Προσπερνάμε το γεγονός ότι πρόκειται για το κόμμα που εγκαινίασε μουσαμάδες αντί για μετρό και προχωράμε στο επόμενο: Τι ακριβώς ήθελε να πει με την ανακοίνωση που έβγαλε; Οτι η Νέα Δημοκρατία καθυστέρησε το έργο που ο ΣΥΡΙΖΑ «είχε ξεμπλοκάρει;»; Εδώ γελάνε και οι λαχανόκηποι, τους οποίους ορθώς θυμήθηκε το κυβερνών κόμμα στη δική του ανακοίνωση. Και η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά ακόμα να θυμηθούμε από τη «σχέση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τις επενδύσεις και τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Μια σχέση που δεν μπορούσε να γίνει χειρότερη, με ευθύνη των τότε κυβερνώντων που έβλεπαν παντού φαντάσματα και κερδοσκόπους.

Από το δάσος που είχε… φυτρώσει στο Ελληνικό μέχρι τις απέλπιδες προσπάθειες να χαρακτηριστούν διατηρητέα κτίρια που δεν πληρούσαν τα κριτήρια και φυσικά έως τις ιδεολογικές αναζητήσεις των στελεχών του που με πόνο ψυχής ψήφιζαν αυτά που παλαιότερα καταψήφιζαν, τα πάντα συνέθεταν το σκηνικό μιας φαρσοκωμωδίας με την οποία δεν γελούσε κανείς. Ολοι θυμόμαστε τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ που είχε χαρακτηρίσει την επένδυση στο χώρο του πρώην αεροδρομίου ως ένα από τα εμπόδια που συναντούν στο δρόμο τους για το σοσιαλισμό, ενώ συνάδελφός του είχε πει πως «αν ήμουν εγώ ο επενδυτής, θα ήμουν καχύποπτος». Ευτυχώς που δεν ήταν εκείνος επενδυτής και ευτυχώς που ο πραγματικός επενδυτής δεν ήταν καχύποπτος.

Ομως το παρελθόν είναι παρελθόν και σημασία έχει αυτό που ανοίγεται μπροστά μας. Το πρότζεκτ του Ελληνικού θα αποφέρει στην ανάπτυξή του περισσότερα από 14 δισεκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία, θα δημιουργήσει παραπάνω από 70.000 νέες θέσεις εργασίας και θα λειτουργήσει ως επιταχυντής για δεκάδες άλλους κλάδους, από τις κατασκευές μέχρι την παροχή υπηρεσιών. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι μόνο το Ελληνικό μπορεί να φέρει ένα εκατομμύριο τουρίστες επιπλέον. Πάνω και πέρα από όλα αυτά, η υπεραξία που έχει ένα έργο τέτοιας εμβέλειας, όταν υλοποιείται χωρίς προσκόμματα, αχρείαστες γραφειοκρατίες και με σεβασμό στο περιβάλλον και στην κοινωνία, είναι ανυπολόγιστη για τις γενιές που έρχονται.