Η συζήτηση στη Βουλή ήταν τελικά μία ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να απευθυνθεί κατεξοχήν στις οικογένειες των θυμάτων, προκειμένου να διαλύσει τα fake news γύρω από την τραγωδία των Τεμπών, να δώσει απαντήσεις για όλες τις πτυχές της υπόθεσης και ταυτόχρονα να καταδείξει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν εκπέσει σε αυτό που αποκαλείται «ψεκασμένη αντιπολίτευση».

Είναι σαφές ότι Ανδρουλάκης και Κασσελάκης παίζουν το τελευταίο τους χαρτί στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Εάν το ΠΑΣΟΚ καταφέρει να έρθει τρίτο πίσω από τον ασόβαρο -κατά την κυρία Αχτσιόγλου- Κασσελάκη, τότε ο Ανδρουλάκης θα έχει σοβαρό πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει και εάν ο Κασσελάκης βρεθεί στην τρίτη θέση, για αυτό και οι δυο τους κάνουν τα πάντα προκειμένου να κρατηθούν στην καρέκλα τους.

Υιοθέτησαν την ατζέντα του Βελόπουλου, ήταν τουλάχιστον υποκριτικό που δεν ζήτησαν την υπογραφή του στην αίτηση της πρότασης δυσπιστίας, ενώ προσπάθησαν να σκυλέψουν κομματικά πάνω στον ανθρώπινο πόνο.

Ομως ο Μητσοτάκης δεν χαρίσθηκε σε κανέναν. Αποδόμησε τις θεωρίες συνωμοσίας για μονταζιέρες και μπαζώματα, προκάλεσε τον Ανδρουλάκη και τον Κασσελάκη να καταθέσουν αίτημα για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής με συγκεκριμένο κατηγορητήριο για ανθρωποκτονίες εξ αμελείας ή με ενδεχόμενο δόλο κατά του πρώην υπουργού Κώστα Καραμανλή, και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους σε ό,τι αφορά τις κατηγορίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το Κράτος Δικαίου.

Δείχνοντας τον εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Παππά, που έχει καταδικασθεί από το Ειδικό Δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος και παριστάνει τον τιμητή για το Κράτος Δικαίου, αποκαλύπτοντας τις φαιδρότητες Κασσελάκη για το αδιάβλητο των εκλογών και αποδομώντας τους ισχυρισμούς Ανδρουλάκη για αυταρχική κυβέρνηση με επίκληση άρθρου του έγκριτου συνταγματολόγου Νίκου Αλεβιζάτου και στελέχους του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος τόνισε ότι η Ελλάδα είναι Κράτος Δικαίου με διαρκή πρόοδο.

Ταυτόχρονα, όμως, ο Μητσοτάκης απευθύνθηκε εκεί όπου λογοδοτεί αποκλειστικά, στην κοινωνία, διαμηνύοντας ότι τον τόπο αυτόν τον κυβερνά ο λαός διά των κυβερνήσεών του και όχι τα φουσκωμένα πορτοφόλια. «Δεν θα συγκυβερνήσω με κανένα παράκεντρο, όποιος επιχειρηματίας θέλει ας κατέβει στην πολιτική και ας ζητήσει ευθέως την ψήφο των πολιτών, οι εποχές των διαπλεκόμενων και νταβατζήδων ανήκουν στην παλιά Ελλάδα», είπε χαρακτηριστικά.

Με την ομιλία του ο πρωθυπουργός συσπείρωσε τον κόσμο της Ν.Δ., έβαλε στη θέση τους όσους πωλούν ανθρώπινο πόνο και ταυτόχρονα διαμήνυσε προς όλα τα συμφέροντα ότι δεν ανέχεται παρεμβάσεις στην πολιτική του. Για αυτό και τελικά κατέστησε σαφές το διακύβευμα των ευρωεκλογών, που είναι η σταθερότητα ή η πολιτική αστάθεια.

Υπήρχαν όμως και δύο παράπλευρες απώλειες στη Βουλή για την κυβέρνηση, που έχουν σχέση με τις παραιτήσεις των Παπασταύρου και Μπρατάκου από το Υπουργικό Συμβούλιο. Η απόφαση του Μητσοτάκη να αποπέμψει τους συνεργάτες του ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη. Δεν μπορεί να καταγγέλλει η κυβέρνηση συμφέροντα και το ίδιο βράδυ οι δύο υπουργοί να συντρώγουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα με τον ιδιοκτήτη του μέσου ενημέρωσης που έγραψε για τη «μονταζιέρα στα Τέμπη». Η επίσκεψη των δύο υπουργών στην οικία του εκδότη ήταν δείγμα πολιτικής αφέλειας – για να μην αναφέρουμε κάτι χειρότερο. Και στο Μαξίμου ο πρωθυπουργός, που αφουγκράζεται τα μηνύματα της κοινωνίας, χρειάζεται δίπλα του στελέχη με πολιτικό κριτήριο και κυρίως στοιχειώδη λογική.