Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ο ΓΝΗΣΙΟΣ εκφραστής της πολιτικής χυδαιότητας στον δημόσιο βίο προχώρησε σε αυτήν την ανατριχιαστική παραδοχή αντιδρώντας στην «κλάψα των συντρόφων» -την οποία «δεν την μπορεί»- ότι ο κόσμος δεν μαθαίνει τις απόψεις και τις θέσεις του κόμματος. Κι εκεί, πάνω στη στροφή της πολιτικής ζεϊμπεκιάς, αποθέωσε τη δύναμη των κοινωνικών δικτύων προτρέποντας τον κάθε «σύντροφο» να «γίνει το μικρόφωνο». Τονίζοντας με… νόημα ότι ο Μητσοτάκης από τα κοινωνικά δίκτυα τα «έχει πάθει τα πιο μεγάλα χουνέρια».

ΚΑΝΕΝΑΝ δεν μπορεί να εντυπωσιάσει πλέον ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η χυδαιότητά του. Υπ’ αυτήν έννοια, θα ήταν ανάξια λόγου η ενασχόληση με έναν ακόμα βαρβαρισμό του άξεστου πολιτικού. Αλλά η συγκεκριμένη χοντράδα έχει μια χρησιμότητα: Επιβεβαιώνει την ύπαρξη ευθείας διασύνδεσης μηχανισμών του κόμματός του με το βόρβορο των τρολ του Διαδικτύου. Επιβεβαιώνει ότι το κόμμα του, προσπαθώντας να υποκαταστήσει την έλλειψη πολιτικής, έχει εκχωρήσει «τα δικαιώματά» του στα τρολάκια. Σε αυτές τις συνήθως ανώνυμες σκιές που στοχοποιούν, συκοφαντούν και κυρίως βρίζουν. Βρίζουν χυδαία και δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό να κάνουν τη μεγαλύτερη κοινή αλητεία. Αυτές οι σκιές κάνουν τα χάσταγκ, όπως αυτό που βρίζει ξεδιάντροπα τον πρωθυπουργό. Οι ίδιες σκιές, συντεταγμένα και καθοδηγούμενες από τα «υπόγεια», επιχειρούν την εν ψυχρώ δολοφονία χαρακτήρων. Είναι αυτά τα ανυπόληπτα φαντάσματα που βδελύσσονται την αξιοπρέπεια των αξιοπρεπών ανθρώπων. Γιατί τα ίδια δεν έχουν καμία αξιοπρέπεια και αυτοεκτίμηση. Και μισούν την αξιοπρέπεια των «απέναντι».

Ο Π. ΠΟΛΑΚΗΣ, λοιπόν, επιβεβαίωσε αυτό που όλοι ξέρουν, αλλά όπως και να το κάνει κανείς έχει άλλη χάρη όταν το επιβεβαιώνει «θεσμικός παράγων» κόμματος. Το «Μητσοτάκη γ@μι@σ@ι» συμπυκνώνει την τοξικότητα, την αισθητική, το ήθος και κυρίως την πολιτική αδυναμία του χώρου του «αψύ» να αντιπαρατεθεί με πολιτικούς και πολιτισμένους όρους στον δημόσιο διάλογο. Ας μην αναρωτιούνται μετά γιατί, όπως είπε και ο Γ. Λούλης, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απωθητικός. Γιατί, αντί να επωφελείται από την όποια φθορά της κυβέρνησης, αποδυναμώνεται κι άλλο. Ο Π. Πολάκης και ο «Πολακισμός» πάντα θα έχουν κάποιους οπαδούς. Θα έχουν πάντα μαζί τους εκείνους που έχουν μάθει να επιβιώνουν και να «υπάρχουν» χαϊδεύοντας τα πιο χαμηλά ένστικτα της κοινωνίας. Ομως η μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας, ευτυχώς, έχει γυρίσει την πλάτη -με πραγματική αηδία- σε αυτήν τη χυδαιότητα.

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ κ.κ. ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ;

Η πολιτική βούληση της κυβέρνησης είναι η προϋπόθεση ώστε να γκρεμιστούν οι «παράγκες» της ανομίας στα ΑΕΙ. Δεν φτάνει όμως. Αν οι πρυτάνεις και οι πρυτανικές αρχές δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους η κατεδάφιση θα μείνει ημιτελής. Οχι μόνο γιατί -ορθώς- το απαιτεί ο νόμος. Οι πρυτανικές αρχές και η ακαδημαϊκή κοινότητα πρέπει να καλούν την ΕΛ.ΑΣ. όταν διαπιστώνουν ότι γίνονται παράνομες πράξεις μέσα στα πανεπιστήμια. Η αντίδραση και η μη ανοχή των καθηγητών, και κυρίως των πρυτανικών αρχών στην παραβατικότητα, θα στείλει ένα καθαρό μήνυμα στην πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά και την κοινωνία. Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ανοιχτά, ελεύθερα και δυσανεκτικά στην ανομία και την παραβατικότητα.

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν καθηγητές και πρυτάνεις οι οποίοι -ως ένα σημείο δικαιολογημένα- φοβούνται. Ο πρύτανης του ΑΠΘ είδε μέχρι το κηδειόχαρτό του κολλημένο σε τοίχους και κολόνες. Υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι συναλλάσσονται πολιτικά με τους επαγγελματίες καταληψίες για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους. Υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι από πολιτική άποψη θεωρούν, π.χ., ότι η εκκένωση των καταλήψεων είναι «επίθεση στις ελευθερίες μας». Υπάρχει, όμως, και η μεγάλη πλειονότητα των καθηγητών, των φοιτητών και των οικογενειών τους, που θέλει τα πανεπιστήμια χώρο μάθησης, έρευνας και ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, χωρίς μπράβους, διακινητές ναρκωτικών, εμπόρους μολότοφ και επαγγελματίες μπαχαλάκηδες.

Αυτή η πλειονότητα μέχρι τώρα είναι σιωπηλή. Μετά από πολλές δεκαετίες υπάρχει μια κυβέρνηση, η οποία δείχνει αποφασισμένη να βάλει τέλος στην ασυλία της ανομίας. Αν δεν «μιλήσει» τώρα η σιωπηλή πλειονότητα κι αν δεν πάρουν τις ευθύνες τώρα και οι πρυτανικές αρχές, πότε θα το κάνουν;

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΜΕ ΑΥΞΗΣΗ ΜΙΣΘΩΝ

Η Πρωτομαγιά, σύμφωνα με τα συνθήματα της Αριστεράς, «δεν είναι αργία, αλλά απεργία». Φέτος, όμως, η Πρωτομαγιά φαίνεται πως θα είναι και το ορόσημο για τη δεύτερη δόση της αύξησης του κατώτατου μισθού. Οπως είπε χθες στον ΑΝΤ1 ο Κ. Μητσοτάκης, η δεύτερη δόση «θα είναι πολύ πάνω από 2%» (που ήταν η πρώτη δόση). Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για αύξηση πέριξ του 6%, που θα ανεβάσει τον κατώτατο μισθό στα 700 ευρώ.

Οι ίδιες πληροφορίες λένε ότι ο πρωθυπουργός, σε στενή συνεργασία με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, αποφάσισε η δεύτερη δόση της αύξησης του κατώτατου μισθού να είναι «γενναία», συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα της οικονομίας. Τι λένε αυτά; Οτι η νέα αξιολόγηση που ολοκληρώθηκε από την Ε.Ε. «βλέπει» ότι το 2021 έκλεισε με ανάπτυξη κοντά στο 8% και ότι το 2022 θα κινηθεί στο 5%, δημιουργώντας έτσι πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο.

Το Μ. Μαξίμου, όμως, ξέρει και κάτι ακόμα, το οποίο φαίνεται πως έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε η αύξηση να κινηθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο. Αν, όπως λένε οι ειδικοί, η πανδημία αποκλιμακωθεί σημαντικά μέσα στο επόμενο δίμηνο, υπάρχουν έτοιμα αναπτυξιακά projects άμεσα υλοποιήσιμα, τα οποία -μαζί με τον τουρισμό που αναμένεται να κάνει νέο ρεκόρ το 2022- θα δώσουν ισχυρή ώθηση στην οικονομία. Στα όρια της «θετικής έκπληξης», όπως λένε στο Μ. Μαξίμου και στην Καραγεώργη Σερβίας…

ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΥΓΗ»…

Μετά από μια μαραθώνια συνεδρίαση (7 ωρών), στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ (που είναι και ο βασικός μέτοχος της εφημερίδας) έγινε η μεγάλη ανατροπή: Αποφασίστηκε να μην κλείσει τελικά το καθημερινό φύλο της «Αυγής», αλλά να επιχειρηθεί η εν λειτουργία αναδιάρθρωση της εφημερίδας. Το οποίο, όπως φαίνεται, σημαίνει ότι θα χάσουν κάποιοι τις αργομισθίες που έπαιρναν από την ιστορική, αλλά πτωχευμένη εφημερίδα. Σημαίνει επίσης ότι θα γίνουν και κάποιες απολύσεις. Ισως και νέες μειώσεις σε μισθούς. Αλλά η εφημερίδα θα συνεχίσει κανονικά την έκδοσή της…

…ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΙΕΣΗ

Η ανατροπή έγινε κάτω από τη μεγάλη πολιτική πίεση που άσκησαν τόσο στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης (κυρίως της «Ομπρέλας») όσο και οι εργαζόμενοι, αλλά και ο δημοσιογραφικός κόσμος. Η εισήγηση για το κλείσιμο του καθημερινού φύλου, που είχε την έγκριση του Α. Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του, μπήκε στο συρτάρι. Δίνοντας έτσι στην εφημερίδα την ευκαιρία και να ζήσει, αλλά ίσως και να γίνει μια καλύτερη εφημερίδα, η οποία θα θυμίζει την παλιά «Αυγή» και όχι την «Αυριανή». Ωστόσο, ο Α. Τσίπρας κατέγραψε μια ακόμα εσωκομματική ήττα, στον ούτως ή άλλως δύσβατο δρόμο προς το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου