Συμπέρασμα πρώτον: Η τοξική και μονότονη αντιπολίτευση δεν αποδίδει καρπούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του οποίου με αφορμή την υπόθεση του Κολωνού ξιφουλκούσαν κατά της Νέας Δημοκρατίας λέγοντας ότι είναι το «κόμμα των βιαστών», παρέμεινε καθηλωμένος στα χαμηλά ποσοστά του. Το ΠΑΣΟΚ, που προσκολλήθηκε στην υπόθεση των υποκλοπών, είδε τη δύναμή του να υποχωρεί κοντά στο 10% με 11%. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στην οδό του λαϊκισμού τύπου 2015 αδυνατώντας να δώσει απαντήσεις για το αύριο και όσο το ΠΑΣΟΚ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, η κυριαρχία της Ν.Δ. δεν απειλείται. Το προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος διευρύνθηκε στις 8,3 μονάδες έναντι του ΣΥΡΙΖΑ (Alco για τον Alpha) και το τοπίο παραπέμπει στο αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του 2019.

Συμπέρασμα δεύτερον: Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για την ακρίβεια, που μπορεί να αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τη μέση οικογένεια, αλλά ταυτόχρονα δεν συνιστά λόγο για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Η εξήγηση είναι απλή: Παράλληλα με την ακρίβεια τρέχει η ανάπτυξη, που δημιουργεί «μαξιλάρια ασφαλείας» στην κοινωνία και στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ερώτημα της GPO για το powergame.gr σχετικά με το μεγαλύτερο πρόβλημα των πολιτών, πρώτο με 46% κατατάσσεται το ζήτημα της ακρίβειας και δεύτερο το θέμα της ενεργειακής κρίσης (28,5%), όμως η ανεργία βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της λίστας με 3,1%. Ούτε πάλι είναι τυχαίο ότι με διψήφιο πληθωρισμό όλοι οι τουριστικοί προορισμοί για το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου έχουν πληρότητα σχεδόν 100%.

Συμπέρασμα τρίτον: Στο θεμελιώδες ερώτημα ποιος είναι καλύτερος για τη «δουλειά», η υπεροχή του Μητσοτάκη έναντι του Τσίπρα είναι συντριπτική. Στο ερώτημα της GPO για το ποιος μπορεί να διαχειρισθεί αποτελεσματικότερα την οικονομική κρίση, ο πρωθυπουργός λαμβάνει 44,1% έναντι 30,9% του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ στο ερώτημα για το ποιος μπορεί να φέρει επενδύσεις το 50,5% επιλέγει τον Μητσοτάκη έναντι μόλις 22,3% που θεωρεί ικανότερο τον Τσίπρα. Ιδια η εικόνα και για το ποιος μπορεί να χειριστεί τα Ελληνοτουρκικά (Μητσοτάκης 50,2% έναντι 28,9% του Τσίπρα).

Συμπέρασμα τέταρτον: Η απόφαση του πρωθυπουργού το καλοκαίρι να εξαντλήσει την τετραετία αποκρούοντας τις «Σειρήνες» για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες αποτιμήθηκε θετικά από τους πολίτες. Ο Μητσοτάκης δεν θέλησε να «κλέψει» τη νίκη, όπως έκανε ο Τσίπρας τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν και απώλεσε όλο το πολιτικό του κεφάλαιο. Θέλει να αναμετρηθεί με τα προβλήματα της ενεργειακής κρίσης και να κριθεί από τους πολίτες την άνοιξη του 2023 με βάση τις επιδόσεις της κυβέρνησης. Οταν μάλιστα βλέπει απέναντί του τον Τσίπρα να μην μπορεί να αρθρώσει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, ο Μητσοτάκης γνωρίζει καλά ότι η αυτοδυναμία της Ν.Δ. θα εξαρτηθεί από τις δικές του πρωτοβουλίες και όχι από πολιτικάντικα τεχνάσματα.