Μπάμπης Παπαπαναγιώτου, Συντάκης στο Ελεύθερος Τύπος - Σελίδα 42 από 119

28 Φεβρουαρίου 2025

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΙΝΗΣΗ

BREAKING NEWS

Μοναδικές προσφορές με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, 02 Μαρτίου

Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Οι δύο επιλογές

ΑΜΕΣΩΣ έγινε δεκτή η παραίτηση του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης Σ. Λιβανού από τον πρωθυπουργό. Κατά κυριολεξία, ζητήθηκε από τον Σ. Λιβανό να υποβάλει την παραίτησή του, αυτός την υπέβαλε και ο Κ. Μητσοτάκης την έκανε αμέσως αποδεκτή. Ο πρωθυπουργός και ο Σ. Λιβανός συνδέονται με προσωπική φιλία. .

Το διπλό κερασάκι…

ΑΛΛΟ υπευθυνότητα, άλλο ισαποστακισμός. Aλλο πολιτικός πολιτισμός κι άλλο ισοπέδωση. Αλλο η αποδοκιμασία θλιβερών εικόνων κι άλλο η εξομοίωση του θύτη με το θύμα. Αλλο η πολιτική αρχών κι άλλο ο τακτικισμός ως αυτοσκοπός. .

Η συγγνώμη και οι… μη συγγνώμες

Η ΔΙΑΡΚΗΣ… μη συγγνώμη του Αλ. Τσίπρα για τα πάντα προσδίδει υπεραξία στην πρόσφατη συγγνώμη του Κ. Μητσοτάκη. Και υπογραμμίζει τη μεγάλη διαφορά ήθους, πολιτικού πολιτισμού και αισθητικής που υπάρχει στον τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται οι δύο άνδρες..

Σε πανικό

ΚΑΘΕ χαρακτηρισμός και κάθε ύβρις που θα απευθύνει ο Α. Τσίπρας στον Κ. Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της συζήτησης για την πρόταση μομφής που κατέθεσε εναντίον της κυβέρνησης, θα απευθύνονται -ευθέως- και στον Ν. Ανδρουλάκη και στον Π. Σκουρλέτη. Δεν θα τους κατονομάζει βεβαίως. Αλλά τους έχει ήδη στο στόχαστρό του και θα τους «πυροβολεί» μέσω του Κ. Μητσοτάκη. Το φαινομενικά παράξενο είναι ότι τόσο ο Ν. Ανδρουλάκης (διά του κόμματός του) όσο και ο Π. Σκουρλέτης (προσωπικά), μεθαύριο το βράδυ, θα υπερψηφίσουν την πρόταση μομφής. Κάνοντας πως δεν κατάλαβαν τίποτα από όσα θα τους έχει «σύρει» επί τρεις μέρες ο πανικόβλητος Α. Τσίπρας. Είναι κι αυτό μέρος ενός πολιτικού παιγνίου, το οποίο δέχεται τις παραχωρήσεις, θεωρεί θεμιτά μερικά αθέμιτα και αποδέχεται τα «κατά συνθήκη ψέματα», κάνοντας τον αδιάφορο….

Με τη συγγνώμη άρχισε, δεν τελείωσε…

ΠΟΣΕΣ πολύτιμες έννοιες μπορεί να κουβαλά μια σπουδαία λέξη, όπως η λέξη «συγγνώμη». Γενναιότητα, ταπείνωση, αναγνώριση, μεταμέλεια, οδύνη, συνειδητοποίηση, ίσως και συντριβή. Εννοιες-πετράδια για έναν ειλικρινή και έντιμο άνθρωπο. Αλλά και έννοιες που αφορούν κυρίως στο παρελθόν. Κάτι που έγινε. Η συγγνώμη κουβαλάει όμως ακόμα μία έννοια, η οποία αφορά το μέλλον: τη δέσμευση. Τη δέσμευση-υπόσχεση ότι δεν θα ξαναγίνει αυτό για το οποίο ζητείται η συγγνώμη..

Ωδινεν όρος και έτεκεν μυν

ΑΝ αφαιρέσει κανείς τους φωτορεπόρτερ, τους δημοσιογράφους, τους κάμεραμαν -που έκαναν τη δουλειά τους- και τους βουλευτές και τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απ’ όσους βρέθηκαν χθες έξω από τον Αρειο Πάγο, τότε το «τσουνάμι της συμπαράστασης» στον Κ. Βαξεβάνη μεταφράστηκε σε… 30-40 άτομα. Το διαδικτυακό «τσουνάμι συμπαράστασης» αποδείχθηκε ότι χωρούσε σε 8-9 ταξί. Ωδινεν όρος και έτεκεν μυν..

«Φορσέ» λάθη πανικού

ΟΧΙ τυχαία, Α. Τσίπρας, Π. Πολάκης, Κ. Βαξεβάνης, Β. Θάνου κι ένα μέρος (όχι το όλον…) του στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με το μιντιακό παρακολούθημά του, έγιναν μια γροθιά. Ετοιμη να χτυπήσει στο πρόσωπο τη Δικαιοσύνη και να ρίξει «μπουνιά» στην κοινή λογική. Γιατί; Γιατί η Δικαιοσύνη, στο ανώτατο επίπεδό της, έκρινε ότι ένας δημοσιογράφος πρέπει να κληθεί σε απολογία ως κατηγορούμενος για βαριά ποινικά αδικήματα..

Η ομολογία και η «κλάψα»

ΣΕ ΜΙΑ έμμεση, αλλά ανατριχιαστικά ωμή παραδοχή προχώρησε ο Π. Πολάκης στο πλαίσιο εσωκομματικής διαδικασίας που έγινε εν όψει του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Ο «αψύς», αποθεώνοντας την ισχύ των κοινωνικών δικτύων και αντιδρώντας στην «κλάψα των συντρόφων», παραδέχθηκε ουσιαστικά ότι το άθλιο χάσταγκ «Μητσοτάκη γ@μι@σ@ι» διακινείται από «συντρόφους» και μηχανισμούς που έχουν εκλεκτική συγγένεια με τον ΣΥΡΙΖΑ. Παραδέχθηκε, δηλαδή, ότι τα «υπόγεια» προσπαθούν να κάνουν μόδα τη χυδαιότητα. Δεν δίστασε μάλιστα να υπαινιχθεί ότι το χυδαίο χάσταγκ είναι και επιτυχημένο..

Κατεδαφίζονται οι «παράγκες»

Η ΑΠΑΛΛΑΓΗ των ΑΕΙ από πολυετείς καταλήψεις και την πάσης φύσεως παραβατικότητα -με εξαίρεση τη διάλυση του παρασκευαστηρίου μολότοφ στην ΑΣΟΕΕ- ήταν μία από τις λίγες προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης που δεν ακολούθησαν το ρυθμό υλοποίησης του υπόλοιπου κυβερνητικού προγράμματος. Εκεί υπήρχε -και υπάρχει- μια «τρύπα». Η οποία ωστόσο άρχισε να κλείνει. Η όποια καθυστέρηση υπήρξε, οφείλεται στη συνθετότητα του προβλήματος. Είναι ένα πρόβλημα με πολιτική φόρτιση. Κουβαλάει την απροθυμία αρκετών πρυτανικών αρχών να συνεργαστούν με την Πολιτεία και να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί για την επίλυσή του. Πατάει πάνω σε ισχυρές και στερεοτυπικές «απόψεις» που έχουν χτιστεί σε βάθος δεκαετιών στην ελληνική κοινωνία. Και βέβαια είναι ένα πρόβλημα το οποίο δεν είναι στην αρμοδιότητα μόνο ενός υπουργείου. Η Ν. Κεραμέως με το νόμο της δημιούργησε το νομοθετικό πλαίσιο για την επίλυσή του. Κι όπως φαίνεται, η αλλαγή στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ έρχεται να ολοκληρώσει την απαιτούμενη πολιτική βούληση για τη σε βάθος αντιμετώπιση αυτής της χρονίζουσας πληγής, που κρατάει πίσω τα ελληνικά πανεπιστήμια..

Ζουν μια τραγωδία

ΔΥΟ χρόνια ακινησίας, βαλτώματος, οπισθοδρόμησης και αδιεξόδου στον ΣΥΡΙΖΑ και ξαφνικά σαν να βρήκαν τη λύση, τη λύτρωση. Η κυβέρνηση φθείρεται, ο Μητσοτάκης παθαίνει ανεπανόρθωτη ζημιά, επίκειται η πτώση του. Η πανδημία τον χτύπησε καίρια και ήρθε και η ακρίβεια να τον αποτελειώσει. Τόσο απλοϊκό και αφελές το στόρι που μοιράζονταν μεταξύ τους οι αποσβολωμένοι της Κουμουνδούρου. Μόνοι τους τα έλεγαν, μόνοι τους τα άκουγαν, μόνοι τους τα πίστευαν. Μέχρι που ήρθε για μια ακόμα φορά η πραγματικότητα να διαλύσει το ροζ συννεφάκι..