Ανατρέχοντας στην βαθιά ψυχή του κόμματος, ο Ντότζετ θύμισε ότι προέρχεται από την ιστορική περιφέρεια του Δημοκρατικού πρώην προέδρου Λίντον Τζόνσον, ο οποίος σε μια κρίσιμη στιγμή δεν δίστασε να αναλάβει τις ευθύνες του. (Παραιτήθηκε από την κούρσα για το χρίσμα τον Μάρτιο του 1968, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα την -προσωρινή, όπως αποδείχθηκε- παύση των βομβαρδισμών στο Βιετνάμ.) Ο Ντότζετ κάλεσε τον Μπάιντεν να ακολουθήσει το παράδειγμά του.
Πριν από τη μείζονα πολιτική παρέμβαση που αλλάζει τις ισορροπίες, ο Μπάιντεν είχε ζητήσει συγγνώμη για την αφασία του στο ντιμπέιτ με τον Τραμπ, αποδίδοντάς την σε… τζετ λαγκ. Κανείς, ωστόσο, δεν ξέρει το τέλος της περιδίνησης. Ο Ομπάμα είχε έκτακτες επαφές με τον Μπάιντεν, ενώ η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου άδειασε ευγενικά τον Ντότζετ, υποστηρίζοντας ότι εκφράζει μόνο τον εαυτό του. Οσον αφορά τους κομματικούς δημογέροντες, η Νάνσι Πελόζι χαρακτήρισε θεμιτή τη συζήτηση περί αντικατάστασης του Μπάιντεν, αλλά «ο ίδιος ξέρει τι θα πράξει». Ο δε θαλαμοφύλακας του αριστερού προμαχώνα, Μπέρνι Σάντερς (θες από ηλικιακή αλληλεγγύη και από τα δικά του προβλήματα υγείας), παραδέχθηκε ότι η νίκη του Μπάιντεν δεν είναι καθόλου σίγουρη, αλλά τον προέτρεψε να δώσει μέχρις εσχάτων την μάχη με τον Τραμπ. Κι εκείνος θα τον στηρίξει.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας