Ο Αλέξης Τσίπρας επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης, λέγοντας πως «Χιλιάδες νέοι και νέες οργίζονται για τα καρτέλ και την ακρίβεια, για τη διαπλοκή, για τους μισθούς της εκμετάλλευσης, για τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου από μια βαθιά διεφθαρμένη και αλαζονική κυβέρνηση».

ΤΙ είπε, δηλαδή, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Ο,τι έλεγε και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό είναι το rebranding που κάνει; Επιχειρεί να επιστρέψει με κάποιον τρόπο στο πολιτικό σκηνικό, διαποτίζοντάς το πάλι με τοξικότητα και εμφυλιοπολεμικό διχασμό;

ΒΕΒΑΙΑ, αυτό ξέρει, αυτό κάνει. Δεν μπορεί να αλλάξει. Καταστροφολογία και λαϊκισμός. Αυτό έκανε όλα τα χρόνια. Το έκανε από το 2012 έως το 2015 όταν εκμεταλλεύτηκε τον ταλαιπωρημένο από τα Μνημόνια ελληνικό λαό και επιτέθηκε με σκαιό τρόπο στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου υποσχόμενος πως θα σκίσει τα Μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο. Το έκανε όταν δίχασε τη χώρα κατά τη διάρκεια του καταστροφικού πρώτου εξαμήνου του 2015. Οταν με μια παράλογη διαπραγμάτευση παραλίγο να βγάλει τη χώρα από την Ευρώπη. Οταν προκήρυξε το δημοψήφισμα της κωλοτούμπας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσαν «προδότες ΜενουμεΕυρωπαίους» όσους ψήφιζαν «ναι». Οταν κρέμασε στα μανταλάκια δέκα πολιτικούς για την υπόθεση Novartis, για τους οποίους δεν προέκυψε κανένα στοιχείο από την έρευνα της Δικαιοσύνης. Οταν, ως πρωθυπουργός, φόρτωνε με επώδυνα μέτρα τους πολίτες και κατηγορούσε την αντιπολίτευση.

ΤΑ ίδια έκανε και από το 2019 έως το 2023. Λοιδορούσε τα λοκντάουν και τα εμβόλια. Προέβλεπε επιστροφή σε Μνημόνια και ΔΝΤ. Καταστροφολογούσε από το πρωί έως το βράδυ. Προσπαθούσε να σπείρει και πάλι το ζιζάνιο του διχασμού στην κοινωνία.

ΑΛΛΑ οι πολίτες τον έστειλαν σπίτι του. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε στο 17%. Και τώρα, μέσα σε ένα σκηνικό παρωδίας, επιστρέφει σε μονοψήφια ποσοστά. Η αιτία είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Κασσελάκης είναι το σύμπτωμα της πολιτικής ασθένειας της Κουμουνδούρου. Ο Τσίπρας έκανε κυρίαρχη γραμμή στο κόμμα του τον τοξικό πολακισμό, τον οποίο η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας αποστρέφεται.

Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να ονειρεύεται επιστροφές και ό,τι άλλο θέλει. Δικαίωμά του. Αν το τολμήσει, όμως, θα υποστεί πολιτικά μια ακόμα ταπεινωτική πανωλεθρία. Η κοινωνία, πλέον, τον αγνοεί. Του έδωσε ευκαιρίες και εκείνος απέτυχε παταγωδώς. Ανάλωσε όποιο πολιτικό κεφάλαιο διέθετε. Και, τώρα, είναι προκλητικό να κουνάει ξανά το δάχτυλο.