Πείτε ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έπαιρνε απόφαση, αντί να πάει με τον Τάιλερ χλιδάτες διακοπές στο πρώην σανατόριο, νυν πολυτελέστατο ξενοδοχείο, στην ορεινή Αρκαδία -«χαμένο» στο δάσος, με μαγικούς περιπάτους και «κούρα» αισθητικής- να έμενε στην Αθήνα, στηρίζοντας τους συριζαίους στη μάχη χαρακωμάτων, στη Βουλή, κατά του νόμου ίδρυσης ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Θα μπορούσε να συνεισφέρει σε επιχειρήματα εναντίον των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αφού ο ίδιος φοίτησε στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, όπου εργαζόταν και η μητέρα του. Θα ήταν λογικό. Οχι; Πώς όχι! ΣΥΡΙΖΑ είναι κι αυτός.

Πείτε, επίσης, ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επέλεξε να πάει διακοπές με τον Τάιλερ γιατί ακριβώς αντιλαμβανόταν πόσο στενός είναι ο κορσές του για να εμφανιστεί ως συριζαίος εναντίον της ίδρυσης των ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Προκειμένου να τον πυροβολούν στη Βουλή για το εξαιρετικό ιδιωτικό πανεπιστήμιο στο οποίο φοίτησε, πήρε τον Τάιλερ και πήγαν στη Βυτίνα, στο ξενοδοχείο που διαφημίζει δωμάτια χωρίς τηλεόραση. Προτίμησε να ακούει τα πουλάκια παρά την κ. Μάλαμα και να βλέπει τα κόκκινα φυλλώματα των δένδρων παρά τον Φάμελλο. Λογικό ακούγεται.

Αλλά αντί στη Βυτίνα θα μπορούσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πάει στην Οδησσό. Είναι η πόλη στην οποία οι Ελληνες, από τον 17ο αιώνα, δεινοί έμποροι και τραπεζίτες, πρόσφεραν πολλά στην οικονομική ανάπτυξή της, στην Τέχνη και στα γράμματα. Θα μπορούσε να δει ιδίοις όμμασι βομβαρδισμένα σπίτια και πολιτιστικές υποδομές, νοσοκομεία και παιδικούς σταθμούς, να μιλήσει με τους Ουκρανούς που ζουν σε υπόγεια σαν ποντίκια για να επιβιώσουν από τους βομβαρδισμούς.

Τι γράφω κι εγώ! Ο Κασσελάκης θα έκανε ταξίδι συμπαράστασης προς τους δοκιμαζόμενους Ουκρανούς που αμύνονται για την πατρίδα τους απέναντι στη βάρβαρη επίθεση του Πούτιν; Δηλαδή, θα πήγαινε κόντρα στους συριζαίους ισαποστάκηδες, τους κρατούντες ίσες αποστάσεις από τους Ουκρανούς που βομβαρδίζονται και από τους Ρώσους που βομβαρδίζουν; Ξεχάσαμε τις θλιβερές συναυλίες υπέρ ειρήνης, όπου μια κυρία μας απειλούσε ότι «θα μας φάει»; Αυτά, βεβαίως βεβαίως, προ των εθνικών εκλογών.

Αλλά ο Κασσελάκης προτίμησε τη Βυτίνα και ο Μητσοτάκης πήγε στην Οδησσό. Περπάτησε στους βομβαρδισμένους δρόμους, μίλησε με τους πολίτες που του περιέγραψαν την κόλαση του πολέμου που βιώνουν. Και την ώρα που ο πρωθυπουργός με την ελληνική αποστολή και τον πρόεδρο Ζελένσκι βρισκόταν στην προβλήτα, ο Πούτιν, αποδεικνύοντας τη βαρβαρότητά του, έριξε πύραυλο που τους πέρασε, στα διακόσια μέτρα, ξώφαλτσα. Ξένοι ηγέτες καταδίκασαν τη ρωσική επίθεση και σχεδόν σημείωσαν ότι δεν ήταν τυχαία! Οι ηγέτες Κασελάκης και Ανδρουλάκης -δεν λέω για ακροδεξιούς και Κουτσούμπα- έπαθαν ολοκληρωτική αφωνία! Ούτε λέξη για τα προσχήματα! Μόνον ο ευρωβουλευτής Νίκος Παπανδρέου βρέθηκε να καταδικάσει. Προς τιμήν του.

Ακούω Κασσελάκη και Ανδρουλάκη να λένε ότι θα κυβερνήσουν την Ελλάδα! Πού πάτε, κατακαημένοι Καραμήτροι; Ως τη Βυτίνα, άντε και στη Λαμία, και πολύ σας είναι…