Ακόμη και γνωρίζοντας την ωμή επιχειρηματική νοοτροπία του Αμερικανού προέδρου, σοκάρεται κανείς ακούγοντάς τον αποφασισμένο να επεκτείνει με «επιθετικές εξαγορές» (ή και διά της βίας;) την αμερικανική επικράτεια στα εδάφη του Καναδά, της υπό δανική επικυριαρχία Γροιλανδίας και της Διώρυγας του Παναμά.

Οι Καναδοί προσπάθησαν να το γυρίσουν στο αστείο (η καρδούλα τους το ξέρει…). Οι Δανοί έδωσαν στον Τραμπ την ίδια απάντηση με το 2019: «Η Γροιλανδία δεν πωλείται». Και ο Παναμέζος πρόεδρος, Χοσέ Μουλίνο, είπε κάτι σαν «μολών λαβέ»: «Κάθε τετραγωνικό μέτρο της Διώρυγας (σ.σ. από το 1999, οπότε επιστράφηκε από τις ΗΠΑ) ανήκει στον Παναμά».

Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ δεν πρωτοτυπεί. Η Ιστορία των ΗΠΑ είναι μια αλληλουχία εδαφικών επεκτάσεων προς δυσμάς και προς νότον, στο νότιο τμήμα της βόρειας αμερικανικής ηπείρου, μέσα από πολέμους, συνθήκες και εξαγορές από άλλες αποικιακές δυνάμεις. (Σε συνδυασμό, φυσικά, με τη γενοκτονία των γηγενών, που τους λέμε περιφρονητικά «Ινδιάνους»). Η αρχή έγινε με την εξαγορά της Λουιζιάνας από τη Γαλλία του Ναπολέοντος το 1803 έναντι 50 εκατ. γαλλικών φράγκων συν διαγραφή γαλλικού χρέους 18 εκατ. φράγκων. Ακολούθησε το 1845 η προσάρτηση του Τέξας και ο πόλεμος του 1846-48 με το Μεξικό, στο τέλος του οποίου το 55% της μεξικανικής επικράτειας (Ανω Καλιφόρνια, Νέο Μεξικό, Γιούτα, Νεβάδα, Κολοράντο) πέρασαν στην αμερικανική κυριαρχία έναντι 15 εκατ. δολαρίων και διαγραφής μεξικανικού χρέους 3,25 εκατ. δολαρίων. Οσο για το κάζο της Αλάσκας, ο Πούτιν ακόμη τραβάει τα (λιγοστά) μαλλιά του για την απρονοησία ενός άλλου τσάρου, του Αλέξανδρου Β΄, να την πουλήσει το 1867 στις ΗΠΑ έναντι πινακίου φακής: 7,2 εκατ. δολάρια, αντίστοιχα με σημερινά 129 εκατομμύρια.