Η επίθεση αυτή έγινε αφού πρώτα ο Ζελένσκι, αντιδρώντας στις συνομιλίες ΗΠΑ-Ρωσίας στη Σαουδική Αραβία από τις οποίες αποκλείστηκε το Κίεβο, είπε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ «ζει σε μια φούσκα παραπληροφόρησης» που κυβερνάται από τη Μόσχα. Λίγες ώρες αργότερα, ο Τραμπ είπε από τη Φλόριντα ότι το μόνο πράγμα στο οποίο ο Ζελένσκι «ήταν πολύ καλός  ήταν να παίζει τον Τζο Μπάιντεν σαν βιολί». Ο χαρακτηρισμός «δικτάτορας που θα μείνει γρήγορα χωρίς χώρα» προκάλεσε την έντονη κριτική Ευρωπαίων ηγετών, συμπεριλαμβανομένων του Ολαφ Σολτς, ο οποίος είπε ότι «είναι απλώς λάθος και επικίνδυνο να αρνείται κανείς τη δημοκρατική του νομιμότητα στον πρόεδρο Ζελένσκι». Ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ είπε ότι υποστήριξε τον Ζελένσκι τηλεφωνικά ως «δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη της Ουκρανίας». Και εκπρόσωπός του συμπλήρωσε ότι «ήταν απόλυτα λογικό να ανασταλούν οι εκλογές κατά τη διάρκεια του πολέμου, όπως έκανε το Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».

Στο πλαίσιο της έντονης κριτικής που δέχεται ο πρόεδρος Τραμπ για τον χαρακτηρισμό εις βάρος του Ζελένσκι, διεθνή μέσα ενημέρωσης κάνουν εκτενείς αναφορές στην καταφανή συμπόρευσή του με τον Πούτιν, η οποία προκαλεί έκπληξη ακόμα και στο ίδιο το Κρεμλίνο. Ο χαρακτηρισμός εναντίον του Ζελένσκι, αναφέρουν, συμπίπτει χρονικά με την επέτειο του ενός έτους από τον θάνατο του Ναβάλνι, της σημαντικότερης αντιπολιτευτικής φωνής που αμφισβητούσε την υπερεξουσία του Πούτιν. Ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών στον θάνατο του Ναβάλνι θεωρείται δεδομένος. Αναφέρονται, επίσης, σε δύο ακόμα γεγονότα που δεν ευνοούν την αντίληψη περί δημοκρατίας του Πούτιν. Στις συνεχείς εκκαθαρίσεις Ρώσων αντιφρονούντων πολιτών ή ολιγαρχών διά της μεθόδου της εκπαραθύρωσης και της πτώσης από κάποιο μπαλκόνι, της δηλητηρίασης ή του στραγγαλισμού. Και βεβαίως ότι ο Πούτιν βρίσκεται στο ανώτατο σκαλί της ρωσικής εξουσίας τα τελευταία τριάντα χρόνια. Αυτά και μόνο είναι αρκετά για να γίνουν ορισμένες απαραίτητες συγκρίσεις. Οσο για την κατηγορία ότι ο Ζελένσκι ξεκίνησε τον πόλεμο, επισκιάζει όλα τα παραπάνω…