- Κατ’ αρχάς, επίτρεψέ μου να ξεκινήσω τη συζήτησή μας τονίζοντας ότι είναι τιμή μου που σε γνωρίζω.
Είναι πολύ όμορφο που σε γνωρίζω κι εγώ. Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία να μοιραστώ κάποια πράγματα για τη δουλειά μου.
- Πώς ένας άνθρωπος που έχει ασχοληθεί με τη δημιουργία διαδικτυακών επιχειρήσεων αποφασίζει να σταματήσει αυτό που κάνει και να ασχοληθεί με τη συγγραφή;
Πέρασα δέκα χρόνια ιδρύοντας διαδικτυακές επιχειρήσεις. Ημουν πολύ τυχερός σε αυτή την καριέρα και μου παρείχε την οικονομική ασφάλεια για να πάρω λίγο προσωπικό χρόνο και να σκεφτώ ποιο θα ήθελα να είναι το έργο της ζωής μου, ποιο ήταν το πάθος μου, τι θα μπορούσα να κάνω πραγματικά καλά και τι ευκαιρίες υπάρχουν εκεί έξω. Κυρίως, η επαγγελματική μου καριέρα μου αποκάλυψε ποια είναι τα δυνατά μου σημεία και ποιες οι αδυναμίες μου. Εμαθα ότι είμαι ένας δημιουργικός άνθρωπος, με κίνητρο, αλλά όχι πολύ καλός στο να διοικώ.
Ετσι, έψαχνα για μια καριέρα με την οποία θα μπορούσα να εστιάσω στο να δημιουργώ κάτι για το οποίο θα ένιωθα παθιασμένος, κάτι για το οποίο θα ένιωθα ότι θα μπορούσε να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων. Ως ένας ισόβιος ενθουσιώδης αναγνώστης, δεν υπήρχε αμφιβολία για το τι θα ήταν αυτό.
Ετσι, ένιωσα ότι ίσως η συγγραφή θα μπορούσε να είναι το δικό μου κάλεσμα. Οπωσδήποτε, όμως, υπήρχε πολύ μεγάλο ρίσκο. Οταν ξεκίνησα, είχα μια οικονομική ασφάλεια, αλλά ένιωθα έντονα την ανάγκη μιας ενασχόλησης που θα με έκανε να αισθάνομαι γεμάτος. Οπότε, δοκίμασα να γράψω εκείνο το πρώτο μυθιστόρημά μου και είναι μία από τις καλύτερες αποφάσεις που έχω πάρει ποτέ.
- Η ιστορία σε δικαίωσε για αυτή σου την επιλογή. Το πρώτο σου βιβλίο «The Atlantis Gene» (το οποίο ήταν το πρώτο μέρος της τριλογίας «The Origin Mystery») έγινε παγκόσμιο μπεστ-σέλερ και μεταφράστηκε σε είκοσι γλώσσες, ενώ ακούγεται ότι θα γίνει σύντομα ταινία. Αυτή ήταν μια εξέλιξη που περίμενες; Ενιωσες άγχος ότι μήπως με αυτή την επιτυχία ανέβασες τον πήχυ πολύ ψηλά για τα επόμενα βιβλία σου;
Οταν τελείωσα τις τελευταίες διορθώσεις στο «The Atlantis Gene», ήμουν πραγματικά υπερήφανος για το βιβλίο. Πίστευα ότι είχα κάνει πολύ καλή δουλειά και περίμενα (σ.σ.: το βιβλίο) να βρει το κοινό του.
Αλλά ποτέ δεν είχα ονειρευτεί ότι θα είχε την επιτυχία που είχε ή να γίνει το φαινόμενο που έγινε. Ηταν μια εμπειρία που με έκανε να νιώσω ταπεινός, αλλά και εξαιρετικά δικαιωμένος.
Η επιτυχία της τριλογίας σίγουρα με έκανε να αισθανθώ πίεση εν όψει του επόμενου βιβλίου και προσπάθησα πάρα πολύ σκληρά για να αντεπεξέλθω σε αυτήν. Κάποιες ημέρες ήταν πολύ δύσκολες, αλλά προσαρμόστηκα. Αποφάσισα ότι η δουλειά μου ήταν να γράφω κάθε φορά το καλύτερο βιβλίο μου και να αφήσω στους αναγνώστες να αποφασίσουν πως τα πήγα. Νομίζω ότι στη ζωή αυτό είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε.
- Μετά την έκδοση των επίσης επιτυχημένων «Departure» και «The Extinction Files», εκδίδεται η σειρά «The Long Winter» (Μακρύς Χειμώνας) με τα «Winter World» (Παγωμένος Κόσμος), «Solar War» (Οι κλέφτες του ήλιου) και «Lost Colony» (Η χαμένη αποικία), που στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis. Η τριλογία αυτή είχε πολύ μεγάλη απήχηση στη χώρα μας. Διαβάζοντάς το, είχα την εντύπωση ότι διάβαζα ένα χολιγουντιανό sci-fi block-buster και ένιωθα να βλέπω τα special-effects. Αυτός ήταν ο σκοπός σου;
Αυτός ήταν, ναι. Και χαίρομαι τόσο πολύ που έχω αυτή την πληροφόρηση από τόσο πολλούς αναγνώστες. Πιστεύω ότι η διάρκεια της συγκέντρωσής μας συρρικνώνεται, έτσι προσπαθώ να γράφω βιβλία που καθηλώνουν τον αναγνώστη από την πρώτη γραμμή και κρατούν το ενδιαφέρον του αμείωτο μέχρι το τέλος.
