Χθες κάπου εκεί ανάμεσα σε συσκέψεις και σκέψεις, μια άλλη ομάδα κουκουλοφόρων μπούκαρε βιαίως στο κυλικείο που λειτούργησε για πρώτη μέρα, μετά από πολυετή κατάληψή του. Χτύπησε τη γυναίκα, η οποίο νομίμως το λειτουργεί, τα έκαναν λίμπα και αποχώρησαν… ησύχως. Το ΕΜΠ, το οποίο είναι από τα πανεπιστήμια που έχουν συμμορφωθεί σε σημαντικό βαθμό στις επιταγές του «νέου» νόμου, αποφάσισε αυθημερόν να προστεθούν κι άλλες κάμερες στους χώρους, πέραν των όσων έχουν τοποθετηθεί. Βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δυστυχώς σχεδόν μεμονωμένο, μέσα στην ευρύτερη απάθεια που επικρατεί στις πρυτανικές αρχές άλλων πανεπιστημίων και πρακτικά διευκολύνουν την εγκληματική δράση των οργανωμένων κουκουλοφόρων.
Εχουν περάσει 4,5 χρόνια από την αξέχαστη διαπόμπευση του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου, κ. Μπουραντώνη, ο οποίος μετά την εισβολή κουκουλοφόρων στο γραφείο του αναγκάστηκε να φωτογραφηθεί με μια ταμπέλα φασιστικής έμπνευσης κρεμασμένης στον λαιμό του, υφιστάμενος κανονική διαπόμπευση. Οι δράστες είναι ακόμα ασύλληπτοι. Ο Τ. Θεοδωρικάκος ως υπ. Προστασίας του Πολίτη είχε εγκαταστήσει σχεδόν για έναν χρόνο τα ΜΑΤ μέσα στο ΑΠΘ, προκειμένου η περίφημη «κατάληψη του Βιολογικού» που εκκενώθηκε να γίνει βιβλιοθήκη. Κι έγινε, παρά τις αρκετές προσπάθειες επανακατάληψης του χώρου. Ων ουκ έστι ο αριθμός συλληφθέντων σε τέτοια ντου που αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από δικαστικές αποφάσεις. Ή οι κατηγορίες δεν ήταν επαρκώς «δεμένες» είτε ένα μέρος της Δικαιοσύνης επιλέγει να χαϊδεύει αφτιά.
Αποτέλεσμα της δράσης του τρίπτυχου «φοβικές ή αντιδρώσες πρυτανικές αρχές-βελούδινη Δικαιοσύνη-πλημμελής συμπεριφορά της ΕΛ.ΑΣ.» είναι η διαιώνιση της εγκληματικής δράσης όσων θέλουν να καταστρέψουν όχι τόσο τα κτίρια, αλλά την ίδια την ανώτατη Παιδεία. Τα «αβγά» που πρέπει να «σπάσει» η κυβέρνηση είναι και γνωστά και έχουν και κόστος. Δεν μπορεί αυτό που συμβαίνει σε πάρα πολλά πανεπιστήμια του κόσμου να μην μπορεί να γίνει και στα ελληνικά πανεπιστήμια: Οι τραμπούκοι όχι μόνο να μην μπορούν να μπαίνουν μέσα, αλλά και να μην μπορούν να τραμπουκίζουν.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Ή θα σπάσει ο κόμπος ή το χτένι. Αποκλείεται να μη σπάσει το ένα από τα δύο. Γιατί είναι προφανές και μετρημένο, το θέμα της βίας στα ΑΕΙ έχει και πολιτικό κόστος (για την κυβέρνηση που σωστά το ιεράρχησε ψηλά στις προτεραιότητές της) και αφορά κοινά τα οποία είναι πέραν της εκλογικής βάσης της Ν.Δ. Και από αυτό το κόστος, αν προστεθεί σε άλλα «κόστη» λόγω της δυσαρέσκειας από άλλους τομείς της κυβερνητικής δράσης ή αδράνειας, μπορεί να δημιουργηθεί η «κρίσιμη μάζα» του καθοριστικού κόστους.
ΑΙΧΜΗ
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Επιστημονικά ανεπαρκείς άνθρωποι, φορώντας άλλοτε τον μανδύα του «πραγματογνώμονα» κι όταν σφίγγουν τα πράγματα το ελαφρύ πανωφόρι του «τεχνικού συμβούλου», έχουν παίξει κρίσιμο ρόλο στην προώθηση των σχεδίων των καθοδηγητών της «σκευωρίας των Τεμπών». Ενας διαιτητής του βόλεϊ, απόφοιτος εξαταξίου, ένας χομπίστας φωτογράφος που κάνει πειράματα της πλάκας παίζοντας στα δάκτυλα τα ξυλόλια και τα έλαια σιλικόνης κάηκαν, λόγω των απίστευτων παραμυθιών που εισήγαγαν στον δημόσιο διάλογο προκειμένου τα Τέμπη να γίνουν «έγκλημα», «συγκάλυψη» και «οξυγόνο».
