Πέρασε η ήττα του 2019, πέρασε και η δεύτερη του 2023 και δεν θεώρησε ότι όφειλε να κάνει την αυτοκριτική του, αν και αποτελούσε σταθερό ζητούμενο από μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ο τρόπος που εξέθεσε «τα λάθη του» ήταν μάλλον για το «θεαθήναι», παρά για να ανοίξει η συζήτηση πώς ένα κόμμα του 4,6% έφτασε να πάρει διακυβέρνηση και μετά να συνθλιβεί ανάμεσα σε δύο εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις.

Αναγνώρισε ως λάθη τις τηλεοπτικές άδειες και τη ΝΟΒΑΡΤΙΣ; Υπηρετώντας την κομματική στεατοπυγία του ΣΥΡΙΖΑ, το πάθος του για εξουσία, έστησε μηχανισμό ηθικής εξόντωσης των πολιτικών του αντιπάλων, εμπλέκοντας στο πολιτικό του έγκλημα τη Δικαιοσύνη. Χρησιμοποίησε το σύστημα Τουλουπάκη για να θέτει υπό προστασία ψευδομάρτυρες, να γράφει καταθέσεις τροχήλατων, και να στήνει κάλπες με «δίκες» εντός Kοινοβουλίου.

Του ζητήθηκαν οι ποινικές ευθύνες για την πελώρια δαπάνη της ανεξέλεγκτης φαρμακευτικής συνταγογράφησης, επειδή δεν απαίτησε αποζημίωση από την HELLAS NOVARTIS; Του ζητήθηκε η ευθύνη, όταν κατά τη διαδικασία της δήθεν αδειοδότησης καναλιών, κατετέθη η ροή του χρήματος προς Μαξίμου, για να επιτευχθεί ο πλήρης έλεγχος της ενημέρωσης; Και τότε μεν είχαμε την κυνική παραδοχή του Ν. Παππά για τα «μαγαζάκια» του Μαξίμου, τώρα δε προστέθηκε και η ομολογία του Κοντονή για τη λειτουργία των «παρα-υπουργείων» εντός του.

Το κορυφαίο λάθος του Τσίπρα, το οποίο δεν παραδέχηκε, αλλά σήμανε την αρχή του τέλους του είναι η περιβόητη «kolotoumba». Λέξη στο διεθνές πολιτικό λεξιλόγιο για πολιτικούς που οδηγούν τη χώρα τους στη τέλεια καταιγίδα και ξαφνικά, ως δειλοί, στρέφονται προς τα οπίσω. Οδήγησε σύμπασα την Αριστερά, με το δημοψήφισμα του 2015, να αποφασίσει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, υποσχόμενος το σκίσιμο των Μνημονίων, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, τη σεισάχθεια για τα οικιστικά δάνεια, αν όχι και την επαναφορά της δραχμής. Δημιουργώντας ψευδαισθήσεις στο λαό, τον οδήγησε ως πρόβατο επί σφαγή, με ιαχές θριάμβου, στο πανηγύρι του Συντάγματος.

Λίγες ώρες μετά, διακατεχόμενος από πλήρη σύγχυση, παρουσιάστηκε στη Μέρκελ επαίτης Μνημονίου, για να μην καθίσει στο σκαμνί επ’ εσχάτη προδοσία. Αλλά πρόδωσε την εμπιστοσύνη των πολιτικών αρχηγών, υποσχόμενος, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι δεν θα προκηρύξει εκλογές. Τις προκήρυξε μόλις τα κόμματα ψήφισαν την αποδοχή του Μνημονίου του για να μην καταστραφεί η χώρα.

Μετά το δημοψήφισμα του 2015, νιώθοντας πανίσχυρος, χρησιμοποίησε τις τηλεοπτικές άδειες να ελέγξει την ενημέρωση και τη NOVARTIS να δικάσει, να καταδικάσει και να κλείσει στη φυλακή τους πολιτικούς του αντιπάλους. Αυτές είναι αποδείξεις πως, ενώ ήταν βουτηγμένος, ως το λαιμό, στην ίντριγκα των τρολς, στη διάδοση των fake news, στην πολιτική απάτη, στο ψέμα και στο πολιτικό έγκλημα, πίστευε ότι ήταν άτρωτος. Απορώ πώς τολμάει και εκφέρει δημόσιο λόγο.