάτρου του Πτωχοπτόδρομου. Μεγάλωσα με τις παραστάσεις του Καραγκιόζη στην τότε χωμάτινη πλατεία της Πηγάδας του Πειραιά που έκανε την εμφάνιση του κάθε αρχή καλοκαιριού. Πιάναμε τον πρώτο πάγκο και λιώναμε στην θέα των δράκων, του καπνού που έβγαζαν και τους κρότους των σφαλιάρων που έδινε ο ένας ήρωας στον άλλον σε κάθε αψιμαχία, το δέος μπροστά στον Μπαρπαγιώργη, τον Αλέξανδρο ή άλλους εθνικούς ήρωες που εμφανίζονται σώζοντας τις καταστάσεις. Πιάναμε το τραγούδι της αρχής και του τέλους θέλοντας κατά βάθος να είμαστε και εμείς ένα κολλητηράκι στο τέλος της σειράς της εμφάνισής τους. Θέλαμε να μάθουμε κάτι από τον κόσμο πίσω από τον μπερντέ που με το τέλος της παράστασης εξαφανιζόταν αμέσως….
Ίσως και γι’ αυτόν τον λόγο στα φοιτητικά μου χρόνια στην Αθήνα αρχίζω να διαβάζω μανιωδώς τα έργα πολλών καραγκιοζοπαιχτών και της λαϊκής μας πεζογραφίας – παραμύθια και ταυτόχρονα μελέτες για την ιστορία του.
Εκείνα τα χρόνια ο δάσκαλός μου, Δημήτρης Μυταράς, μου χάρισε δυο τόμους βιβλίων με τις φιγούρες και τα σκηνικά του Καραγκιόζη των αδελφών Γιαγιάννων˙ αυτό ήταν! Εκεί είδα τον μεσογειακό κυβισμό και άμεσο συμβολισμό που με ακολουθούσε από το φως της Ελλάδας, της Μυκόνου, της Μεσόγειου. Αυτός ο κυβισμός που μπορεί κανείς να τον συναντήσει και σε έργα του Πικάσο, εκείνη την στιγμή έγινε πιο συνειδητός μέσα μου και επέδρασε στο σύνολο του έργου μου περισσότερο από άλλους ζωγράφους, όπως είθισται στους περισσοτέρους καλλιτέχνες.
Σε αυτόν, που τόσα μου είχε δώσει, ήθελα να του πω κάποτε ένα μεγάλο «ευχαριστώ».
Η ελληνικότητα είναι στοιχείο της δουλειάς σας;
Μαρίνα Πετρή: Τα νεανικά μου χρόνια στιγμάτισε η εποχή της Μεταπολίτευσης˙ η ξαφνική είσοδος του μοντερνισμού και μιας ουτοπικής ελευθερίας μας πότιζε με το όνειρο να γίνουμε μέρος της Δύσης. Ο αντίποδάς του ήταν τα επιτεύγματα των προηγούμενων γενεών όπως η γενιά του ’30, αλλά και η μετέπειτα, που είχαν επιτυχώς ενσωματώσει τον μοντερνισμό στον προϋπάρχοντα μακρόβιο Ελληνικό πολιτισμό μας. Μορφές όπως ο Τσαρούχης, ο Μόραλης, ο Χατζηδάκης, ο Ξαρχάκος, ο Θεοδωράκης, ο Μινωτής, ο Κουν, ο Καζαντζάκης, ο Ψαθάς, ο Ρίτσος , ο Ελύτης, ο Σικελιανός, η Ραλλού Μάνου, η Μαρουλίνα, είχαν παγκόσμιο εκτόπισμα στον παγκόσμιο πολιτισμό μέσω της τέχνης τους, άφησαν το στίγμα της νέο – Ελληνικότητας, ήταν οι δάσκαλοί μας και ένα πρωτοφανές παράδειγμα προς μίμηση.
Η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, άλλες πόλεις, νησιά και κέντρα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος ήταν σημεία δράσεων και συναντήσεών μας που κατέληγαν σε οινοποσία στα διάφορα μαγειρεία και μεζεδοπωλεία για ατέρμονες συζητήσεις πάνω σ’ αυτά τα θέματα και ό,τι πέριξ αυτών συνεπαγόταν. Μέρος της γενιάς μου ακολούθησε την τάση του Ευρωπαϊκού μοντερνισμού αποτάσσοντας κάθε τι ελληνικό, αποξενώνοντας την τέχνη τους από την Ελληνικότητα και αφήνοντας μετέωρο το αποτέλεσμα του έργου τους, αφού η μίμηση του ξένου δεν έχει την βαρύτητα της αλήθειας, εφόσον αυτή απορρέει μόνο από την ίδια την εμπειρία. Κάποιοι άλλοι ακολούθησαν την φαινομενικά ασφαλή κλασική παλαιότερη τέχνη τους και παρέμειναν σε αυτή επαναλαμβάνοντας μοτίβα, ύφος και περιορισμένη πρώιμη θεματική τους. Για μένα το ελληνικό στοιχείο γράφτηκε μαζί με την τοπική πολιτιστική Μυκονιάτικη παράδοση και φύση του ημερήσιου και νυχτερινού φυσικού φωτός της στην ψυχοσύνθεση μου και εμφανίζεται σε κάθε έργο μου έντονα. Όχι μόνο στην θεματική
«Καραγκιόζης ο Νεοέλληνας», αλλά και στις προϋπάρχουσες είναι έντονο το μεσογειακό φως που κάνει τις χρωματικές φόρμες μου απόλυτα μοναδικές, το χρώμα είναι καθαρό και αυθεντικό σαν τον απλό ανθρώπινο χαρακτήρα σε κάθε γειτονιά, η σύνθεση γράφεται με την σοφία της γεωμετρίας, όπως μας αποδόθηκε από την Αρχαιότητα και μετά. Η δράση που περιγράφεται – ακόμα και σε νεκρές φύσεις – παραμένει δραματικά ζωντανή, όπως και η σάτιρα και η ευθυμία που είναι επίσης παρούσες δίνοντας την υπερβολή και έναν υπερβατικό υπερρεαλισμό που χαρακτηρίζει την Ελληνική τέχνη της λογοτεχνίας και του θέατρου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Ποια είναι η γνώμη σας για την ιστορία του Καραγκιόζη στην Ελλάδα και ποια η διαφορά του με τον Τουρκικό Καραγκιόζη;
Μαρίνα Πετρή: Η ιστορία του Καραγκιόζη όπως είπαμε ξεκινά από την Αρχαιότητα και είναι η διαχρονική ενσταντανέ του Έλληνα άντρα ή γυναίκας. Λέγεται πως μας ήρθε από την Εγγύς Ανατολή αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι αυτό το μικροθέατρο αναπτύχθηκε στα σημερινά γειτονικά Βαλκάνια. Στην Ελλάδα έφτασε τα χρόνια του Όθωνα με πρώτο σταθμό τον Πειραιά και μετά, ή σχεδόν παράλληλα, την Πάτρα. Έδινε ανάσα στο καταπιεσμένο και κατ’ ουσία ανελεύθερο έθνος μας σαν εναλλακτική σατιρικής εφημερίδας. Προσεταιρίστηκε ακούσια στοιχεία των μελανόμορφων κεραμικών της αρχαιότητας, – παρατηρήστε ότι όλες οι φιγούρες εκεί απεικονίζονται προφίλ ώστε να απαντώνται στις καθημερινές ή μυθικές τους σκηνές. Αν τους δώσεις κίνηση, είναι η ίδια με αυτή των ηρώων του μπερντέ. Αυτή η αισθητική της καθαρής φόρμας είναι η σημαντικότερη διαφορά με τον Τουρκικό Καραγκιόζη, ο οποίος είναι φορτωμένος με την εικαστική υπερβολή της Ανατολής. Ο Ελληνικός Καραγκιόζης έχει ακόμα ιστορική θεματολογία και πολιτική άποψη.
Ακούγεται πως ο Καραγκιόζης είναι παρωχημένη τέχνη καθώς δεν συνάδει με τους ρυθμούς της εποχής μας. Τι πιστεύετε για αυτό;
Μαρινα Πετρή: Ο Καραγκιόζης θα είναι πάντα ένα είδος καθρέφτη μας. Ζεις χωρίς καθρέφτη; Η αλήθεια είναι πως η μικρή και πανίσχυρη ελίτ που δημιουργήθηκε μετά την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό, ενώ βρέθηκε συχνά αμήχανη εξ αιτίας πολλών καταστημένων εθίμων (όπως να μάθει την όπερα, τις μουσικές βραδιές, να προσπαθεί δηλαδή να παριστάνει τον πολιτισμένο Ευρωπαίο), έσπευσε να κατηγορήσει το Θέατρο Σκιών για ένα χοντροκομμένο και απολίτιστο θέαμα, που δίνει σαν παράδειγμα την κουτοπονηριά. Το λυπηρό είναι ότι αυτή η άποψη παραμένει ακόμη και σήμερα στο μυαλό κάποιων ανθρώπων. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί επιφανείς σύλλογοι, ακόμα και γυναικείοι που κάποτε φρόντισαν να δίνεται αυτό το θέαμα για την ψυχαγωγία των παιδιών, αν σήμερα τους προτείνεις μια επιμελημένη προβολή της ιστορίας του, το κόβουν εξ αιτίας λανθασμένων πεποιθήσεων. Πιστεύω ότι ακόμα και τα πολιτιστικά ιδρύματα και φορείς του κράτους θα έπρεπε να φροντίζουν για την συντήρηση και διάδοση της ιστορίας του Καραγκιόζη ως εθνικό μνημείο. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι πολλές προσωπικότητες των γραμμάτων και τεχνών – και από την αστική τάξη, αποκόμισαν και ενσωμάτωσαν στοιχεία του κόσμου του Καραγκιόζη στην τέχνη και την νεοελληνική κουλτούρα.
«Καραγκιόζης ο Νεοέλληνας» της Μαρίνας Πετρή στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου
Αφιέρωμα στην Μυκονιάτισσα ζωγράφο και συγγραφέα Μαρίνα Πετρή με τίτλο
«Καραγκιόζης ο νεοέλληνας» παρουσιάζει το ΜΕΤΗ (Μουσείο Εικαστικών Τεχνών
Ηρακλείου) Κρήτης από τις 1 έως 21 Μαρτίου. Το σημαντικό έργο της θεματικής αυτής παρουσιάστικε για πρώτη φορά στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα το 2009 και ακολούθησαν εκθέσεις στο Παλαιό Σισύτιο – Κάστρο των ιπποτών Ρόδου , Ροτόντα –
Καλλιθέας Ρόδου, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Τέχνης Γιάννης Ρίτσος – Αιγάλεω, Μουσείο Άμστερνταμ Βαν Γκονγκ, the Angel art fair – London, Another space gallery (Geneva)- Μύκονος και Exhibit8 – Art Gallery – Λεμεσός Κύπρος.
Η Μαρίνα Πετρή ξεκίνησε το ταξίδι αυτής της εικαστικής κατάθεσης το 1999 και κάθε έργο είναι ξεχωριστό, γιατί ο Καραγκιόζης είναι πολύπλευρος και ανεπανάληπτος.
Η τεχνοκριτικός Μπία Παπαδοπούλου γράφει για τον εγγενή χαρακτήρα των έργων « Η Μαρίνα Πετρή,… μετατρέπεται η ίδια σε πολυπράγμων καραγκιοζοπαίκτη και κινεί τα νήματα του εικαστικού παιχνιδιού… Ο Καραγκιόζης ο νεοέλληνας είναι ελεύθερος και χορτασμένος… τα ξέρει όλα… ψοφάει για επίδειξη… θύμα της μόδας και του ντιζάιν, έχει
«ευρωπαϊκή» εξάρτηση… του φιλότεχνου, του εν δυνάμει συλλέκτη… με τους
αγαπημένους του καλλιτέχνες: τον περιθωριακό Caravaggio, τον λάγνο Balthus, τον εξωτικό Gauguin, τον μεσογειακό Picasso… τον Braque του κινήματος του κυβισμού-, τον εκρηκτικό Pollock, … διεισδύει με θράσος στα έργα … των αναγεννησιακών, των φωβ, των ναμπί, των κυβιστών ή των εξπρεσιονιστών…. Ανήκει επιπλέον στη Δύση τον πολιτισμό της οποίας
γέννησε η αρχαία Ελλάδα…. Η μορφολογία των έργων αναπτύσσεται σε συνάρτηση με την εννοιολογία τους… εσκεμμένα εμπλέκουν διαφορετικά ύφη γραφής, ετερογενείς αναφορές
… βαριές κορνίζες μετατρέπονται σε μέρος του έργου… Αντίθετη με τους κανόνες που υπαγορεύει το διεθνές σύστημα της τέχνης – το οποίο θέλει τους καλλιτέχνες να είναι υπόδουλοι στην εκάστοτε trendy αισθητική…, η Πετρή αφήνει τον εαυτό της ελεύθερο να επικοινωνήσει βιωματικά και δημιουργικά… τιμά με τον δικό της τρόπο την ελληνική πολιτιστική παράδοση αλλά και τις απόψεις των καλλιτεχνών της γενιάς του ΄30… υμνεί την
«ελληνική γραμμή»… σε ένα ενιαίο αποτέλεσμα, χωρίς σοβαροφάνειες.»
Με την ίδια επεισοδιακή ατμόσφαιρα, θα δοθεί περφόρμανς στα εγκαίνια και ομιλία με βίντεο προβολή στο κλείσιμο της έκθεσης για την αρχαία ιστορία του Καραγκιόζη μέχρι εισβολή του στην σύγχρονη τέχνη από την καλλιτέχνιδα, με συμμετοχή των Ηρακλειωτών καλλιτεχνών, σκηνοθέτη και λογοτέχνη Περαντωνάκη Αντώνη και τον Καραγκιοζοπαίχτη Ανδρέα Τυμπακιανάκη.
Την έκθεση χορηγούν : το Super Market Flora – Mykonos, η Skin Medical Secrets Ιατρικό κέντρο υπηρεσιών Αισθητικής Δερματολογίας της Δρ Αγνής Αλμπανοπούλου Δερματολόγου
Αφροδισιολόγου , Το Πρότυπο Κέντρο Φυσικοθεραπείας Αχείλλειον – Φυσικοθεραπευτής Δρίβας Νικόλαος – Μύκονος και Χορηγός επικοινωνίας: περιοδικό Πατρινόραμα.
Νυμφών 3, Πόρος Ηράκλειο, Κρήτης -Τηλ: +30 697 697 4000 – [email protected] – Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα ως Παρασκευή 18:00-20:00
Για περισσότερες πληροφορίες: 6978064528
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ :
H Μαρίνα Πετρή είναι η σημαντικότερη εν ζωή καλλιτέχνης της Μυκόνου, ζωγράφος και συγγραφέας. Έχει μαθητεύσει στην ΑΣΚΤ (BA) με δασκάλους τους , Μυταρά, Μαυροίδη, Μόραλη στο τμήμα της ζωγραφικής και Νικολαΐδη στη γλυπτική, και μεταπτυχιακές σπουδές στο Royal College of Art (MA) του Λονδίνου με τον Paul Huxley καθώς και
μεταπτυχιακές σπουδές στην ΕΕΔΕ, Marketing Επιχειρήσεων. Το έργο και η ανθρωπιστική προσφορά της έχει διακριθεί στην Ελλάδα και εξωτερικό από σημαντικούς φορείς όπως η UNESCO, η Unicef, η Ένωση Διεθνούς ‘Ύφεσης και Ειρήνης ( με κριτές τον Γιάννη Ρίτσο, Νικηφόρο Βρεττάκο και Τάκη Σινόπουλο) και άλλους φορείς .Έχει δραστηριοποιηθεί σε Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία, Σερβία, Συρία, Ρωσία, Ιαπωνία, Ελλάδα και είναι μέλος της ΑΧΕΠΑ και του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων.
Ο Αντώνης Περαντωνάκης είναι καταξιωμένος ηθοποιός, σκηνοθέτης και λογοτέχνης της Κρήτης. Έχει σταθερή και διαχρονική αξία για την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του ΝΟΤΟΥ και ιδρυτικό μέλος της Θεατρικής Ομάδας Καθηγητών Νομού Ηρακλείου και ενεργός εκπαιδευτικός – καθηγητής Γαλλικών.
Ο Αντρέας Τυμπακιανάκης γεννημένος το έτος της Ολυμπιάδας 2004 είναι σπουδαστής Δραματικής Σχολής παίζει πιάνο, κιθάρα και μπουζούκι, συνθέτει μουσική και είναι μέλος της Ένωσης Καραγκιοζοπαιχτών
Το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου (Μ.Ε.Τ.Η.) ιδρύθηκε τον Μάιο του 2000 ως εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από τον Κωστή και την Ειρήνη Σχιζάκη με σκοπό τη συλλογή και υποστήριξη του έργου των Κρητών δημιουργών και δράσεις που προβάλει καλλιτέχνες από ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο.
Ποια είναι η Μαρίνα Πετρή
Η Μαρίνα Πετρή γεννήθηκε στο Γκρατς της Αυστρίας το 1961 και κατάγεται από τη Μύκονο. Τα παιδικά της χρόνια έζησε στην Αθήνα και Μύκονο. Απο το 1984 – 1990 ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και από το 1990 έως το 2000 στο Βερολίνο.
ΣΠΟΥΔΕΣ
Τα πρώτα της γράμματα τα έμαθε σε δημόσιο και ιδιωτικό σχολείο στην Αθήνα και κατόπιν στο Α΄ Οικονομικό Γυμνάσιο – Λύκειο Αθηνών στην περιοχή του Γκύζη.
1978 έως το 1983– σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές τους Δ. Μυταρά, Γ. Μαυροΐδη και Γ. Μόραλη.
1983 έως 1984– παρακολούθησε Γλυπτική με καθηγητή τον Γ. Νικολαΐδη.
Με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών σπούδασε ζωγραφική στο Royal College of Art και επίσης παρακολούθησε το τμήμα Audio Visual από το 1985 έως το 1987.
2013– πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα για Διοίκηση επιχειρήσεων στην ΕΕΔΕ –(Μύκονο – Αθήνα) .Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια εξωστρέφειας εξαγωγών, γραφής σεναρίων κινηματογράφου και μακιγιάζ θεάτρου.
Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται με κόμικς, διακόσμηση, illustration, λαογραφία, δημιουργία ραδιοφωνικών, σκηνικά στο θέατρο, οργάνωση εκδηλώσεων και εκδόσεις βιβλίων. Από τα 17 της συμβάλλει στην προβολή του Ελληνικού πολιτισμού στην ιδιαίτερη πατρίδα της Μύκονο, σε άλλα μέρη της Ελλάδας και το εξωτερικό. .
ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
1987- «Όνομα Μαρίνα», ταινία μικρού μήκους (Audio Visual) που παρουσιάζεται στο του Royal College of Art του Λονδίνου.
1998- «Η ωραία κοιμωμένη», ταινία μικρού μήκους
1998- αντιπροσωπεύει την Ελλάδα στο φεστιβάλ Media στο Osnabruc στη Γερμανία με τις ταινίες «Όνομα Μαρίνα» και Η ωραία κοιμωμένη». 2011-«KING OF MYKONOS» κινούμενο σχέδιο για την ιστορία του Πέτρου του Πελεκάνου της Μυκόνου (συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κινουμένων Ταινιών της Αθήνας και φεστιβάλ μικρού μήκους ταινιών της Ισπανίας).
Απο τότε δημιουργεί πολλές ταινίες με τεχνική Audio Visual με σημαντικότερες την URBAN TIMES και Εuropa Europa!! που έχουν παρουσιαστεί στα πλαίσια διαφόρων ART FAIR και εικαστικών εκθέσεων.
ΘΕΑΤΡΟ
Στο χώρο του θεάτρου έχει εργαστεί στα σκηνικά στο Θέατρο Τέχνης του Λονδίνου.
1989-γράφει και ανεβάζει το έργο «Σελινού» στη Μύκονο που είναι διασκευή από το ομώνυμο λαϊκό παραμύθι.
Έχει συνεργαστεί για τον Δήμο Νίκαιας σε ειδικές παραστάσεις για παιδιά στην κατασκευή σκηνικών βοηθημάτων και επιμέλειες σκηνικών σε παιδικές παραστάσεις.
2008– σκηνογραφεί την παράσταση « Γυναίκες με κραγιόν» με σκηνοθεσία της δημοσιογράφου Δέσποινας Σωτηροπούλου βασισμένη σε άλλα λογοτεχνικά κομμάτια Ελληνίδων συγγραφέων.
2014-«ο μπλε πλανήτης» κουκλοθέατρο για τη διάσωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος σε όλα της Μυκόνου
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ-GALLERY
1990- ιδρύει την πολιτιστική εταιρεία «Παραμυθόδραμα το Ελληνικόν», με σκοπό τη διάδοση του Ελληνικού Παραμυθιού και της Παράδοσης. Δημιουργεί παραστάσεις με παιδιά σε μορφή θεατρικού παιχνιδιού και κουκλοθέατρου με διασκευές από λαϊκά ελληνικά παραμύθια.
1993 έως το 1996- δημιουργεί την Gallery «ΜΟΝΟ ΕΝΑ» στη Μύκονο, χώρο εικαστικών τεχνών, λογοτεχνίας, μουσικής, ειδικών εκδηλώσεων και μαθημάτων τέχνης για παιδιά.
2004- ιδρύει τον εκδοτικό οίκο «ΜΥΚΟΝΙΟ ΦΩΣ» με σκοπό την έκδοση κυρίως παιδικών βιβλίων με ελληνική θεματογραφία.
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
1999 – 2000- εορταστικό πρόγραμμα MILLENNIUM για τον Δήμο Μυκόνου.
2001-προβολή του πολιτιστικού προσώπου του Δήμου Μυκονίων για την αδελφοποίησή του με τον δήμο της πόλης Γιορόν στην Ιαπωνία. 2002- οργανώνει ημερίδα παιδικών εκδηλώσεων στο καλοκαιρινό φεστιβάλ του Δήμου Νίκαιας.
