Χθες, Κυριακή πρωί, διαβάζοντας όλες τις εφημερίδες -συνήθεια πολλών χρόνων-, μου ήρθαν στο νου αυτόματα οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου -και η ανεπανάληπτη ερμηνεία του Ξυλούρη- από τη συλλογή των ποιημάτων του «Καπνισμένο Τσουκάλι». Οι κυριακάτικες εφημερίδες έχουν αυτό το χάρισμα: Είναι μάλλον αποστασιοποιημένες από τις ειδήσεις που προκαλούν εντάσεις και αντεγκλήσεις, καθώς κλείνουν την ειδησεογραφία της εβδομάδας και ενημερώνουν για την ερχόμενη, επιλέγοντας τους χαμηλούς τόνους.

Ισως και να μου φαίνεται ότι είναι έτσι, επειδή έχω περισσότερο χρόνο και να επανέλθω και να ξαναδιαβάσω άρθρα και απόψεις. Το γραπτό κείμενο, τα scripta manent, είναι πάντα με το μέρος του αναγνώστη!

Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται χρόνος για να έρθουν οι στίχοι του Ρίτσου και να αποτελέσουν, ακόμη και στην καθημερινότητά μας, έναν τρόπο αντιμετώπισης της άλλης γνώμης, της γραφής της άλλης είδησης. Νομίζω, όμως, ότι αυτό είναι ένας από τους στόχους του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αναγγέλλοντας ότι θα κάνουν συναυλία οι Coldplay, μας ενημέρωσε ότι τα προβλήματα ασφάλειας του ΟΑΚΑ -με τα προβληματικά πολυκαρβουνικά- αντιμετωπίζονται σοβαρά.

Χωρίς σχόλιο για τα όσα ακούσαμε και διαβάσαμε για το ίδιο θέμα. Μακάρι οι Κυριακές μας, ως αναγνώστες, να είναι πιο ήρεμες, πιο περιεκτικές. Στις κυριακάτικες εκδόσεις είναι περισσότερα τα άρθρα και οι απόψεις από τα ρεπορτάζ που εμπεριέχουν τον ανταγωνισμό, ιδίως αν αναφέρονται σε πολιτικά θέματα.

Πάμε παρακάτω. Θα έλεγα ότι άργησαν φέτος να βγουν τα τρακτέρ στους δρόμους -το έθιμο ήταν περί τα Χριστούγεννα, με σχετικές προειδοποιήσεις, «το Πάσχα εδώ θα μας βρει/να ψήνουμε τ’ αρνί»– και ομόθυμη συμπαράταξη όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων με «συστάσεις» προς τις κυβερνήσεις περί της ταχείας επίλυσης των απαιτήσεων, «για να μη γίνει η Ελλάδα η άνω και η κάτω». Το σύνορο ανάμεσα στο «άνω» και στο «κάτω» ετίθετο στην είσοδο της Θεσσαλίας, στις ελληνοπρεπείς Φθιώτιδες Θήβες. Τώρα, θαρρώ πως και αγρότες και κυβέρνηση γνωρίζουν ότι όποιος φωνάζει περισσότερο δεν σημαίνει ότι έχει δίκιο. Καλόν είναι να θυμόμαστε αυτό που έγραψε ο Αισχύλος: Πόσο εύκολο είναι να χάσει κανείς το δίκιο του, όταν δεν το διεκδικεί με τον κατάλληλο τρόπο.

Δεν ξέρω άλλον πιο κατάλληλο τόπο από την αυριανή συνάντηση -Τρίτη μεσημέρι- του πρωθυπουργού με την ομάδα εκπροσώπων των αγροτών, στο πρωθυπουργικό γραφείο. Οχι στο δρόμο. Οχι πάνω στα τρακτέρ. Στο γραφείο, όπου «ήσυχα και απλά» να κουβεντιάσουν, εγκαινιάζοντας έναν νέο τρόπο επικοινωνίας που δεν έχουμε συνηθίσει. Ποιο είναι το μήνυμα από αυτή την επιλογή και των δύο πλευρών για τη συνάντηση; Δεν υπάρχουν… δύο πλευρές. Είναι μία η πλευρά όταν και η κυβέρνηση γνωρίζει τα προβλήματα των αγροτών και οι αγρότες γνωρίζουν μέχρι πού μπορεί η οικονομία να αντέξει τις απαιτήσεις τους.

«Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα»… όπως μας διδάσκει ο Γιάννης Ρίτσος…