«Κέρδισε» την κατακραυγή της κοινής λογικής, σε όποιο κόμμα κι αν φιλοξενείται. «Κέρδισε» τους γελοιογράφους, οι οποίοι βρήκαν υλικό για αρκετές μέρες. «Κέρδισε» την απαξία των σκεπτόμενων πολιτών, οι οποίοι ξαφνιάστηκαν με το αντιθεσμικό κρεσέντο του. «Κέρδισε» το φρεσκάρισμα της μνήμης για τα θεσμικά έκτροπα (προσπάθεια για ντου στη Βουλή) και την πεζοδρομιακή συμπεριφορά της περιόδου 2012-2015, με τις κρεμάλες και τα λαϊκά δικαστήρια στα τραπεζάκια της πλατείας Συντάγματος.

«Κέρδισε» όμως και κάτι πολύ πιο σημαντικό, το οποίο έχει άμεσο πολιτικό αντίκρισμα: την πολιτική του απομόνωση. Την επιλογή του την καταδίκασαν όλα τα κόμματα, του ΠΑΣΟΚ και του ΜέΡΑ25 συμπεριλαμβανομένων. Ξαφνικά ο «στρατηλάτης», εκεί που νόμισε ότι επέλαυνε προς την εύφορη κοιλάδα, βρέθηκε στο μέσον μιας απέραντης ερήμου.

Ο βασικός και ο εκ των ων ουκ άνευ εταίρος μιας εν δυνάμει «προοδευτικής κυβέρνησης» βρέθηκε ανοιχτά απέναντι στον ίδιο και στις «γκεμπελικές πρακτικές» του. Ακόμα και ο Γ. Βαρουφάκης δυσφόρησε με τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό του. Τι σημαίνει αυτή η εξέλιξη, η οποία δείχνει να είναι μη αναστρέψιμη; Πολύ απλά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει χωρίς πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας ΚΑΙ στις πρώτες -πιο «εύκολες»- εκλογές της απλής αναλογικής. Εγείροντας ένα νέο ερώτημα, το οποίο δεν αφορά στον σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων, αλλά αφορά, και μάλιστα πολύ, όσους θέλουν να ψηφίσουν, ψηφίζοντας όχι ιδεολογικά ή καταγγελτικά, αλλά για τη διακυβέρνηση της χώρας: Για ποιο λόγο να ψηφίσει ένας κεντροαριστερός πολίτης, ο οποίος ενδιαφέρεται για τη διακυβέρνηση της χώρας, ένα κόμμα το οποίο δεν έχει ίχνος πρότασης διακυβέρνησης; Εξαιρούνται όσοι πιστεύουν -κόντρα σε όλα τα διαθέσιμα στοιχεία- ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές. Αυτοί οι πολίτες όμως μάλλον βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα των δεδομένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι σε κεντροαριστερούς και πολύ περισσότερο σε κεντρώους. Δεν αφορά στην «κρίσιμη μάζα» του εκλογικού σώματος, η οποία διαχρονικά κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών.

Με ένα σμπάρο το «θολωμένο μυαλό» πέτυχε πολλά «τρυγόνια». Σπάνια έχει υπάρξει τέτοια καταστροφική μπαταριά. «Πέτυχε» να πλήξει ταυτοχρόνως τη δημοκρατική και θεσμική ακεραιότητα του «σκοπευτή», με αποτέλεσμα να μείνει μόνος με τις εμμονές του, την εχθροπάθεια και την τοξικότητά του. Δεν το λες κι εύκολο…

ΑΙΧΜΗ

 Η ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ

Ενός κακού μύρια έπονται. Το κακό το έκανε ο ίδιος ο Τσίπρας στο ίδιο του το κόμμα. Βοά η δημοσιογραφική πιάτσα για τις αντιρρήσεις που υπήρχαν και στην Κουμουνδούρου για τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό του προέδρου του κόμματος, που το πήρε από τη Βουλή και το οδήγησε στο πεζοδρόμιο. Και επειδή οι συνέπειες του μεγάλου λάθους φάνηκαν αμέσως, άρχισε η προσπάθεια να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα. Πρώτη αμήχανη και πολιτικά παιδαριώδης προσπάθεια να πει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι και ο Κ. Μητσοτάκης το είχε κάνει αυτό! Πότε; Στις 3 Ιουνίου 2019, όταν ο αιφνιδιασμένος από τη συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές Α. Τσίπρας είχε προκηρύξει ήδη εκλογές, αλλά αποφάσισε να κρατήσει ανοιχτή τη Βουλή για μία εβδομάδα, προκειμένου να ψηφιστεί νύκτωρ ο νέος Ποινικός Κώδικας. Τα «γραμμάτια» που θα έλεγε και ο Στ. Κοντονής. Ο άθλιος Π.Κ. ο οποίος -μεταξύ άλλων ύποπτων εγκλημάτων- έκανε πλημμελήματα από κακουργήματα τη δωροδοκία, τις παρακολουθήσεις και το βιασμό. Προσπάθησαν οι αθεόφοβοι να συγκρίνουν την -αορίστου χρόνου- αντιθεσμική συμπεριφορά τους με τη θεσμική άμυνα του Κ. Μητσοτάκη προκειμένου να μη γίνει το ανοσιούργημα που έγινε. Επιδιώκοντας μάλιστα και συμψηφισμό! Αυτό το αστείο είχε ζωή ολίγων ωρών, όπως έχουν και όλα τα πολιτικά γονατογραφήματα. Κι έτσι προέκυψε χθες η νέα on camera προσπάθεια της Π. Τσαπανίδου. Κάλεσε ως εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ τον Κ. Μητσοτάκη «να έρθει αύριο» (σ.σ.: σήμερα δηλαδή) σε debate για «συγκρίσεις και διάλογο». Για κάποιον περίεργο λόγο μου ήρθε στο νου ο μακαρίτης ο Ν. Αλέφαντος, που φώναζε κάποια εποχή «Ντιμπέι, ρε, ντιμπέι». Συνειδητοποιώντας όμως ότι πρόκειται για την επίσημη προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να διασκεδάσει τις εύλογες αντιδράσεις για τη θεσμική φυγομαχία του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βουλή και το άγος του «πεζοδρομίου», μου έφυγε κάθε διάθεση για εύθυμες αναδρομές…

«Παιχνίδια» με το χρόνο των εκλογών;

Ο πρωθυπουργός περίπου έχει φωτογραφήσει την ημερομηνία των εκλογών και σε όλα τα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία έχει κυκλωθεί η ημερομηνία 9 Απριλίου, αλλά και η 2α Απριλίου. Ωστόσο, ευφάνταστοι κατασκευαστές αστυνομικών μυθιστορημάτων επιμένουν, αφήνοντας υπονοούμενα για «παιχνίδια του Μαξίμου». Εκτός της DNAκής προδιάθεσης όμως, φαίνεται πως υπάρχει και εντυπωσιακή άγνοια του Συντάγματος. Το άρθρο 41 αναφέρει ρητά: «Τo διάταγμα διάλυσης της Βουλής (…) πρέπει να περιλαμβάνει συγχρόνως την προκήρυξη εκλογών μέσα σε τριάντα ημέρες και τη σύγκληση της νέας Βουλής μέσα σε άλλες τριάντα μέρες από τις εκλογές». Τι λέει δηλαδή το Σύνταγμα; Οτι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να ανακοινώσει εκλογές που θα γίνουν σε χρόνο μεγαλύτερο των 30 ημερών. Τόσο απλά, τόσο καθαρά. Γι’ αυτό και όπως αναφέρουν οι πληροφορίες -κι έχει γράψει εγκαίρως ο «Ελεύθερος Τύπος»- η προκήρυξη των εκλογών αναμένεται να γίνει περί τη 10η Μαρτίου…

Ανασύρεται η «οργάνωση» της Νovartis;

Η σύλληψη του ποινικού Φ. Δεστεμπασίδη οδήγησε στην «αποκάλυψη» ότι είναι και ο κουκουλοφόρος μάρτυρας «Μάξιμος Σαράφης», ο οποίος με τις ψευδείς καταθέσεις του συνέβαλε τα μέγιστα στο στήσιμο της σκευωρίας της Novartis. Μετά απ’ αυτήν την εξέλιξη, όπως μαθαίνω, υπάρχουν σκέψεις -ή και γίνονται οι σχετικές ενέργειες- για ανάσυρση της υπόθεσης που αφορά στο «κύκλωμα Ρασπούτιν». Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν δύο σκέψεις και εκ μέρους ορισμένων από τους 10 πολιτικούς οι οποίοι κρεμάστηκαν στα μανταλάκια: Ή να υποβληθούν μηνύσεις στον Φ. Δεστεμπασίδη, εφόσον αρθεί το καθεστώς προστασίας που έχει (διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε ευρύτερη αναψηλάφηση της σκευωρίας Novartis), ή να υπάρξει αναμονή έως την έκδοση της απόφασης του Ειδικού Δικαστηρίου για τους Δ. Παπαγγελόπουλο, Ε. Τουλουπάκη και στη συνέχεια να επανατεθεί το σκέλος που αφορά στην «εγκληματική οργάνωση»…

ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ

…Αυτά τα ενδεχόμενα προκαλούν χτυποκάρδια στην Κουμουνδούρου, καθώς εκτός από τις δύο αποφάσεις των δύο Ειδικών Δικαστηρίων (για Ν. Παππά και Δ. Παπαγγελόπουλο) που αναμένεται να εκδοθούν εντός του Φεβρουαρίου, μπορεί να προκύψει νέα πολιτική εμπλοκή. Ενδεχόμενη εκ νέου έρευνα για τη σύσταση «εγκληματικής οργάνωσης» που αρχειοθετήθηκε πριν από τις εκλογές μαζί με δύο αποφάσεις Ειδικών Δικαστηρίων για δύο κορυφαία στελέχη των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ασφαλώς ερμηνεύουν τα χτυποκάρδια που, όπως λέγεται, ακούγονται εσχάτως στην Κουμουνδούρου…