Οι καλές του σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φάνηκαν μόνο στην τελευταία συνέντευξη Τύπου που έδωσε για τον απολογισμό της θητείας του στον Δήμο Πειραιά (από όπου παραιτήθηκε -ή υποχρεώθηκε σε παραίτηση- με επεισοδιακό τρόπο), αλλά ήταν από πριν γνωστές, καθώς, κάθε φορά που η κυβέρνηση ήθελε στήριξη στις «δύσκολες» γειτονιές του Πειραιά, ο Πέτρος δήλωνε «παρών».

Τυχαία δεν ήταν και η αναφορά του ονόματός του για υποψηφιότητα στην Αθήνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, πριν από λίγους μήνες, με τον ίδιο να απορρίπτει την προοπτική αυτή, όπως είχε κάνει και παλιότερα όταν του είχε προταθεί να κατέβει δήμαρχος Πειραιά καθώς «δεν του ταίριαζε ο συγκεκριμένος ρόλος».

Ωστόσο οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την οικογένεια Κόκκαλη δεν ήταν πάντα τόσο «αγαστές» ειδικά όταν ήρθε στο φως σωρεία υποθέσεων της εταιρίας ΙΝΤΡΑΚΟΜ, που απασχόλησαν τη Δικαιοσύνη.

Στις 22 Φεβρουαρίου 2002 ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ, Οδυσσέας Κυριακόπουλος, μαζί με τον πρόεδρο της εκτελεστικής γραμματείας του Συνδέσμου περνούν το κατώφλι των εγκαταστάσεων της ΙΝΤΡΑΚΟΜ στην Παιανία ως κίνηση στήριξης στον διωκόμενο τότε Σωκράτη Κόκκαλη.

Ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, Νίκος Κωνσταντόπουλος, ζητούσε «να εφαρμοστεί το θεσμικό πλαίσιο διαφάνειας και ελέγχου, που επειδή ακριβώς δεν εφαρμόζεται, γιγαντώνεται η διαπλοκή», με την πολιτική κόντρα κατά της διαπλοκής να κυριαρχεί για χρόνια στο Κοινοβούλιο μεταξύ της κυβέρνησης Σημίτη και του τότε Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου που χαρακτηρίζει τον Σωκράτη Κόκκαλη ως «εθνικό προμηθευτή».

Στα επόμενα χρόνια, όταν ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ μετονομάζεται και μετεξελίσσεται ως ΣΥΡΙΖΑ, ο νυν ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδημούλης αναλαμβάνει την πολιτική «μάχη» του κόμματος κατά της διαφθοράς. Με συνεχείς ερωτήσεις και παρεμβάσεις ο κ. Παπαδημούλης ταυτίζει τα επιχειρηματικά συμφέροντα της ΙΝΤΡΑΚΟΜ (της βασικής εταιρίας του κ. Κόκκαλη) με ροή μαύρου χρήματος.

Στην κριτική του, τον Ιανουάριο του 2011 για το κοινοβουλευτικό πόρισμα για το σκάνδαλο Siemens, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι:

• «Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στις τριγωνικές σχέσεις ΟΤΕ-Siemens-Intracom, παρά την ομόφωνη διαπίστωση της εξεταστικής επιτροπής ότι τουλάχιστον στον ΟΤΕ, η Siemens και η Intracom λειτουργούσαν για πολλά χρόνια ως συνέταιροι και καρτέλ και όχι ως ανταγωνιστές».

• «Απουσιάζει η αναφορά στην ομόφωνη πρόταση της εξεταστικής επιτροπής προς τις αρμόδιες δικαστικές αρχές, να ανασυρθεί και να επανεξεταστεί εκτός της σύμβασης 8002 μεταξύ Siemens και ΟΤΕ και η “δίδυμη” σύμβαση 8004, μεταξύ Intracom και ΟΤΕ».

• «Η απόφαση του Δ.Σ. του ΟΤΕ το 1990 να υιοθετήσει την απόφαση των 3 πολιτικών αρχηγών -για απ’ ευθείας ανάθεση των ψηφιακών παροχών σε Siemens και Intracom- και όχι την ομόφωνη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για διαγωνισμό, ήταν ορθή; Ηταν νόμιμη; Υπάρχουν ενδείξεις σύνδεσης αυτής της απόφασης με παράνομες πληρωμές; Το προτεινόμενο κείμενο, μέσα από δολιχοδρομίες, αποφεύγει να πάρει σαφή θέση».

Δύο μόνο μήνες πριν, τον Νοέμβρη του 2010, ο κ. Παπαδημούλης κατακεραύνωνε το μεγάλο δικομματικό σκάνδαλο της Siemens που οδηγούνταν σε φιάσκο συγκάλυψης και συμψηφισμού, λέγοντας ότι «ο κ. Φoλκ Γιουνγκ, κορυφαίο στέλεχος της μητρικής εταιρίας της Siemens και στη συνέχεια μέλος του Δ.Σ. της ΙΝΤΡΑΚΟΜ, κατηγορούμενος για δωροδοκίες και ξέπλυμα μαύρου χρήματος στην Ελλάδα, με ενεργό απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και κατ’ οίκον περιορισμό, έφυγε σαν κύριος από την Ελλάδα στη Γερμανία.

Μετά τους κ. Χριστοφοράκο και Καραβέλα επί κυβερνήσεως της Ν.Δ., ο τρίτος κατηγορούμενος επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, που ως αξιωματική αντιπολίτευση δήλωνε απερίφραστα την επιθυμία για τη διαλεύκανση του σκανδάλου και την τιμωρία των υπευθύνων, διέφυγε στο εξωτερικό, ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής