Μέσα σε πενήντα χρόνια όλα άλλαξαν. Για «τη φανέλα» δεν ακούω λέξη. Είναι σίγουρα λαϊκό «άθλημα» το ποδόσφαιρο -ίσως το μόνο που ενδιαφέρει σχεδόν όλους τους Ελληνες- αλλά πώς γίνεται, αντί να τους ενώνει και να χαίρονται το παιχνίδι, να τους χωρίζει σε θανάσιμους -κυριολεκτικά- εχθρούς, με μίσος αβυσσαλέο και να χύνεται αίμα;
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Φέρνω στο νου μου κάτι καλοκαίρια που ο αγώνας έβγαζε την τηλεόραση στα μπαλκόνια. Τότε που ακούγαμε ουρανομήκεις κραυγές χαράς και θαυμασμού για «την γκολάρα» και ταυτόχρονα εκείνους που θυμούνταν τη «μάνα» του αντιπάλου που είχε πετύχει το γκολ. Αλλά ως εκεί. Μάλλον ήταν η ρομαντική εποχή του ποδοσφαίρου. Από την εποχή της Θάτσερ -ίσως και μία δεκαετία νωρίτερα- οι «οπαδοί» είχαν γίνει συνώνυμο της βίας, της καταστροφής. Μετά τα δραματικά γεγονότα του Χέιζελ -29 Μαΐου 1985- με θύματα 39 Ιταλούς, Βέλγους, Γάλλους και έναν Βορειοϊρλανδό, το θέμα πήρε τραγικές διαστάσεις. Αποδείχθηκε ότι δεν έφταιγε μόνον η οικτρή κατάσταση του γηπέδου αλλά και οι χούλιγκαν από το Λίβερπουλ -τους απέκλεισε από τα γήπεδα για έξι χρόνια- που την «έπεσαν» στους οπαδούς της Γιουβέντους! Η Θάτσερ τιμώρησε σύσσωμο το αγγλικό ποδόσφαιρο, αποκλείοντας τις αγγλικές ομάδες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κράτησε τη βία μέσα στην Αγγλία και την έλεγξε με την «κάρτα». «Φακέλωσε» τους χούλιγκαν και πριν από κάθε αγώνα τους «μάζευε» στα αστυνομικά τμήματα. Η αποφασιστικότητα της Θάτσερ είχε κάνει τεράστια εντύπωση, αλλά το αποτέλεσμα δεν ξέρω πόσο τη δικαίωσε. Οταν οι Αγγλοι κατάλαβαν ότι η ασπρόμαυρη μπάλα είναι μία επικερδής επιχείρηση, η κατάσταση σίγουρα βελτιώθηκε…
Εμείς είχαμε έναν νεκρό, και δεύτερο νεκρό και τρίτο νεκρό, και κάθε φορά οι επίσημες δηλώσεις διαβεβαίωναν περί πατάξεως της βίας. Ομως, η βία βγήκε από τα γήπεδα και έστησε «παγανιά» στα κράσπεδα των γηπέδων. Δολοφονήθηκε οπαδός, επειδή τον ρώτησαν «ποια ομάδα υποστήριζε». Η απάντησή του δεν υπήρξε ικανοποιητική, τον μαχαίρωσαν κι έχασε τη ζωή του. Κι επειδή η βία στα ελληνικά γήπεδα έχει αποκτήσει και… διεθνή φήμη, ήρθαν και από άλλη χώρα για να βοηθήσουν τους «φίλους» τους, να ρίξουν χοντρό ξύλο στους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας τους. Εξωφρενικό; Ναι, για μας που δεν καταλαβαίνουμε «τι παίζει και τι παίζεται».
Είναι η πρώτη φορά που ελληνική κυβέρνηση παίρνει μέτρα για να μαζευτεί η ζούγκλα του ποδοσφαίρου; Οχι. Δεν θυμάμαι πόσες φορές και ποιες κυβερνήσεις έχουν ανακοινώσει μέτρα. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά τα πράγματα «σκούρυναν» πολύ. Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν βάλει τώρα τάξη, τότε τα γκολ που θα φάει θα είναι πάρα πολλά…