2004- στα πλαίσια της Ολυμπιάδας –Αθήνας, στο Βεάκειο Θέατρο -Δήμου Πειραιά, παράσταση «μύθοι, θρύλοι και παραδόσεις των αγωνισμάτων από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την αναβίωσή τους», σε συνεργασία με το τμήμα των Βρεφονηπιακών Σταθμών του Δήμου Πειραιά.
2005- τα 170 χρόνια του Πειραιά θεατρική παράσταση, στο Βεάκειο Θέατρο, σε συνεργασία με το τμήμα των Βρεφονηπιακών Σταθμών του Δήμου Πειραιά.
2005- σχεδιάζει το περίπτερο Ξενοδόχων της Μυκόνου στη μεγάλη διεθνή έκθεση Τουρισμού της Νέας Υόρκης και τιμάται από τον υπουργό Τουρισμού κ. Δημ. Αβραμόπουλο
2006– σχεδιάζει το περίπτερο Τουρισμού της Μυκόνου στην έκθεση Ανθούσας Αττικής.
2019- προτείνει και επιμελείται την εικαστική έκθεση « ΣΥΓΓΧΡΟΝΟΙ ΜΥΚΟΝΙΑΤΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ» για τον χορευτικό πολιτιστικό σύλλογο Ανεμόμυλοι Μυκόνου στην Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου και Europian Center- Αθήνα
2020- προτείνει και επιμελείται την εικαστική έκθεση «Η Μύκονος είναι γυναίκα» παρουσιάζοντας γυναίκες εικαστικούς του νησιού σε συνεργασία με τον χορευτικό πολιτιστικό σύλλογο Ανεμόμυλοι Μυκόνου, στην Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου. 2021- για την επέτειο του 1821 φιλοτεχνεί έργα που εκτίθενται σε συνεργασία με τον του χορευτικό πολιτιστικό σύλλογο Ανεμόμυλοι Μυκόνου στο προαύλιο της Δημοτικής βιβλιοθήκης Μυκόνου και σήμερα διακοσμούν τα Δημοτικά σχολεία του νησιού.
2021– για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, οργανώνει το «Μade in Greece ‘21» επετειακή έκθεση 22 εικαστικών καλλιτεχνών του νησιού στην Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου, με την αιγίδα του χορευτικού πολιτιστικού συλλόγου Ανεμόμυλοι Μυκόνου.
2019- προτείνει και επιμελείται την εικαστική έκθεση «Μυκονιάτες εικαστικοί φιλοτεχνούν Μυκονιάτες συγγραφείς» στην Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου» σε συνεργασία με τον χορευτικό πολιτιστικό σύλλογο Ανεμόμυλοι Μυκόνου.
ΠΟΙΗΣΗ – ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
1978- δημοσιεύει για πρώτη φορά ποίηση και άλλα κείμενα σε εφημερίδες και περιοδικά.
1981- «Πρώτη Επαφή» ποιητική συλλογή εκδόσεις Δίφρος.
1981- συμμέτοχη σε ποιητική βραδιά στη Συνάντηση Νέων Δημιουργών στην Gallery «Ωρα» – Αθήνα.
1986- εκδίδει την ποιητική συλλογή «Χρυσός Βυθός».
1991- εκδίδει την ποιητική συλλογή «Η Μαρίνα δεν υπάρχει πια».
1993- παρουσιάζει το ποιητικό της έργο στο κέντρο τέχνης «Begine» του Βερολίνου και την Gallery «Yakinthos» . 1994- «Aniram» γερμανική έκδοση ποιημάτων της και παρουσίαση με την αιγίδα της Ένωσης Ελλήνων Επιστημόνων και Ακαδημαϊκών του Βερολίνου.
1995- «ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» (τα επτά και ένα χειρόγραφα της Μυκόνου) ποιητική συλλογή εκδόσεις ΜΟΝΟ ΕΝΑ.
1996-ποιητικές βραδιές στο βιβλιοπωλείο «Πρίσμα» Πειραιά, στο βιβλιοπωλείο «Πλύθων» -Αθήνα και «Καφέ Παράσταση» – Αθήνα.
1998- ποιητικές βραδιές, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και στην Τήνο με οργάνωση του Παντελή Απέργη.
1999-παρουσιάζει ποίηση, στο Πολιτιστικό κέντρο Μυκόνου. 2000- «Αλεοφάισα», Μυκονιάτικο Παραμύθι (διασκευή και εικονογράφηση) εκδόσεις Λαβύρινθος
2002- «Καλή Καλό» παραμύθι- εκδόσεις Όνομα.
2003- «Παλτό» και «Σκιά» παραμύθια- εκδόσεις Διμελή.
2004- δημιουργεί τον εκδοτικό οίκο «Μυκόνιο Φώς».
2004- «Αλφαβητάρι, Μύθοι, Θρύλοι, παραδόσεις στην αρχαία Ολυμπία μέχρι την αναβίωσή τους» – «Εκκλησιά η Αγγελοχτισμένη». »- παιδική λογοτεχνία -εκδόσεις «Μυκόνιο Φώς»
2005-«Πειραιούλης» και «Παναγιά η Τουρλιανή»- παιδική λογοτεχνία -εκδόσεις «Μυκόνιο Φώς»
2006- «Η Παναγία του Θεοτοκόπουλου στη Σύρο>> »- παιδική λογοτεχνία -εκδόσεις «Μυκόνιο Φώς»
2006- θεατρική περφόρμανς του βιβλίου «Η Παναγιά του Θεοτοκόπουλου στη Σύρο» ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ Μυκόνου.
2007- εικαστική θεατρική περφόμανς του βιβλίου <<Η Παναγία του Θεοτοκόπουλου στη Σύρο>> – Χώρος Τέχνης Έκβασης (σπίτι τέχνης του Λόλη)- Αθήνα .
2008- θεατρική παράσταση διασκευής του βιβλίου <<Η Παναγία του Θεοτοκόπουλου στη Σύρο>> από το Γ΄ Αρσάκειο Αθηνών, στη Στοά του Βιβλίου, στην Αθήνα,
2008- << Γυναίκες με κραγιόν>> συμμετοχή με λογοτεχνικό της έργο και σκηνογραφία και σκηνοθεσία της δημοσιογράφου Δέσποινας Σωτηροπούλου στο Δήμο Ρέντη Αττικής με διάφορα λογοτεχνικά έργα Ελληνίδων συγγραφέων, με τις ηθοποιούς Βάνα Μπάρμπα, Κατερίνα Χέλμη, Ελένη Φιλίνη, Γωγώ Αντζολετάκη και τραγούδι Σοφία Βόσσου.
2008- παρουσίαση θεατρικής διασκευής του βιβλίου <<Η Πανάγια του Θεοτοκοπούλου στη Σύρο >> στο Θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ – Σύρου από τα κατηχητικά της Σύρου με τη στήριξη του υπουργείου Αιγαίου και την αιγίδα Μητρόπολης Σύρου .
2009- <<Η Κιουρά Ξένη >> της Τήνου και «Για ένα κόκκινο δάκρυ», παιδικό βιβλίο και «Καραγκιόζης ο νεοέλληνας», λεύκωμα εικαστικών έργων και κείμενα για τον Καραγκιόζη – Εκδόσεις Μυκόνιο Φώς.
2009- <<Η Κιουρά Ξένη >> παρουσίαση – περφόρμανς στο ΚΕΝΤΡΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ-Μύκονος.
2009- «Για ένα κόκκινο δάκρυ» θεατρική περφόρμανς στο πνευματικό κέντρο Γιάννης Ρίτσος – Αιγάλεω και Γρυπάριο- Μύκονος. 2010- «στο λυκόφως της Άρτεμης » ποιητική συλλογή – Εκδόσεις Μυκόνιο Φώς.
2011- «ευχές με τις δυνάμεις των αγγέλων » συλλεκτικές κάρτες- εκδόσεις ΜΥΚΟΝΙΟ ΦΩΣ.
2012- αφιέρωμα στο εκδοτικό της έργο και περφόρμανς βασισμένη στο βιβλίο «εκκλησιά η αγγελοχτισμένη » στη Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου- αφιέρωμα για τις Μυκονιάτικες εκδόσεις.
2013-Gallery ANDIPA London – αφιέρωμα στο έργο και πορεία των εκδόσεων Μυκόνιο Φως.
2016-«Πέτρος ο πελεκάνος της Μυκόνου» παιδική λογοτεχνία – Εκδόσεις Μυκόνιο Φως
2016 θεατρική περφόρμανς του βιβλίου «Πέτρος ο πελεκάνος της Μυκόνου» -ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης – Αθήνα. 2017 «αλφαβητάρι Μυκόνου», αλφαβητάρι- μπλοκ ιχνογραφίας για παιδιά, Ελληνικά, Κινέζικα, Αγγλικά Γερμανικά, Ιταλικά – εκδόσεις Μυκόνιο Φώς.
2019 «Μαρία Κάλλας μια ζωή σαν παραμύθι» παιδική λογοτεχνία – εκδόσεις Μυκόνιο Φως.
2019 Παρουσιάσεις του βιβλίου «Μαρία Κάλλας μια ζωή σαν παραμύθι» στα: ART CAFFE στη Στοά βιβλίου – Αθήνα, Θέατρο Έναστρο-Αθήνα, Δημοτική Πινακοθήκη- Πειραιά ,βιβλιοπωλείο BOOKTIQUE –Κολωνάκι.
2019- «οι Μυκονιάτικοι χοροί από την αρχαιότητα Βυζάντιο μέχρι τις μέρες μας » συγγραφή και επιμέλεια συλλεκτικού ημερολόγιου του χορευτικού πολιτιστικού συλλόγου Ανεμόμυλοι Μυκόνου.
2023- για τα 100 χρόνια από την γέννηση της Μαρίας Κάλλας, παρουσιάζει με αφορμή το βιλίο «Μαρία Κάλλας μια ζωή σαν παραμύθι»:
α) περφόρμανς την Δημοτική Πινακοθήκης Πειραιά με την αιγίδα των Λάιονς.
β) Α’ Οικονομικό Γυμνάσιο Λύκειο σημερινό 46ο Γυμνάσιο Αθήνας.
γ) Ιδρυμα Μποδοσάκη σε εκδήλωση των Σοροπιμιστριών Ανατολικού.
δ) εκτύπωση αφισών «οι δώδεκα σοφές φράσεις της Μαρίας Κάλλας ».
ε) Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης φιλοξενία σε ατομικό περίπτερο.
στ) «Κέντρο Τέχνης “Τζιόρτζιο ντε Κίρικο»
2024- με αφορμή τo βιβλίο της Μαρία Κάλλας μια ζωή σαν παραμύθι οργανώνονται παρουσιάσεις
α) Κέντρο Πολιτισμού Ολυμπισμού – Πάτρα – με τίτλο: « ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ όταν μια γυναίκα θέλει μπορεί».
β) Δημοτική Αίθουσα Μ.Καρέλη, Ηράκλειο Κρήτης- Σύνδεσμος Μελλών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Νομού Ηρακλείου – με τίτλο: «Μαρία Κάλλας από το τραύμα στην αποθέωση».
γ) αμφιθέατρο του ΤΕΕ – Βόλο από τους AHEPA Chapter HJ-13 Argonauts Volos GR.- με τίτλο: « Μαρία Κάλλας μια ζωή σαν παραμύθι».
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ για τέχνη ιστορία, λαογραφία στα περιοδικά και έντυπα: «Οδός Πανός», «Αιγαιοπελαγίτικα θέματα», «Μυστική Ελλάδα στην εφημερίδα «Νέα Μύκονος», «Ο Μυκονιάτης», «Αλογόκριτος» , «Ο Καραγκιόζης μας» κ.α.
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΗΣ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΕΣ
1980 – Πρώτη στον εικαστικό διαγωνισμό νέων καλλιτεχνών της Γκαλερί ΩΡΑ – Αθήνα .
Το 1981- Α΄ έπαινο ποίησης στο διαγωνισμό της Ένωσης για τη διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, με κριτές τους Ρίτσο, Βρεττάκο και Σινόπουλο.
1983 – Πρώτη στον διαγωνισμό νέων καλλιτεχνών της Γκαλερί ΩΡΑ – Αθήνα – στο τμήμα ποίησης.
1985 – Σαν μια από τις καλύτερες εικαστικές παρουσίες της σαιζόν 84- 85 συμπεριλαμβάνεται τιμητικά στο Αγγλόφωνο ετήσιο περιοδικό Ζυγός και έκθεση της Γκαλερί.
1986– Η Unicef περιλαμβάνει ζωγραφικό της έργο στην συλλογή καρτών της.
1986- Το Royal College of Art του Λονδίνου την διακρίνει σαν μια από τις τρείς καλύτερους ζωγράφους της χρονιάς των οποίων τα έργα εκθέτει στο Imperial College of London.
1990 η Πυροσβεστική του Λονδίνου επιλέγει έργο της για το ετήσιο ημερολόγιο διεθνών καλλιτεχνών που ζουν στην πόλη του Λονδίνου. 1987- Έργο της διακρίνεται σε εικαστική εκθέσει που οργανώνει η εταιρία Benneton στο Λονδίνο.
1991- Ο Δήμος Βερολίνου εκδίδει βιβλίο για την ομαδική installation δράση Lubeca strasse με την ομάδα καλλιτεχνών που συμμετάσχει.
1993 Με χορηγία του Δήμου Βερολίνου και την αιγίδα των γυναικών λογοτεχνών μεταφράζονται και παρουσιάζονται ποιήματα και εικαστικά έργα της στο κέντρο τέχνης «Begine».
2004 το φιλανθρωπικό σωματείο «Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ » απονέμει τιμητική πλακέτα για την ανθρωπιστική προσφορά της.
2009- το σωματείο Lions – Κλεισθένης την τιμά για την πολιτιστική της προσφορά.
2013- 2014 – 2015, το Μουσείο Van Gogh του Άμστερνταμ, παρουσιάζει έργο της σε γιγάντιο Video Wall – instillation στην είσοδο του Μουσείου, μαζί με μια πλειάδα από τους μεγαλύτερους σύγχρονους εικαστικούς του κόσμου, όπως τον Roy Lichtenstein, τον Bénédicte Lacroix, Andy Alcala, Joshua Louis Simon, Jane Perkins και άλλους, που έχουν αναφορά τον μεγάλο Ολλανδό καλλιτέχνη.
2016 – βραβεύεται για την προβολή του Ελληνικού πολιτισμού στην Ελλάδα και εξωτερικό από τον Δευκαλίων – Θεσσαλίας ( περιοδικό )
2020- Η UNESCO Πειραιώς και Νήσων της απονέμει Έπαινο για την εργασία της στον πολιτισμό.
Έργα της βρίσκονται σε συλλογές: Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, Υπουργείου Πολιτισμού, Δήμο Μυκονίων, Συλλογή Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών – Αθηνών, Μουσείο Βορρέ, Μουσείο Πιερίδη, Haremberg Collection -Γερμανίας, Συλλογή Πινακοθήκης Αικατερινούπολης – Ρωσία, Συλλόγου Ελλήνων και Γερμανών επιστημόνων – Γερμανίας, Συλλογή Moυσείου πόλεως Γιορόν – Ιαπωνίας και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
ΑΤΟΜΙΚΕΣ
1978 – Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου
1979 – Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου
1980 – Ωρα Γκαλερί – Αθήνα
1982 – Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου
1983 – Ωρα Γκαλερί – Αθήνα
1984 – Γκαλερί 3 – Αθήνα
1984 – Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου
1987 – Stephen Bartley Gallery – London
1987 – The Theatre Gallery – Stuttgart
1988 – Heremberg Art Centre – Heremberg Germany
1988 – Trinity Arts Centre – Tumbridge Wells – England
1988 – Greek National Bank – London
1988 – Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου – Μύκονος
1989 – Heremberg Academy – Heremberg
1989 – Theatro Technis – London
1989 – The Frence Protestand Church -Soho– London
1990 – Gallery Goltz strasse 32 – Berlin
1991 – Κέντρο Τέχνης Aνατολικού Βερολίνου – Berlin
1992 – Βιβλιοπωλείο “Apo tin Ellada” – Berlin
1992 – Gallery “im Hinterhof” – Berlin
1993 – Κέντρο Τέχνης Begine – Berlin
1993 – Ένωση Ελλήνων Επιστημόνων και Ακαδημαϊκών – Βερολίνο
1994 – Miro Gallery – Berlin
1994 – Gotischen Haus Πολιτιστικό κέντρο Δήμου Spandau – Berlin
1996 – Gallery auf Havelufer – Berlin
1998 – Gallery of Comerz Bank – Berlin
1999 – Κέντρο Πολιτισμού «8 Δυτικά» – Αθήνα
1999 – Edem – Αίθουσα Τέχνης – Μύκονος
2000 – Gallery Υδρότεχνο – Αθήνα
2000 – Voulas place – Mykonos
2001 – Gallery Δημοτικού Θεάτρου – Πειραιάς
2001 – Camares – Voucamvilia – Mykonos
2002 – Galley Θεόφιλος – Αθήνα
2002 – Gallery Iliotropio – Λάρνακα
2002 – Camares – Μύκονος
2003 – Weekend Gallery – Βερολίνο
2003 – Σκουρλή Gallery – Elounda Mare – Κρήτη
2003 – Santa Marina – Μύκονος
2004 – Θαρόη – Μύκονος
2005 – Café Sante – Θεσσαλονίκη
2005 – Δεύτερο Δημοτικό Τμήμα ΔΗΜΟΥ Πειραιά
2007 – ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΚΒΑΣΗΣ (σπίτι τέχνης του ΛΟΛΗ) – Αθήνα
2007 – ΑRT PLUS – Αθήνα
2008 – Θαρόη –Μύκονος
2009- ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ – ΣΠΙΤΙ της ΚΥΠΡΟΥ – Αθήνα.
2009- ΚΕΝΤΡΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ της Μυκόνου.—-
2009-Παλαιό συσσίτιο στο μεσαιωνικό κάστρο της Ρόδου
2009- Ροτόντα Καλλιθέα – Πηγές Ρόδου
2009 –Αίθουσα της Κοινότητας ΑΝΩ ΜΕΡΑΣ Μύκονος
2009- Πνευματικό κέντρο Γιάννης Ρίτσος –Αιγάλεω
2010- Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά (Κτήριο Παλαιού Ταχυδρομείου
2010- Ροτόντα Καλλιθέα – Πηγές Ρόδου
2012-Café Manstein-Berlin
2011-Lola Bar – MYKONOS
2014– Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου – MYKONOS
2013-Hotel Geranioum – MYKONOS
2014- Andipa gallery – London
2014- Penridge suite – London
2017- Manstein caffe –Berlin
2017– Βear Βar- Athens
2018 Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης Αθήνα
2019- Στούντιο Μαρίνα Πετρή – Μύκονος
2021- Sakelary antiques – Πειραιάς
2021- Another space (gallery from Geneva)
2023 – Alma Mater Gallery – Αθήνα
2023 – Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης
2023 – «Κέντρο Τέχνης “Τζιόρτζιο ντε Κίρικο»- Βόλος
2023 – Exhibit8 – Art Gallery – Λεμεσός Κύπρος.
ΟΜΑΔΙΚΕΣ
1981 – Εθνικό Ωδείο Αθηνών
1983 – Gallery Aντήνωρ – Αθήνα
1983 – Gallery Εγγονόπουλος – Αθήνα
1985 – Gallery Ζυγός – Αθήνα
1986 – Gallery Aντήνωρ – Αθήνα
1986 – Royal College of Art – Λονδίνο
1986 – Henry Moore Gallery of Art by Courtney Artchischester – Αγγλία
1986 – Groucho Club sponsored by Benetton – London
1987 – Henry Moore Gallery – London
1988 – Bunt Institute – Stuttgart – Γερμανία
1988 – Theatre of Siegen – Siegen – Γερμανία
1988 – Bunt Institute Gallery – Stuttgart – Γερμανία
1988 – Ρόδον Bar – Αθήνα
1988 – Αdlung Gallery – Νέα Υόρκη
1990 – Γερμανοελληνική Ενωση Ακαδημαϊκών του Schwetzingen – Γερμανία
1990 – Gallery Οψις – Μύκονος
1990 – Gallery Weekend – Berlin
1991 – Gallery Siniore – Stuttgart – Γερμανία
1991 – Netphen Kunstwochen – Γερμανία
1991 – Κέντρο Τέχνης Peter Edel – Berlin
1991 – “C’est La Lu”, Lubeckerstr 21 – Berlin
1991 – Gallery Weekend – Berlin
1991 – Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου
1991 – Gallery Henrike Madest Reutlingen – Γερμανία
1992 – Gallery Weekend – Berlin
1992 – Gallery Lebendiges Museum – Berlin
1996 – Kulturforum am Airport – Stuttgart – Γερμανία
1998 – Αίθουσα Τέχνης Κιβωτός – Αθήνα
1998 – Gallery Diana Giulia – Αθήνα
1998 – Μουσείο Αικατερινούπολης – Αικατερινούπολη – Ρωσία
1999 – Athina Art – Λευκωσία – Κύπρος
2000 – 8 Δυτικά – Αθήνα
2000 – Ηλιοτρόπιο – Λάρνακα – Κύπρος
2001 – Ηλιοτρόπιο – Λάρνακα – Κύπρος
2001 – Athina Art – Λευκωσία Κύπρος
2001 – Κιβωτός – Αθήνα
2001 – Άνεμος – Αθήνα
2001 – Υδρότεχνο – Αθήνα
2002 – Υδρότεχνο – Αθήνα, κ.ά.
2005 – ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ –Δαμασκός –Συρία
2010– The Brick Lane gallery London
2011 -Trevisant gallery – Boglonia-Italy
2012 -Portico gallery knights hill London
2013– Angel art fair – London
2014-16 -παρουσίαση έργου της σε video wall στο Μουσείο Βαν Γκογκ Άμστερνταμ .
2016– ITS LIQUID INTERNATIONAL SHOW –Venice – Italy
2017– Sunny Art Gallery – London
2019 – ΔΕΠΑΜ – Μύκονος
2019 – Εuropian Center – Athens
2020 – Εuropian Center – Athens. 2020- ΔΕΠΑΜ – Μύκονος
2021- ΔΕΠΑΜ – Μύκονος
2022- ΔΕΠΑΜ – Μύκονος
2023– Εuropian Center – Athens
2024 –Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου – Κρήτη
2024 –Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου – Κρήτη
Ροή Ειδήσεων 
