Συνολικά, το 25% των Ουκρανών, κυρίως από τα ανατολικά εδάφη, βρίσκεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μακριά από το σπίτι του αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο είτε στο εξωτερικό είτε σε κάποιο άλλο σημείο της χώρας που θεωρεί ασφαλές.

Μολονότι η έξοδος βρίσκεται σε εξέλιξη, παρατηρείται τελευταία και μια μικρή, αντίστροφη τάση επιστροφής στα πατρώα εδάφη. Αφορά κυρίως πρόσφυγες από τη Δυτική Ουκρανία στην Πολωνία και ακούγεται ενθαρρυντικό, σε συνδυασμό με τις αμυδρές ελπίδες που γεννούν οι διπλωματικοί μαραθώνιοι, στο πλάι του θανάτου, των βομβαρδισμών και της καταστροφής.

«Γυρίζουμε στο σπίτι μας επειδή δεν αντέχουμε άλλο να ζούμε ο ένας επάνω στον άλλο στην Πολωνία. Η κατάσταση μοιάζει να βελτιώνεται, παρόλο που χθες οι Ρώσοι έριξαν άλλον έναν πύραυλο κοντά στο κέντρο της Λβιβ», είπε σε ιταλικό ΜΜΕ η Ιρίνα, μια νεαρή Ουκρανή μητέρα τριών παιδιών 4-10 χρόνων.

Η πολυκοσμία και ο θόρυβος στον σιδηροδρομικό σταθμό του Πρέμισλ δεν υποφέρεται πλέον για την ίδια και τα μικρά της και το πήραν απόφαση να γυρίσουν πίσω. «Ως την προηγούμενη εβδομάδα βλέπαμε μόνο αφίξεις οικογενειών από την Ουκρανία. Εδώ και καμιά δεκαριά μέρες όμως, παρατηρώ αρκετούς να γυρίζουν πίσω, καθώς αποκαταστάθηκε η σιδηροδρομική σύνδεση Πρέμισλ-Κιέβου. Μακάρι αυτό να συνεχιστεί», επιβεβαίωσε ο Στιβ, ένας νεαρός Αμερικανός εθελοντής από το Ντιτρόιτ.

Η Ιρίνα με τον άνδρα της ζύγισαν αν πρέπει να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή από το μηδέν στη Βαρσοβία ή να γυρίσουν στο σπίτι τους στη Λβιβ με την ελπίδα να φτιάξουν τα πράγματα.

Αποφάσισαν χωρίς δισταγμό το δεύτερο, όπως και άλλες οικογένειες ή γυναίκες μόνες με τα παιδιά τους, που αποφάσισαν να γυρίσουν στο Τερνοπόλ και άλλες πόλεις της Δυτικής Ουκρανίας. Μακάρι να πάνε όλα κατ’ ευχήν και το ρεύμα επιστροφής να φουντώσει.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου