ΑΡΚΕΙ να θυμηθεί κανείς ότι επί ΣΥΡΙΖΑ είχε πέσει πολύ γέλιο, όταν και ιδρύθηκε το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, και ο Νίκος Παππάς ασχολιόταν με το πώς θα πάμε στο… φεγγάρι.

ΑΠΟ το 2019, όμως, έως σήμερα έχει συντελεστεί ένα πολιτικό και ψηφιακό θαύμα. Με την εντολή του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο Κυριάκος Πιερρακάκης και η ομάδα του έχτισαν από το μηδέν ένα ολόκληρο ψηφιακό κράτος. Αξιος συνεχιστής αυτής της τεράστιας μεταρρύθμισης ο Δημήτρης Παπαστεργίου, τον οποίο όλη η Ελλάδα τον γνωρίζει από τη «μεταμόρφωση» των Τρικάλων σε «έξυπνη πόλη».

Η ψηφιακή μεταρρύθμιση του κράτους, αν και άυλη, αποτελεί κάτι χειροπιαστό για την καθημερινότητα των πολιτών. Πλέον, δεν χρειάζεται να τρέχουμε σε δημόσιες υπηρεσίες και να χάνουμε ώρες σε ανούσιες ουρές για να εκδώσουμε κάποιο έγγραφο ή πιστοποιητικό.

ΕΧΟΥΝ ήδη ψηφιοποιηθεί περισσότερες από 1.600 υπηρεσίες. Μέχρι το τέλος της τετραετίας θα έχουν γίνει 5.000. Αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται πολλά βήματα μπροστά από όλες τις χώρες της Ευρώπης.

ΚΑΙ, δεν είναι μόνο αυτό. Σε λίγες εβδομάδες θα γίνει κάτι επαναστατικό, το οποίο, όμως, είναι και αυτονόητο. Οταν θα καταθέτουμε μια αίτηση σε δημόσια υπηρεσία και απαιτούνται κάποια έγγραφα ή πιστοποιητικά, δεν θα χρειάζεται καν να τα «κατεβάσουμε» από το Gov.gr. Θα μας έρχεται μια ειδοποίηση στο κινητό, θα δίνουμε τη συγκατάθεσή μας και η υπηρεσία θα αντλεί όλα τα απαραίτητα έγγραφα.

ΜΕΡΑ με τη μέρα γκρεμίζονται παθογένειες. Μέρα με τη μέρα κερδίζεται η μάχη με τη γραφειοκρατία.

ΜΗΠΩΣ, όμως, έχει έρθει η ώρα να ξεκινήσει και μια ακόμα μεγάλη ψηφιακή μεταρρύθμιση, που να αφορά στην εκπαίδευση; Δυστυχώς, εκεί βρισκόμαστε ακόμα στη δεκαετία του 1980. Προφανώς οι διαδραστικοί πίνακες στις σχολικές τάξεις και το διαδικτυακό φροντιστήριο αποτελούν βήματα εκσυγχρονισμού. Αλλά δεν αρκούν.

ΑΥΤΗ τη στιγμή, στα θρανία κάθονται τα παιδιά της ψηφιακής γενιάς. Μαθαίνουν να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές συσκευές πριν καν μάθουν να… μιλάνε. Αυτή η νέα γενιά είναι προφανές ότι έχει μάθει να αντλεί πληροφόρηση σε αστραπιαίες ταχύτητες. Είναι λογικό να μην ενθουσιάζεται με τα έντυπα βιβλία.

ΕΔΩ, λοιπόν, απαιτούνται σημαντικές αλλαγές. Τόσο στον αναχρονιστικό σχεδιασμό των σχολικών εγχειριδίων όσο και στη δημιουργία ψηφιακών εφαρμογών, τουλάχιστον για τα βασικά μαθήματα. Ετσι ώστε η εκπαίδευση να γίνει πιο «φιλική προς τον χρήστη» της ψηφιακής γενιάς.

ΕΠΕΙΔΗ μπορεί να συζητάμε για πολλά χρόνια αν και πώς θα γίνει η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ή αν και πώς θα αλλάξει συνολικά το εκπαιδευτικό σύστημα, ας γίνει για την ώρα αυτό το ψηφιακό βήμα..