Κώστας Κυριακόπουλος

«Αντισυστημισμός» και κυνισμός

Το να ζητάς δικαιοσύνη, ταυτόχρονα να δηλώνεις ότι δεν έχεις εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και αυτομάτως να ζητάς εκλογές, όπως έκανε ο κ. Φάμελλος, δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να ομολογείς ότι δικαιοσύνη για σένα είναι η προοπτική εξουσίας. Επειδή, όμως, με το 6% των δημοσκοπήσεων, κάτι τέτοιο δεν ακούγεται λογικό, αυτό που ενδιαφέρει είναι η κορύφωση του ακραίου διχασμού. Εξαιρετικά λογικό όσο και κυνικό. Το τρένο, άλλωστε, του «αντισυστημισμού» χωράει τα πάντα….

Η ιατροδικαστική των καφενέδων

Ζούμε την περίοδο της απόλυτης κατάργησης της πραγματικότητας. Αν πριν από κάποιο διάστημα υπήρχαν και τηρούνταν τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψέματος, τώρα είναι σχεδόν επισήμως κατηργημένα. Και με τη βούλα, μάλιστα, της διεθνούς νομιμοποίησης, καθώς, πλέον, ακόμα και στα πιο σοβαρά θέματα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, ισχύει το «ό,τι θέλω ισχυρίζομαι». .

Στην αρένα του παγκόσμιου τρόμου

Πολλά μπορεί να πει κανείς και ακόμα περισσότερα να σκεφτεί βλέποντας τις εικόνες με τους τρομακτικούς μασκοφόρους της Χαμάς να διαπομπεύουν τα πτώματα «μίας μητέρας, των δύο παιδιών της και ενός ηλικιωμένου άντρα», περιφέροντας τα φέρετρά τους στην αυτοσχέδια γιορτή της φρίκης που οργάνωσαν πριν τα παραδώσουν στις ισραηλινές αρχές. .

Ο «δικτάτορας» Ζελένσκι

Η προχθεσινή ανάρτηση του Λευκού Οίκου που προβάλλει τον Τραμπ χαμογελαστό, ως βασιλιά με στέμμα, επειδή κατάργησε τα διόδια στη Νέα Υόρκη, αντιμετωπίστηκε από πολλούς ως «μία εφιαλτική εικόνα».  Κυκλοφόρησε λίγες ώρες μετά τη δήλωση του Αμερικανού προέδρου που χαρακτήριζε τον Ζελένσκι «μέτριο κωμικό» και «δικτάτορα χωρίς εκλογές»..

Προπαγάνδα και σκύλευση

Η επαναφορά της τοξικής αντιπαράθεσης στον πολιτικό διάλογο είναι πλέον περισσότερο από δεδομένη. Το ξαναστήσιμο σκηνικών παρόμοιων με αυτά που ακολούθησαν το 2010, με όλες τις ακρότητες που επιχείρησαν να αντικαταστήσουν τις θεσμικές λειτουργίες σε πολλαπλά επίπεδα, λαμβάνει στις μέρες μας νέες διαστάσεις και διαφορετικά ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά, χαρακτηριστικά..

Η Ευρώπη της χαρτοπετσέτας

Τον Οκτώβριο του 1944, ο Τσόρτσιλ και ο Στάλιν -ερήμην του Ρούσβελτ- είχαν μια μυστική συνάντηση στη Μόσχα. Η συνάντηση έμεινε γνωστή ως «Διάσκεψη της Μόσχας» ή ως η «Συμφωνία των Ποσοστών»..

Η Ευρώπη σε κίνδυνο

Είναι πλέον σαφές ότι η Ευρώπη πήρε το πιο ηχηρό και πολιτικά - διπλωματικά βίαιο μήνυμα, ότι είναι μόνη της σε συνθήκες που, για όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, θυμίζουν πόλεμο πριν από κάποιον πόλεμο..

Η νέα «Γιάλτα» και τα «φιλαράκια»

Η ANN APPLEBAUM, από τις πιο γνωστές αναλύτριες όσον αφορά στις νέες μορφές απολυταρχικών καθεστώτων στον πλανήτη, το είχε πει πριν από λίγο καιρό: «Ο Τραμπ σκέφτεται και λειτουργεί με τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά με τα οποία ξεκίνησε: Ως κτηματομεσίτης, βλέπει τον κόσμο ως οικόπεδο για χτίσιμο. Αν δεν προλάβει να το πάρει ο ίδιος, κάποιος άλλος θα το κάνει». Την αλήθεια των λεγομένων απέδειξε ο ίδιος ο Τραμπ με την πρόσφατη πρότασή του για τη μετατροπή της Λωρίδας της Γάζας σε παγκόσμιο τουριστικό θέρετρο. Το τι θα μεσολαβούσε από το χθες και το σήμερα του πολέμου και του αίματος μέχρι τα ηλιοφώτιστα μπανγκαλόου, ποσώς τον ενδιαφέρει..

Τα τρικάκια δεν τραυματίζουν;

Οχι, κανένας δεν έχει τραυματιστεί από αθώα τρικάκια που πέταξαν οι άνθρωποι του Ρουβίκωνα. Κανένας δεν έχει αιμορραγήσει, ούτε έχει χρειαστεί να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο επειδή οι ίδιοι άνθρωποι έγραψαν συνθήματα με μαύρο σπρέι στην πυλωτή της πολυκατοικίας του ή βανδάλισαν το γραφείο του στο πανεπιστήμιο ή σήκωσαν πανό μέσα σε μία αίθουσα του ελληνικού Κοινοβουλίου. .

Δεν αρκούν τα τηλεφωνήματα

ΕΙΝΑΙ σαφές ότι ημέρα με την ημέρα ξεκαθαρίζει όλο και περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο ο Τραμπ ρυθμίζει -ή τουλάχιστον διαφημίζει ότι ρυθμίζει- τις παγκόσμιες υποθέσεις: με το βλέμμα στην Κίνα. Με το καλόπιασμα του Πούτιν και του Κρεμλίνου. Με το να βγάζει την ενοχλητική Ευρώπη σαν τρίχα από το γεωπολιτικό ζυμάρι που έχει στο κεφάλι του..