Ανάμεσα στις βασικές τεχνικές προπαγάνδας είναι η λεγόμενη «Bandwagon Effect». Σε ελεύθερη απόδοση, είναι το σύνολο των τεχνικών που παροτρύνουν τον αποδέκτη τους να κάνει κάτι με κύριο επιχείρημα ότι «αυτό κάνουν όλοι». Είναι μία από τις πιο ασφαλείς θεωρίες κοινωνικής ψυχολογίας, αφού πείθει ότι όποιος δεν ανέβει στο «λεωφορείο των πολλών, που παίζει μουσική» αντιμετωπίζει και τον κίνδυνο να μείνει έξω από το κυρίαρχο ρεύμα, ό,τι και αν σημαίνει αυτό.

Το γεγονός ότι ελληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας) αναπαρήγαγαν διάφορες θεωρίες γύρω από τον θάνατο του 39χρονου Βασίλη Καλογήρου, υιοθετώντας συνωμοσίες και αυτόκλητες ιατροδικαστικές εκθέσεις των πληκτρολογίων και των social, με σκοπό να ενισχύσουν τα αστήρικτα -προς το παρόν- σενάρια της δολοφονίας του και να κάνουν συνδέσεις με την κυβέρνηση, επιβεβαιώνει την εφαρμογή αυτής  της τεχνικής. Ο δυστυχής αυτός άνθρωπος, γιος της εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, Σοφίας Αποστολάκη-Καλογήρου, που επόπτευε την έρευνα για την τραγωδία των Τεμπών, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, είχε εξαφανιστεί από τις 30 Δεκεμβρίου και βρέθηκε νεκρός την περασμένη Δευτέρα. Πριν καν ολοκληρωθεί η ιατροδικαστική έρευνα αλλά και οι τοξικολογικές εξετάσεις, η εκδοχή της εγκληματικής ενέργειας με την «κάποια εμπλοκή της κυβέρνησης» αναπαρήχθη εντός της Βουλής προκαλώντας οργισμένη αντίδραση από την πλευρά κυβερνητικών βουλευτών.

Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι στην περίπτωση του Βασίλη Καλογήρου έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο της εγκληματικής ενέργειας, όπως και όλα τα υπόλοιπα. Οι διαρροές από την ιατροδικαστική έρευνα αναφέρουν ότι δεν έχουν ανευρεθεί σημεία πάλης ή κάτι που να οδηγεί στο συμπέρασμα του βίαιου θανάτου. Η βιασύνη της εξαγωγής βολικών συμπερασμάτων εκθέτουν όλους όσοι τα υιοθετούν πριν από το επίσημο πόρισμα των ειδικών επιστημόνων. Και προσβάλλουν τη μνήμη του δίχως να σέβονται το πένθος της οικογένειάς του.