Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν, είναι και θα είναι ένα κόμμα του… 3%. Μπορεί να εκτινάχθηκε, να έφτασε στο 36% και να κυβέρνησε τη χώρα για μία τετραετία, αλλά δεν άλλαξε ποτέ το DNA του. Ούτε θα μπορούσε, βέβαια, να το αλλάξει.
ΑΠΛΑ, ο Αλέξης Τσίπρας στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία της χώρας. Ηταν νέος και άφθαρτος, και μαζί με τους συντρόφους του εκμεταλλεύτηκαν την οργή και την απογοήτευση των καταταλαιπωρημένων από τα Μνημόνια πολιτών. Πώς το πέτυχαν; Υποσχόμενοι τα πάντα όλα σε όλους. Θα έσκιζαν τα Μνημόνια και θα έφερναν βροχή χρημάτων με ένα νόμο και ένα άρθρο.
Η μεγαλύτερη αυτ-απάτη της Μεταπολίτευσης.
ΑΝΤΙ για φαντασιακούς παραδείσους, τελικά, έκλεισαν τις τράπεζες, παραλίγο να βγάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη και έφεραν ένα τρίτο Μνημόνιο με επώδυνα μέτρα.
Μένει ώσπου να φύγει…
ΔΕΝ ζήτησαν ούτε καν συγγνώμη. Ακόμα και τώρα υποδύονται τους αλάνθαστους.
ΕΣΠΑΣΑΝ τα κοντέρ του λαϊκισμού. Εχτισαν εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Βασίστηκαν και βασίζονται ακόμα και τώρα στον τοξικό πολακισμό. Πολύ απλά, έπεσαν στο λάκκο που έσκαψαν.
Ο Κασσελάκης δεν είναι η αιτία της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κασσελάκης είναι το… αποτέλεσμα της αποσύνθεσης του κόμματος. Απλά, αντί να διαλυθεί με δάκρυα, διαλύεται μέσα σε ένα κλίμα… επιθεώρησης και ξεκατινιάσματος. Γιατί η πορεία της κατάρρευσης ήταν προδιαγεγραμμένη.
ΗΤΑΝ νομοτελειακό πως θα συνέβαινε. Ακόμα και το 17% στις εθνικές εκλογές το έπιασε λόγω κεκτημένης ταχύτητας.
ΤΩΡΑ πήραν χαμπάρι οι σύντροφοι τα τρολ στο Διαδίκτυο; Δεν είχαν πάρει χαμπάρι τις «δολοφονίες χαρακτήρων» των πολιτικών τους αντιπάλων; Δεν γνώριζαν το χάσταγκ #Μητσοτάκη_γ@@@@σαι; Δεν είχαν ακούσει τα συνθήματα «προδότες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» στις πλατείες των αγανακτισμένων; Δεν ήξεραν πως έγιναν κυβέρνηση χάρη στον τοξικό λαϊκισμό; Δεν τους ενοχλούσε ο Πολάκης, που έκανε bullying σε όποιον τολμούσε να ψελλίσει κάτι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ;
ΤΩΡΑ είναι πολύ αργά για να… σώσουν το κόμμα. Τουλάχιστον, όμως, «ομολογούν» δημοσίως όσα αρνούνταν επί χρόνια να παραδεχθούν. Εχει και αυτό την αξία του. Εστω κι αν γίνεται καθυστερημένα. Εστω κι αν το πληρώσαμε πολύ ακριβά.