Ο υπουργός Ανάπτυξης το είπε σε συνέδριο των ασφαλιστικών εταιριών, όταν ετέθη το ζήτημα των φορολογικών κινήτρων που τους έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση, αλλά διαρκώς αναβάλλει, αφού η επικαιρότητα ρίχνει «βόμβες» σε όλο τον πλανήτη. Πόλεμος, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός, ακρίβεια. Λογικό, λοιπόν, είναι οι προτεραιότητες να αλλάζουν διαρκώς «αρίθμηση» στην κλίμακα του επείγοντος.

Είναι αναντίρρητο ότι στην πρώτη γραμμή βρίσκονται οι ασφυκτικές πιέσεις που δέχονται νοικοκυριά και επιχειρήσεις από τα ακριβά ενεργειακά τιμολόγια, τα καύσιμα και τις τιμές των τροφίμων. Τα στοχευμένα μέτρα ενίσχυσης (επιδότηση καυσίμων, κιλοβατώρας και φυσικού αερίου) που έχουν ήδη ληφθεί, όπως και αυτά που έρχονται από Ιούλιο (επιστροφή έως και 60% των επιβαρύνσεων, «κατάργηση» ρήτρας αναπροσαρμογής κ.ά.) δεν πέφτουν σε κενό χώρο, αλλά προστίθενται σε σειρά άλλων μέτρων ενίσχυσης του διαθέσιμου εισοδήματος, όπως είναι η μείωση των εισφορών, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η μείωση του ΕΝΦΙΑ και αρκετών φορολογικών συντελεστών κ.ά.

Βέβαια, και πάλι όλα αυτά τα μέτρα μαζί δεν φθάνουν για να καλύψουν τις υπέρμετρες αυξήσεις. Κανείς δεν είπε ότι θα γίνουν φθηνότερα τα προϊόντα, ούτε ότι θα επανέλθουν οι τιμές στα επίπεδα πριν τον πόλεμο. Ωστόσο, είναι ικανά να απορροφήσουν ένα μεγάλο ποσοστό της αύξησης. Ομως, για τους λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ τίποτα δεν είναι αρκετό και ζητούν τα πάντα εδώ και τώρα. Μείωση Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, μείωση ΦΠΑ, πάγωμα τιμολογίων, μεγαλύτερη αύξηση κατώτατου μισθού. Μόνο που αποκρύπτουν ότι αν όλα αυτά υιοθετούνταν μονοκοπανιά, θα οδηγούσαν τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία.

Το δεδομένο είναι ότι πλέον δεν αντιμετωπίζουμε ένα έκτακτο γεγονός που κρατά ένα μήνα, αλλά έναν πόλεμο που μετρά ήδη 3 μήνες και όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα. Αυτό σημαίνει ότι οι «κόκκινες γραμμές» του οικονομικού επιτελείου πρέπει να χαράσσονται και να τηρούνται με φειδώ και να ξεπερνιούνται με σύνεση. Εχουμε ξαναπεί πως οι πολίτες δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, αλλά ούτε και τα κράτη χωρίς στήριξη από την Ευρώπη. Καλό θα είναι, λοιπόν, οι Βρυξέλλες να ξεπεράσουν τις παθογένειες και τις αγκυλώσεις τους, διότι τίποτα δεν είναι όπως ήταν. «Pacta sunt servanda, rebus sic stantibus» είναι το μήνυμα. Οπότε, πρέπει γρήγορα να προχωρήσουν σε έμπρακτη, γενναία και χειροπιαστή οικονομική στήριξη των κρατών, όπως έκαναν στην υγειονομική κρίση. Αλλιώς θα είναι απολύτως υπεύθυνοι για το επόμενο κύμα ακραίου λαϊκισμού που θα απειλήσει την Ευρώπη.