Πόσω μάλλον από το πλέον σκεπτόμενο και δημοκρατικό κομμάτι της ισραηλινής κοινωνίας, που βλέπει την καταιγίδα να έρχεται. Πέραν αυτού, υπάρχουν τα διπλωματικά παιχνίδια του έμπειρου Ισραηλινού πρωθυπουργού γύρω από τη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, την Τουρκία και το Ιράν, που εντάσσονται σε ευρύτερους γεωπολιτικούς αναδασμούς. Ομως, σαν να μην έφτανε η εκρηκτική ύλη που συσσωρεύεται ταχέως στη μικρή λωρίδα γης που ήταν κάποτε η Παλαιστίνη, προστίθενται και τα εσωτερικά προβλήματα των Παλαιστινίων στη συνταγή της τέλειας καταιγίδας.

Το ζήτημα αφορά στη διαδοχή του 87χρονου ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος κουτσά-στραβά είχε πετύχει τα τελευταία χρόνια κάποιες ισορροπίες μέσα στο περιβάλλον του παλαιστινιακού εμφυλίου, ο οποίος ουσιαστικά δεν έληξε ποτέ από το 2007. Ο Αμπάς εξελέγη πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, της PLO και της Φατάχ στη Δυτική Οχθη μετά το θάνατο του Γιασέρ Αραφάτ το 2004. Εκτοτε δεν έχουν ξαναγίνει προεδρικές εκλογές, καθώς ο Αμπάς έχει μετατρέψει τους θεσμούς σε ενός ανδρός Αρχή. Η διαρκής αναβολή των εκλογών οφείλεται στο φόβο μήπως πέσει και η Δυτ. Οχθη στα χέρια της ισλαμιστικής Χαμάς, που κυριαρχεί στη Γάζα.

Ομως, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι φράξιες της Φατάχ δεν συμφωνούν στον διάδοχο του Αμπάς, ο οποίος, και λόγω βεβαρημένης υγείας, αργά ή γρήγορα θα αδειάσει τη θέση. Κατά «ιεραρχία» δελφίνοι του είναι ο υπουργός Πολιτικών Υποθέσεων, Χουσεΐν αλ Σεΐχ, και ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, Ματζίντ Φαράτζ, με τον πρόεδρο της παλαιστινιακής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Τζιμπρίλ Ρατζούμπ, σε ρόλο αουτσάιντερ. Οταν κάποιος εξ αυτών κληθεί να καλύψει το κενό του Αμπάς (και μάλλον όχι με εκλογές, αλλά με διαδικασίες… «Survivor»), ο Νετανιάχου θα μπει σε μεγάλο πειρασμό να ολοκληρώσει τα «ριζοσπαστικά» του σχέδια για ένα «καθαρό και μεγαλύτερο Ισραήλ». Και τότε, γαία πυρί μιχθήτω.