Σιγά, παιδιά! Κι εγώ και πολλοί άλλοι το ίδιο πιστεύουμε! Δεν πρόκειται να συγκυβερνήσει ο Ανδρουλάκης με τον Μητσοτάκη, τουλάχιστον, στην επόμενη τετραετία. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν θα χρειαστεί! Κι αυτό όχι γιατί οι πολίτες δεν ξεχνούν την… αξέχαστη πενταετία που ο Τσίπρας κυβέρνησε, αλλά γιατί θυμούνται τι παρέλαβε ο Μητσοτάκης από αυτόν. Και ποιος τρελάθηκε να διακινδυνεύσει τη σταθερότητα, την πρόοδο, το μέλλον της χώρας για να βάλει τον ανέτοιμο και άψητο Ανδρουλάκη ρυθμιστή των πραγμάτων στην επόμενη τετραετία; Επειδή, όπως και να το κάνουμε, κυβέρνηση συγκροτούμενη από δύο κόμματα, ακόμη κι αν -ω! του θαύματος- συγκλίνουν οι πολιτικές τους, δύσκολα θα συγκλίνουν στις μεθόδους της επίτευξής τους και κυρίως στην ταπείνωση του… «εγώ» του ελάσσονος!

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ ίσως μπορέσει, τον Ιούνιο του 2027, να καταλάβει -δικαιωματικά- τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης -επειδή η Αριστερά δεν έχει ολοκληρώσει ακόμη τις διασπάσεις της!-, πιστεύω ότι θα πρέπει να οπλιστεί με υπομονή, καταβάλλοντας σκληρή δουλειά για να του εμπιστευθούν οι πολίτες, σε βαθύ μέλλοντα χρόνο, τη διακυβέρνηση. Εκτός κι αν συμβούν, λοιμοί, λιμοί και καταποντισμοί και αποδείξουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη αδύναμη να τα βγάλει πέρα, πράγμα που δεν βλέπω ούτε με το κανοκιάλι!

Γιατί οι πολίτες δεν θα εμπιστευθούν το ΠΑΣΟΚ; Γιατί η ηγετική ομάδα- πλην Αννας Διαμαντοπούλου, όπως υποχρεούμαι να σημειώσω- νομίζει ότι ο δρόμος που οδηγεί στην εξουσία είναι το μαγικό «όχι σε όλα». Και το ρίχνει κατά κεφαλήν, όπου δει και χωρίς περίσκεψη -η αιδώς έπεται-, καθώς δεν έχει αντιληφθεί ότι οι πολίτες χόρτασαν από τον ακτιβισμό του «όχι σε όλα».

Για νομοσχέδια των υπουργείων Υγείας, Παιδείας, Οικονομικών και Ανάπτυξης καλύτερο από το βολικό «όχι» είναι να στρωθούν, ηγεσία και στελέχη, στη δουλειά και ες κάλλιον απεργάζεσθαι χρήσιμες παρεμβάσεις. Οταν η αξιωματική αντιπολίτευση «διορθώνει» νομοσχέδια που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση, προς όφελος του πολίτη, τότε μπορεί να καυχάται ότι είναι σοβαρή και υπεύθυνη, καταγράφοντας κατάθεση για το μέλλον. Και εν κατακλείδι: Ο Μητσοτάκης έχει σχέδιο και το εφαρμόζει. Ο Ανδρουλάκης τι έχει;