Κώστας Κυριακόπουλος, Συντάκης στο Ελεύθερος Τύπος - Σελίδα 9 από 27

14 Μαΐου 2025

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΙΝΗΣΗ

Κώστας Κυριακόπουλος

Δεν είναι όλα ανθρώπινα

Πριν από λίγες ημέρες, από αυτή τη στήλη, επαναλάβαμε τα ανθρωπίνως αυτονόητα, όσον αφορά στην περίπτωση της κ. Μαρίας Καρυστιανού. .

Το καλυμμένο πρόσωπο του τέρατος

ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑΝ νερό κάθε τρεις ή τέσσερις ημέρες. Για φαγητό ένα μουχλιασμένο σάντουιτς, που έπρεπε να το μοιράζονται σε μικρές μπουκιές μεταξύ τους. .

Η ηθική γραμμή της τραγωδίας

Οι περιπτώσεις Νίκου Ανδρουλάκη και Σωκράτη Φάμελλου έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Και οι δύο πασχίζουν να βγάλουν τα κόμματά τους από τον δημοσκοπικό βάλτο –το καθένα με τις δικές του ιδιαιτερότητες – αλλά με αντιπολιτευτικά εργαλεία που είναι δοκιμασμένα, αποτυχημένα και δεν αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη εσωτερική και διεθνή πραγματικότητα. Εν προκειμένω, όμως, στην υπόθεση των Τεμπών, οι χειρισμοί ιδίως του Ν. Ανδρουλάκη έδειξαν ότι έχει σημαντικές πολιτικές ελλείψεις όσο και αν διατείνεται ότι ο ίδιος είναι «η θεσμική απάντηση»..

Τα σύνδρομα της πλατείας

Στην εισαγωγή του νέου βιβλίου του «Οι αρχιτέκτονες του πολιτεύματος», ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος αναφέρει ότι το έγραψε γιατί ήθελε να απαντήσει σε ένα ερώτημα στο οποίο οδηγήθηκε ο ίδιος μετά το ξέσπασμα της κρίσης των Μνημονίων, το 2009-2010. Αναρωτήθηκε αν ήταν λάθος η επιλογή του να υποστηρίζει, δεκαετίες τώρα, «ότι από το ’74 ο εφιάλτης των διχασμών και των εμφυλίων είχε παρέλθει για τη χώρα μας και ότι ζούσαμε τη σταθερότερη Δημοκρατία της Νεότερης Ιστορίας μας. Κάτι χώλαινε ωστόσο, κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτή τη σκέψη», γράφει. Το ίδιο ερώτημα, μάλλον, βασανίζει πολλούς και όχι κατ’ ανάγκην δημιουργικά, αλλά καταστροφικά. Τα σύνδρομα των πλατειών των Αγανακτισμένων επιστρέφουν..

Ο τρελός του (παγκόσμιου) χωριού…

Yπάρχει κάτι κοινό μεταξύ του 37ου προέδρου των ΗΠΑ και του 47ου. Ο Ρίτσαρν Νίξον και ο Ντόναλντ Τραμπ μοιράζονται τη γνωστή διπλωματική παράνοια της υποκρισίας που ο πρώτος έχει βαφτίσει «Θεωρία του Τρελού» («Madman Theory»). .

Ούτε κήνσορες ούτε χουλιγκάνοι

Πληκτρολογείς το όνομα της Μαρίας Καρυστιανού, της μητέρας που όσο και αν εκπέμπει το μήνυμα ότι τα κρύβει, τα σημάδια της αδυσώπητης δυστυχίας στο πρόσωπό της είναι εμφανή. Μπορεί να μην είναι ορατά με την πρώτη ματιά, αλλά υπάρχουν. Εχει κάτι το αρχέγονο αυτή η στάση, οφείλεις να την κατανοήσεις. Αυτή είναι η ανθρώπινη αντιμετώπιση. Τελεία και παύλα..

Δεν φτάνει μόνο η «ελληνικότητα»

Μια τρανή απόδειξη ότι το να έχει κάποιος τα οποιαδήποτε στοιχεία ελληνικότητας δεν σημαίνει ότι εξασφαλίζει a priori διαβατήριο για την ορθή πολιτική σκέψη και τις ανάλογες αποφάσεις ήρθε τις προηγούμενες ημέρες από τις Βρυξέλλες. Είναι η επιλογή του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Φρέντη Μπελέρη να προτείνει για τη θέση του υποψηφίου αντιπροέδρου της επιτροπής «Aσπίδα για την Ευρωπαϊκή Δημοκρατία» τον Κύπριο ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου..

Κυνική ομολογία εκμετάλλευσης

Μάλλον συμφωνούμε ότι το ζήτημα της τραγωδίας των Τεμπών έχει υπερ-πολιτικοποιηθεί, σε βαθμό να οπισθοχωρεί η βασική επιδίωξη: Να γίνει αυτό που γίνεται στις πολιτισμένες χώρες. Να ολοκληρώσει η Δικαιοσύνη τη δουλειά της και να τιμωρηθούν οι ένοχοι που θα κρίνει αυτή. Γιατί γι’ αυτό έχει εφευρεθεί..

Ημίτρελοι των ρίχτερ και των social…

Οι μελετητές της ψυχολογίας των social media λένε ότι μία από τις μεγαλύτερες αιτίες που εμφανίζονται διάφορα παρανοϊκά σενάρια είναι ότι όλοι οι χρήστες, την ώρα που συντάσσουμε και δημοσιεύουμε τις αναρτήσεις μας, έχουμε να αντιπαλέψουμε μια πολύ σημαντική ψευδαίσθηση: Πιστεύουμε ότι είμαστε απολύτως μόνοι μας..

Οι κρεμάλες…

Ακόμα να πειστούμε για το τι πράγματι έχει συμβεί στις ΗΠΑ από την ημέρα της ορκωμοσίας του Τραμπ; Είμαστε ακόμη γοητευμένοι από τη δύναμη της λευκής και της MAGA υπόσχεσης; Δεν έχουμε καταλάβει ακόμη ότι τα εκατομμύρια που τον ψήφισαν δεν έχουν λαμβάνειν ούτε ένα σεντς από όσα σχεδιάζει και υλοποιεί, είτε ο οικονομικός πόλεμος των δασμών είναι αυτός είτε στέλνοντας καραβιές μεταναστών πίσω στην πατρίδα τους είτε εκβιάζοντας τους συμμάχους του, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. Διότι αυτό που πρεσβεύει δεν είναι η αναδιανομή του πλούτου ή η παραγωγή νέου. Είναι ένα καινούργιο είδος αμερικανικού ιμπεριαλισμού, όπως έγραψε και ο «Economist»..