Από την άλλη πλευρά, όμως, σε περιόδους όπου το αναλογικό και το ψηφιακό πολιτικό μίσος χτυπάει τα πάντα σαν δηλητηριώδης καταιγίδα μαζί με τον τοξικό και ανισόρροπο λόγο, η επανεμφάνιση του μέτρου -με τις υπερβάσεις που αποδέχεται η αξιοπρέπεια και η συμφωνημένη ηθική- είναι μέγιστο κέρδος. Και στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, αποτιμάται θετικά υπό την έννοια ότι έπεισε πως βρίσκεται στο γήπεδο της κανονικότητας του πολιτισμένου πολιτικού λόγου.
Αυτό, βεβαίως, δηλώνει με τον πιο ηχηρό τρόπο και τη νίκη που είχε καταφέρει να επιβάλει στην ελληνική κοινωνία ο πολιτικός πρωτογονισμός. Διότι αν φτάνεις σε σημείο να αντιλαμβάνεσαι ως επιτυχία ότι οι υποψήφιοι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ δεν μαλλιοτραβήχτηκαν και δεν βρίστηκαν, αυτομάτως αναγνωρίζεις τι είναι αυτό που έχει κατισχύσει ως αντιπολιτευτικός συμπεριφορικός κανόνας. Οχι, βεβαίως, με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ, αλλά του ΣΥΡΙΖΑ.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Επίσης, ο καθένας από τους υποψηφίους κατάφερε αυτό που ορίζουν οι δυνατότητες, οι γνώσεις, η πολιτική του ευστροφία και ό,τι άλλο διαθέτει η εργαλειοθήκη της προσωπικότητάς του. Εκτός από έναν. Τον Χάρη Δούκα. Ηταν η μοναδική περίπτωση που δεν θα προκαλούσε την οποιαδήποτε έκπληξη αν, λέμε αν, μετά το τέλος του debate – Βατερλώ για τον ίδιον- ανακοίνωνε την υποψηφιότητά του για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο και μόνο ότι στο άκουσμα κάθε ερώτησης, ιδίως από τους δύο εξαιρετικούς συντονιστές, ένα πέπλο απορίας και φόβου απλωνόταν στο πρόσωπό του, ήταν αρκετό. Μόνο και μόνο από το πόσο αδιάβαστος και απροετοίμαστος ήταν. Ναι, απόλυτα σωστό αυτό που γράφτηκε και στα social.
Ηταν ένα debate που μπορεί να μην ξέρεις ποιος κέρδισε, αλλά σίγουρα ξέρεις ποιος έχασε. Ιδίως, όταν ο καθηγητής της Σχολής των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ρωτήθηκε για τους Ψηφιακούς Νομάδες (Digital Nomads) και απάντησε κάτι για τους νέους της σημερινής γενιάς που αμείβονται με πολύ χαμηλές αμοιβές, εκεί πείστηκε και ο πιο άπιστος. Οσο για τα εθνικά θέματα ή τα ζητήματα της οικονομίας, μάλλον καλύτερα τα γνωρίζουν οι Ψηφιακοί Νομάδες που έρχονται στην Ελλάδα όποτε τους βγάλει ο δρόμος…