Μετά το κωμικοτραγικό θέαμα με το επίδομα των 600 ευρώ στους ένστολους, όπου για μία ακόμα φορά έκανε νύκτωρ το «όχι» «ναι», ήρθε η αμήχανη ιλαροτραγωδία με το Market Pass. Και με το επίδομα στους ένστολους ο Α. Τσίπρας είχε να αντιμετωπίσει τις ιδεολογικές και ταξικές αντιρρήσεις ενός σημαντικού μέρους του κόμματός του. Εκείνου που μπορεί εύκολα να φωνάξει με υψωμένη γροθιά το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» και είχε θέσει κάτι σαν βέτο να καταψηφιστεί το επίδομα. Οπερ και εγένετο, μέχρι που παρενέβησαν αποφασιστικά οι νουνεχείς και έπεισαν τον Α. Τσίπρα ότι -μεταξύ άλλων- και εν όψει εκλογών είναι πολιτικός αυτοχειριασμός να βάλει απέναντί του όλους τους ένστολους. Και εγένετο μία ακόμα κωλοτούμπα.

Με το Market Pass που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τα πράγματα είναι ακόμα πιο φαιδρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ με πρόδηλη αμηχανία για την αιφνιδιαστική κίνηση του Κ. Μητσοτάκη έσπευσε εξαρχής να κάνει τη μαγική διαίρεση και να καταλήξει ότι η παροχή είναι 0,70 λεπτά την ημέρα. Λιγότερα από «ψίχουλα» δηλαδή σύμφωνα με την Κουμουνδούρειο λογική. Και είναι και προεκλογική παροχή. Και είναι και προσπάθεια εξαγοράς ψήφων. Αλλά, ω του θαύματος, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα ψηφίσει όλα αυτά τα κακά!

Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αδιόρθωτα παγιδευμένος στις δικές του αντιφάσεις και στη δική του καταστροφολογική ρητορική. Καταρχήν, η χρηματοδότηση του Market Pass θα προέλθει εξ ολοκλήρου από αυτό που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση δεν τολμούσε να κάνει: από τη φορολόγηση των μεγάλων κερδών των διυλιστηρίων. Από την υπεραπόδοση της οικονομίας, χωρίς να επιβαρύνεται ο δανεισμός της χώρας. Η οποία επιστρέφεται στην κοινωνία ως κοινωνικό μέρισμα. Ούτε στα πιο αριστερά όνειρα του Α. Τσίπρα κάτι τέτοιο. Πώς χωνεύεται αυτό; Δύσκολα.

Και στη συνέχεια, το Market Pass, όπως και όλες οι έως τώρα ενισχύσεις που έχει δώσει η κυβέρνηση (Fuel Pass, επιδότηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, επαναφορά των λογαριασμών του ρεύματος σε προ κρίσης επίπεδα, ακόμα και το «καλάθι του νοικοκυριού»), αξιολογείται από τους πολίτες όχι με τον αφοριστικό και πλειοδοτικό τρόπο που τα αξιολογεί το «κόμμα πάρε, κόσμε». Ο κάθε πολίτης, το κάθε νοικοκυριό ξέρει από πρώτο χέρι αν είναι ή δεν είναι μια βοήθεια, μια μικρή ανάσα μέσα στη λαίλαπα της ακρίβειας. Και κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν περιμένει μέσα σε αυτές τις συνθήκες να γίνει πλουσιότερος. Η αντιμετώπιση μιας κρίσης σημαίνει προσπάθεια για μείωση των συνεπειών της. Υπάρχουν βέβαια και οι «εξωγήινοι», οι οποίοι νομίζουν πως μέσα σε τέτοιες παγκόσμιες συνθήκες μπορεί να πλουτίσουν. Γι’ αυτό είναι «εξωγήινοι» και γι’ αυτό αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει: ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος να σύρεται πίσω από το κοινωνικό κράτος της κυβέρνησης. Απρόθυμα, αλλά αναγκαστικά. Βρίζοντας, αλλά αναγκαστικά. Γιατί, εκτός των άλλων, θα πρέπει να απαντήσει πώς και γιατί συμμετέχει διά της ψήφου του σε μια προσπάθεια «εξαγοράς ψήφων»; Και μάλιστα έναντι του ευτελούς ποσού των 70 λεπτών την ημέρα…

ΑΙΧΜΗ

ΜΕΝΕΝΤΕΖ Ή ΤΣΙΠΡΑΣ;

Εξ αντικειμένου, ομολογώ πως είναι μια ετεροβαρής και ανόμοια σύγκριση. Ως εκ τούτου, εμπεριέχει τους κινδύνους που έχει η σύγκριση των μήλων με τα καρύδια. Αλλά έχει ένα ενδιαφέρον, καθώς παραπέμπει στη στάση δύο προσώπων απέναντι στο ίδιο θέμα.

Νομίζω ότι δεν έχει μεγάλη δυσκολία να μαντέψει κανείς ποια θα ήταν η απάντηση σε ένα «θεωρητικό ερώτημα»: Ποιος υπερασπίζεται πιο αποτελεσματικά τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα έναντι της Τουρκίας; Ο Μπ. Μενέντεζ ή ο Α. Τσίπρας;

Ο φιλέλληνας γερουσιαστής και πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της αμερικανικής Γερουσίας άστραψε και βρόντηξε για τις απειλές του Τ. Ερντογάν («θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ»). Ανέβηκε στο βήμα προχθές τα μεσάνυχτα και κατήγγειλε ανοιχτά την επιθετικότητα του Τ. Ερντογάν κατά της Ελλάδας: «Δεν περνάνε αυτά από το Κογκρέσο». Είπε κατά πρόσωπο στον Τούρκο πρόεδρο παγώνοντας Τούρκους διπλωμάτες και δημοσιογράφους (όπως και κάποιους φιλότουρκους συναδέλφους του) ότι είναι απαράδεκτο και μη ανεκτό να απειλεί μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και την πρωτεύουσά της με τους πυραύλους Typhoon. Καθώς και ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να δώσουν μαχητικά αεροσκάφη F-16 στα χέρια του προέδρου Ερντογάν». Ηταν απόλυτος λέγοντας: «Δεν θα εγκρίνω καμία πώληση F-16 για την Τουρκία έως ότου σταματήσει την επιθετική εκστρατεία σε ολόκληρη την περιοχή». Ο Μπ. Μενέντεζ στην ιστορική ομιλία του χαρακτήρισε τον Τ. Ερντογάν παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου και φίλο της Μόσχας και της Τεχεράνης. Δεν μάσησε τα λόγια του. Γι’ αυτό και προκάλεσε σοκ και οργίλες αντιδράσεις στην Αγκυρα.

Απέναντι σε όλα αυτά, ο Ελληνας Α. Τσίπρας -και μέσα σε αυτές τις συνθήκες- καταψήφισε και τις αμυντικές δαπάνες του Προϋπολογισμού. Αφού προηγουμένως είχε καταψηφίσει όλες τις διμερείς συμφωνίες της χώρας (Γαλλία, ΗΠΑ, Αίγυπτο, Ισραήλ, Ιταλία) και σχεδόν όλο το εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ε.Δ. που έχει προκαλέσει ανησυχία και ανασφάλεια στην Τουρκία. Αν ετίθετο λοιπόν το ερώτημα, μάλλον δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την απάντηση.

Ανανέωση της θητείας Φλώρου: Ισχυρά μηνύματα με πολλούς αποδέκτες

Η απόφαση του Κ. Μητσοτάκη να ανανεωθεί η θητεία του ΑΓΕΕΘΑ, Κ. Φλώρου, όπως μαθαίνω, είναι ειλημμένη εδώ και εβδομάδες. Κατά μία εκδοχή επρόκειτο να την ανακοινώσει στη Βουλή, όταν έγινε η μεγάλη σύγκρουση με τον Α. Τσίπρα για την ΕΥΠ και τις παρακολουθήσεις. Φαίνεται ότι έκρινε πως το τοξικό κλίμα που καλλιέργησε εκείνη την Πέμπτη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα «μίκραινε» τη σημασία της ανακοίνωσής του. Κι ούτε ήθελε να εμπλέξει τον άνθρωπο που τον έχει εμπιστευτεί και τον έχει δικαιώσει, με την καθοδηγούμενη και προαποφασισμένη λασπομαχία των παρακολουθήσεων. Χθες όμως, όπως πληροφορούμαι, ο κύβος ερρίφθη. Οριστικά και αμετάκλητα: τον Ιανουάριο το ΚΥΣΕΑ θα ανανεώσει για έναν ακόμα χρόνο τη θητεία του Κ. Φλώρου ως ΑΓΕΕΘΑ…

Η απόφαση αυτή στέλνει ηχηρά μηνύματα και εντός και εκτός της χώρας. Οσοι έπαιξαν, και δεν ήταν λίγοι, με την παρακολούθηση του Κ. Φλώρου παίρνουν μια αποστομωτική απάντηση: ο Κ. Μητσοτάκης ανανεώνει τη θητεία του, αλλά το μήνυμα πάει και «απέναντι». Ο Κ. Φλώρος είναι ένα από τα πρόσωπα που δικαιολογημένα ενοχλούν και τον Τ. Ερντογάν και τον Χ. Ακάρ. Και η ενόχλησή τους δεν προέρχεται κυρίως από τις κατά καιρούς δηλώσεις του Κ. Φλώρου, αλλά από το έργο στο πεδίο. Εκεί όπου η Τουρκία έχει δοκιμάσει αρκετές φορές, αρκετές σκέψεις. Η ταπεινωτική αποχώρηση της «τραυματισμένης» φρεγάτας «Kemal Reis» από το Καστελλόριζο το καλοκαίρι του 2020 είναι μόνο ένας από τους λόγους που ο Κ. Φλώρος αποτελεί κόκκινο πανί για την Τουρκία…

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ενοχλημένοι από την παρουσία του Κ. Φλώρου στην ηγεσία των Ε.Δ. δεν βρίσκονται μόνο στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον έκανε «σημαία» μέχρι να κουρελιαστεί. Και τώρα πρέπει να εξηγήσει τα ανεξήγητα. Αλλά είναι και κάποιοι με υψηλά αξιώματα που θα ήθελαν να πορευτούν χωρίς τον Κ. Φλώρο. Αλλά κι αυτοί, όπως φαίνεται, «έπαιξαν κι έχασαν» μαζί με τους παρατρεχάμενούς τους…

ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΕΛΟΣ

Η αμοιβή του Δ. Αβραμόπουλου από τη ΜΚΟ που είναι υπό έρευνα για το Qatargate μπορεί να είναι νόμιμη και να έχει την κάλυψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά φαίνεται πως έχει εσωτερικές πολιτικές συνέπειες. Οι πληροφορίες λένε ότι έληξε οριστικά και αρνητικά η συζήτηση για την υποψηφιότητα του Δ. Αβραμόπουλου είτε στην Α’ Αθηνών είτε σε άλλη εκλογική περιφέρεια ή δήμο. Κάποιοι μάλιστα κάνουν λόγο για ένα προγραμματισμένο -από καιρό- ραντεβού του Δ. Αβραμόπουλου με τον Κ. Μητσοτάκη, το οποίο ακυρώθηκε εσχάτως.