Είναι πραγματικά εξωφρενικές οι τιμές που ζητούνται και οι οποίες αντιστοιχούν πολλές φορές ακόμα και σε έναν ολόκληρο (κατώτατο) μισθό! Οποιος ψάχνει να νοικιάσει σπίτι αυτό τον καιρό, είτε πρόκειται για νέα ζευγάρια είτε για οικογένειες είτε για φοιτητές, βρίσκεται απέναντι σε εξωπραγματικές απαιτήσεις, και μάλιστα για ακίνητα που σε άλλες εποχές δεν θα έπιαναν ούτε τα μισά. Οι εξηγήσεις πολλές: Η εξάπλωση των βραχυχρόνιων μισθώσεων, η έλλειψη νέων ακινήτων, αφού στα προηγούμενα χρόνια είχε παγώσει η οικοδομή, η αύξηση των τιμών των υλικών κ.ά. Ομως, αυτά αφορούν τις αναλυτές, όχι τους πολίτες που θέλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο 17.000 νοικοκυριά αναζητούν κατοικία (ρεπορτάζ «Ελεύθερου Τύπου», Σάββατο 9 Ιουλίου), ενώ ένας στους 2 ενοικιαστές δυσκολεύεται ή αδυνατεί να πληρώσει το μίσθωμα!
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Είναι δεδομένο πως το κομμάτι της στέγασης θα είναι ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης στον τέταρτο χρόνο της θητείας της, αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα πρότζεκτ που θα ξεδιπλωθούν στη δεύτερη 4ετία, μαζί βεβαίως με την ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Υγείας και την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης. Πρόσφατα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας για τις δράσεις που αναλαμβάνει η κυβέρνηση για το δημογραφικό, αναφέρθηκε στην εξασφάλιση προσιτής στέγης για τους νέους ανθρώπους. Στο σχέδιο βρίσκονται η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου και οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα για την ανακαίνιση των παλαιών κατοικιών. Ωστόσο, ένα τέτοιο πρόγραμμα χρειάζεται χρόνο (χρόνια) για να αναπτυχθεί και να αποδώσει. Μέχρι τότε λοιπόν χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις.