ΣΗΜΕΡΑ, η ΕΚΤ λαμβάνει μέτρα για να αντιμετωπίσει τον ενεργειακό πληθωρισμό. Αλλά έως τώρα δεν έχει δώσει μια απάντηση σαν αυτή του Μάριο Ντράγκι.

ΤΟ ίδιο ισχύει και για την Ευρώπη. Αυτό, βέβαια, συνέβαινε πάντοτε. Η εξαίρεση που επιβεβαίωσε τον κανόνα ήταν τα μέτρα στήριξης για τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Με τα εμβόλια, με τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων, με τις επιδοτήσεις και με το Ταμείο Ανάκαμψης.

ΤΩΡΑ, η μπάλα έχει χαθεί κάπου μεταξύ Βρυξελλών και Βερολίνου.

ΑΥΤΟ δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα και κινδύνους για όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς και είναι δύσκολα διαχειρίσιμη. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις πιέζονται καθημερινά όλο και περισσότερο.

Η κυβέρνηση έχει στηρίξει με περισσότερα από 55 δισεκατομμύρια την πραγματική οικονομία για να αντιμετωπιστεί η πανδημία και η ενεργειακή κρίση. Κι όμως, χρειάζονται πολλά περισσότερα.

ΚΑΙ αυτό έχει γίνει χωρίς να περιμένει τις ευρωπαϊκές αποφάσεις για βοήθεια. Πολύ σωστά, γιατί αυτές οι αποφάσεις μπορεί να έρθουν πολύ αργά ή ποτέ.

ΕΙΝΑΙ χρήσιμο να ακουστεί από την κυβέρνηση ένα αντίστοιχο «ό,τι χρειαστεί», όπως αυτό του Μάριο Ντράγκι. Χωρίς να σημαίνει ότι θα βρέξει λεφτά, γιατί έτσι κι αλλιώς οι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, όμως, να γίνει ένας σχεδιασμός που να φτάνει μέχρι το καλοκαίρι του 2023. Ο λόγος είναι πως με το που θα μπούμε στο 2023, θα βρισκόμαστε σε καυτή προεκλογική περίοδο. Η πόλωση θα φτάσει στα άκρα. Ενώ, λόγω της απλής αναλογικής, θα χρειαστούν και δεύτερες κάλπες, με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα «κενό διακυβέρνησης» για περίπου δύο μήνες.

Η κυβέρνηση πρέπει να καταφέρει να καλύψει, λοιπόν, όχι μόνο τον δύσκολο χειμώνα, αλλά και το δίμηνο της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Με αποφάσεις που θα συνεχίσουν την επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος και των καυσίμων με τέτοιο τρόπο που να μην εκτροχιαστούν τα δημοσιονομικά.

ΔΕΝ πρόκειται για κάτι εύκολο. Οι ισορροπίες είναι εύθραυστες. Το παράδειγμα της Βρετανίας δείχνει την επώδυνη παγκόσμια πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση, όμως, μπορεί να περάσει και αυτόν τον κάβο με επιτυχία. Το έχει αποδείξει, άλλωστε, με τη διαχείριση όλων των εξωγενών κρίσεων από τον Ιούλιο του 2019: μεταναστευτικό, πανδημία, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός.