ΘΑ μείνει ο Κασσελάκης; Θα εκλεγεί νέος αρχηγός; Θα επιστρέψει ο Τσίπρας; Αλήθεια, έχει πια σημασία; Ποτέ άλλοτε δεν αυτο-αποδομήθηκε κάποια παράταξη που είχε κυβερνήσει τη χώρα.

ΤΟ έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές. Προφανώς και ο Κασσελάκης δεν… μπορεί. Αλλά δεν ευθύνεται μόνο εκείνος για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κασσελάκης είναι η αφορμή.

Η αιτία είναι όλα όσα έκανε και δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 έως το 2023. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος τώρα ξαφνικά εμφανίστηκε, για να κουνήσει το δάχτυλο.

ΤΟ είπε, άλλωστε, χθες και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, εγκαλώντας τον Αλέξη Τσίπρα για την προσωπική αυτοκριτική που δεν έκανε ποτέ. Οχι, βέβαια, ότι έκανε αυτοκριτική ο ίδιος ο Τσακαλώτος. Ούτε καν ομαδική κομματική αυτοκριτική δεν έκαναν.

ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΝ ότι θα σκίσουν τα Μνημόνια και κόντεψαν να βγάλουν την Ελλάδα από την Ευρώπη. Και όταν έκαναν τα ακριβώς αντίθετα φέρνοντας το τρίτο Μνημόνιο και διαλύοντας την οικονομία, σφύριζαν αδιάφορα.

ΚΑΙ, στη συνέχεια, ως αξιωματική αντιπολίτευση, τι έκαναν; Καταστροφολογούσαν και συνωμοσιολογούσαν καθημερινά για την πανδημία, το μεταναστευτικό, την ενεργειακή κρίση.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ακόμα δεν έχουν κατανοήσει γιατί έπεσαν στο 17%, γιατί έχασαν τους μισούς ψηφοφόρους τους. Η κοινωνία τούς γύρισε την πλάτη. Γιατί πόσες εκλογές να κερδίσουν με λαϊκιστικές αυτ-απάτες και λαϊκιστική ρητορική; Τα ψέματα τελείωσαν. Μαζί τελειώνει και ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΤΟ πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος ο… ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι το DNA του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν ένα μικρό κόμμα διαμαρτυρίας, ακόμα και όταν έφτασε στο 36%. Ηταν ένα μικρό κόμμα διαμαρτυρίας όταν έπεσε στο 17%. Είναι ένα μικρό κόμμα διαμαρτυρίας και τώρα, που καταρρέει σε μονοψήφιο ποσοστό.

ΤΙ να πει και ο Κασσελάκης, ο πρόεδρος των… 152 ημερών, που «καθαιρέθηκε» από τον Τσίπρα… Τι να πει και ο Τσίπρας, που δεν μίλησε για τα τραγικά λάθη του όταν τα έκανε…

ΣΕ 100 ημέρες θα μιλήσει και πάλι η κοινωνία, στις κάλπες των ευρωεκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί μία ακόμα πανωλεθρία, μία ακόμα κατάρρευση, που θα σημάνει όχι μόνο το τέλος του, αλλά και το οριστικό τέλος της εποχής του λαϊκισμού.