Τα επίσημα πορίσματα του Γενικού Χημείου του Κράτους, της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Εργαστηρίων της ΕΛ.ΑΣ., των Πανεπιστημίων της Γάνδης και της Πίζας, τα οποία χρησιμοποίησαν με λαθροχειρία, έσπευσαν να τους αδειάσουν μεγαλοπρεπώς. Το κρίσιμο στοιχείο -πέραν της παντελούς έλλειψης σοβαρού πορίσματος το οποίο να υποδεικνύει ποια ΟΥΣΙΑ, σε ποια ΠΟΣΟΤΗΤΑ και σε ποιο ΣΗΜΕΙΟ της εμπορικής αμαξοστοιχίας προκάλεσε την πυρόσφαιρα- ήταν η γνησιότητα των βίντεο, τα οποία αποδεικνύουν ότι δεν υπήρχε «παράνομο φορτίο».
Εκείνη τη στιγμή κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος το ερασιτεχνικό και αντιεπιστημονικό αφήγημα της τυμβωρυχίας της τραγωδίας των Τεμπών. Το επόμενο αναγκαστικό βήμα του «επιτελείου των Τεμπών» ήταν να αμφισβητήσει το πόρισμα των Εγκληματικών Εργαστηρίων της ΕΛ.ΑΣ. και να «ζωντανέψει» το ξυλόλιο, το παράνομο φορτίο και τα αλαφροΐσκιωτα εκείνων που «ακούνε φωνές».
Πάνω στο ψυχορράγημα του διάτρητου αφηγήματος εμφανίστηκε κάποιος Καράσκο σε ρόλο «βοηθού» του καμένου και εξαφανισμένου κ. Κοκοτσάκη. Αβέβαιων και εντελώς σαθρών πιστοποιήσεων στον ρόλο που διεκδικεί. Ο όποιος με ακατάληπτα «επιστημονικά επιχειρήματα», μπόλικο ΑΙ-λάστιχο και εμπειρία σε σεμινάρια… κατασκοπείας και… αντικατασκοπείας προσπάθησε να αμφισβητήσει το πόρισμα της ΔΕΕ της ΕΛ.ΑΣ.
Πλήθος άσχετων εμμονικών, οι οποίοι δεν καταλάβαιναν γρι από τα ακατάληπτα του «Ιταλού» έσπευσαν να πουν «ιδού η απόδειξη». Κι αυτοί εμπίπτουν στο «άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».
Τα υιοθέτησαν και κόμματα, αλλά πρωταγωνιστικά πρόσωπα του «κινήματος των Τεμπών». Και τα υιοθέτησαν ή για να επαναφέρουν μια τελειωμένη μονοθεματική ατζέντα ή -το πιθανότερο- για να καθυστερήσουν κι άλλο την έναρξη της δίκης-λύτρωση για όλη την κοινωνία…
Δεν σέβονται τους νεκρούς!
Χθες ήταν η επέτειος από το μακελειό στη Marfin, όπου έχασαν την ζωή τους 3 άνθρωποι κι ένα έμβρυο. Λύσσαξαν οι προστάτες των ασύλληπτων δολοφόνων της Marfin να τα ρίξουν πάλι σε «προβοκάτορες», τη νέα μόδα που λάνσαραν ακόμα και με τη…17Ν. Ούτε μια κουβέντα συμπόνιας ή και μετάνοιας για τα 15 χρόνια κάλυψης που παρείχαν με τον τρόπο τους στους στυγερούς εμπρηστές. Ούτε μία, οι «ευαίσθητοι»…
Ενώ με αφορμή τη νέα δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή και ορθότατα θα κριθεί, ξύπνησαν θύμησες. Οταν το 2018 έγινε η τραγωδία στο Μάτι με τους 104 νεκρούς και τους αρκετούς εγκαυματίες που συνεχίζουν να ζουν το δράμα τους, είχε φτάσει στη Βουλή από τον Αρειο Πάγο μια άλλη δικογραφία, η οποία πήγε αμελλητί γιατί «έπεσε» σε πολιτικά πρόσωπα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Πρόεδρος της Βουλής τότε ο Ν. Βούτσης. Καταχώνιασε τη δικογραφία σε ένα συρτάρι, από το οποίο δεν βγήκε ποτέ μέχρι σήμερα. Οσοι υποκριτικά και για λόγους πολιτικών εντυπώσεων θέλουν να αποφύγουν τον φυσικό δικαστή για την τραγωδία των Τεμπών, τότε ούτε κιχ για Προανακριτική! Οι νεκροί στο Μάτι, που κυριολεκτικά κάηκαν χωρίς οξυγόνο, δεν άξιζαν της ευαισθησίας, όσων δήθεν οδύρονται τώρα για τα 57 θύματα της τραγωδία των Τεμπών. Καρφάκι δεν τους κάηκε «να λάμψει η αλήθεια», πόσο μάλλον να αποδοθεί Δικαιοσύνη.
Χώθηκαν μαζί με τη δικογραφία στο συρτάρι του τότε Προέδρου της Βουλής και κρατούσαν την αναπνοή τους, μη και φανεί η συγκάλυψη.
Δεν φταίνε όμως μόνο αυτοί. Αλλωστε, ουδείς έχει πλέον καμία αμφιβολία για το ποιόν τους, την ηθική υπεροχή τους και τον κυνισμό τους. Φταίνε και όλοι όσοι άφησαν αυτήν τη δικογραφία να μείνει στο συρτάρι του ΠτΒ. Οσοι δεν ζήτησαν την ανάσυρσή της. Και δεν είναι λίγοι…