- Τα βιβλία της τριλογίας ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, αν και περιέχουν και στοιχεία από άλλα είδη. Εχουν και έξυπνο χιούμορ και τρόμο και σασπένς και ξέφρενη περιπέτεια και καταιγιστική δράση. Εσύ σε ποιο είδος το εντάσσεις; Σε έχουν επηρεάσει άλλοι συγγραφείς;
Είναι τόσο πολλοί οι συγγραφείς που θαυμάζω και που με έχουν επηρεάσει, που φοβάμαι ότι θα γέμιζε όλες τις σελίδες του δημοσιεύματος. Blake Crouch. Dan Simmons. Andy Wier. Michael Crichton. Dan Brown. Και πολλοί άλλοι. Θα χαρακτήριζα τα βιβλία μου περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας, αλλά συμφωνώ ότι δεν ταιριάζει πολύ καλά στα όρια των λογοτεχνικών ειδών.
- Τα βιβλία έχουν γραφτεί με ένα στιλ που είναι ιδιαίτερα ξεκούραστο και ταυτόχρονα ιντριγκαδόρικο για τον αναγνώστη. Ολιγοσέλιδα κεφάλαια που περιγράφουν την κάθε ημέρα από την οπτική των δύο κεντρικών πρωταγωνιστών: του πολυμήχανου Τζέιμς και της δυναμικής Εμα. Αλήθεια, γιατί επέλεξες αυτόν τον τρόπο γραφής; Οι χαρακτήρες σου έχουν δανειστεί στοιχεία από οικεία σου πρόσωπα;
Με την τριλογία «Μακρύς Χειμώνας» ένιωσα ότι το να διηγηθώ την ιστορία από δύο οπτικές θα προσέθετε βάθος στην αφήγηση, παρακινώντας τον αναγνώστη να εκτιμήσει και να καταλάβει τους χαρακτήρες πολύ καλύτερα απ’ ό,τι αν υπήρχε μία, μόνον, οπτική.
Ενας άλλος λόγος ήταν η κλιμάκωση της ιστορίας· συχνά έχουμε χαρακτήρες που έχουν χωριστεί και βιώνουν γεγονότα για τα οποία άλλοι χαρακτήρες δεν είναι παρόντες. Αισθάνθηκα ότι η προσέγγιση της διπλής αφήγησης υπηρέτησε λειτουργικά την ιστορία και βελτίωσε την επίδρασή της στους αναγνώστες.
Οσον αφορά στη μικρή έκταση των κεφαλαίων, αυτό έγινε για να κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, που ανήκει σε μια εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των συνεχών διακοπών από τα τηλέφωνά μας.
- Αν μου επιτρέπεις, εξηγείς στον αναγνώστη ότι κατά τη διάρκεια της συγγραφής του πρώτου μέρους της τριλογίας έχασες τη μητέρα σου. Σε επηρέασε αυτό; Σε ρωτάω διότι παρατηρείται μια αλλαγή στη γραφή σου στο δεύτερο μισό του βιβλίου. Γίνεται πιο ζεστή.
Ναι, πιστεύω ότι ο θάνατος της μητέρας μου επηρέασε δραματικά τη γραφή μου. Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών που ήταν στο νοσοκομείο, σίγουρα ένιωσα να καταλαβαίνω καλύτερα τους χαρακτήρες μου, που βίωναν μια απελπιστική κατάσταση (ένας χειμώνας ατελείωτος). Με πολλούς τρόπους, το φως έσβηνε από τη ζωή μου. Και γράφοντας την εμπειρία αυτών των ανθρώπων που αντιμετώπιζαν τους χειρότερους φόβους τους με θάρρος και βήμα-βήμα, με βοήθησε να κάνω το ίδιο.
- Τι θα ήθελες να νιώθει ένας αναγνώστης όταν τελειώνει την ανάγνωση της τελευταίας πρότασης της τριλογίας; Πώς ένιωσες εσύ όταν τελείωσες το γράψιμο;
Το να γράψω το τέλος του πρώτου βιβλίου, αλλά και το τέλος της τριλογίας, ήταν η απόλυτη κάθαρση για εμένα. Ενιωσα λίγο ως πολύ όπως οι χαρακτήρες του βιβλίου: Είχα περάσει μια έντονη και δύσκολη χρονική περίοδο και έφτασα στην άλλη πλευρά αλλαγμένος και πιο δυνατός, από πολλές απόψεις.
Ελπίζω έτσι να νιώσουν και οι αναγνώστες. Μια νέα αίσθηση έμπνευσης για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις στις ζωές τους.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr
Ροή Ειδήσεων 
