ΑΚΟΜΑ ένα φρικιαστικό γεγονός σε μια δυστοπική εποχή. Η πανδημία. Η ρωσική εισβολή. Η νέα ενεργειακή/οικονομική κρίση. Τα εγκλήματα που αποκαλύπτονται καθημερινά, από την Καρολάιν στον 19χρονο Αλκη και στα τρία αγγελούδια της Πάτρας.

ΤΙ έχει συμβεί; Τρελάθηκε ο πλανήτης; Τρελάθηκε η ανθρωπότητα; Τρελάθηκαν και οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας; Κοντεύουμε να τρελαθούμε όλοι;

«ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙ είμαστε όλοι στην τρέλα», που τραγουδούσαν και οι Κατσιμιχαίοι. Ναι, αυτό είναι σίγουρο. Αλλά αυτό συνέβαινε πάντοτε. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο.

ΚΑΠΟΙΕΣ εποχές τα πράγματα είναι καλύτερα, κάποιες χειρότερα. Σε ευρωπαϊκό -ίσως και σε παγκόσμιο- επίπεδο ύστερα από δεκαετίες ηρεμίας και βεβαιότητας έχουμε μπει σε εποχή αναταραχών και αβεβαιότητας. Μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία χάσαμε τις τρεις πιο σημαντικές «σταθερές» που προσέφερε ο ευρωπαϊκός/δυτικός τρόπος ζωής. Την οικονομική ασφάλεια, την υγειονομική ασφάλεια και τώρα την ειρήνη.

ΜΑΚΑΡΙ να μην είχαν συμβεί όλα αυτά. Ποιος θα πίστευε ότι θα βιώναμε μια δεκαετία Μνημονίων; Πως θα κλεινόμασταν στα σπίτια μας από τον κορονοϊό; Πως θα γινόταν και πάλι πόλεμος σε ευρωπαϊκό έδαφος; Πως μια μάνα θα σκότωνε τα τρία παιδιά της; Φαντάζουν σαν ψέμα. Μακάρι να ήταν πρωταπριλιάτικα ψέματα. Δυστυχώς, όμως, είναι αλήθεια.

ΚΑΙ έχει ανοίξει για τα καλά η κουβέντα για το πώς πρέπει να αντιδράσουμε σε όλα αυτά που ζούμε. Η εικόνα από το οργισμένο πλήθος έξω από το σπίτι της οικογένειας στην Πάτρα είναι χαρακτηριστική. Κανείς δεν μπορεί να μένει απαθής μπροστά σε ένα τέτοιο έγκλημα, σωστό. Οπως κανείς δεν μπορεί να επιλέγει την ουδετερότητα σε έναν πόλεμο. Ή τη μη αντίδραση στα επώδυνα Μνημόνια.

ΑΠΟ την άλλη, όμως, πρέπει να υπάρχει μέτρο και λογική στην αντίδραση. Ο όχλος και η δύναμή του είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για μια χώρα όπου υπάρχει δημοκρατία και δικαιοσύνη. Είναι άλλο η αγανάκτηση και άλλο η χειροδικία. Γιατί η βία γεννά έναν νέο κύκλο βίας. Και αυτό αφορά σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου