Από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2022, συνολικά 4.219 γυναίκες απευθύνθηκαν σε συμβουλευτικά κέντρα και 174 βρήκαν καταφύγιο στους ξενώνες. Μόνο φέτος, περισσότερα από 10.000 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, στη συντριπτική τους πλειονότητα εναντίον γυναικών, έφθασαν στα γραφεία ενδοοικογενειακής βίας της ΕΛ.ΑΣ.

Να το πούμε με περισσότερους αριθμούς; Η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 δέχθηκε, από τον Νοέμβριο 2021 μέχρι και τον Σεπτέμβριο 2022, 10.324 κλήσεις, εκ των οποίων οι 6.969 αφορούσαν σε περιστατικά βίας, ενώ 7 στις 10 κλήσεις έγιναν από γυναίκες-θύματα βίας και οι υπόλοιπες από άτομα του φιλικού ή συγγενικού περιβάλλοντος των θυμάτων. Σε αυτούς τους 11 μήνες, η σχέση επιζήσασας – δράστη είναι κυρίως συζυγική, κατά 55,4%, και συντροφική σε ποσοστό 18%, ενώ το 10,9% αφορά άλλο μέλος της οικογένειας.

Ας το πούμε τώρα πιο απλά, όπως συμβαίνει δίπλα μας πριν γίνει «αριθμός». Η βία κατά των γυναικών είναι μάστιγα και τίποτα δεν θα μπορέσει να την εξαλείψει αν δεν χτυπηθεί στη ρίζα της, εστιάζοντας στην πρόληψη και την ενδυνάμωση των γυναικών, ώστε να σπάσουν τη σιωπή τους. Στην πρόσφατη συζήτηση για την έμφυλη βία που διοργάνωσε το Κέντρο Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας/ΚΜΟΠ, ο κλινικός ψυχολόγος Νίκος Κωστής μίλησε εκ μέρους των γυναικών που δεν μπορούσαν να μιλήσουν. Δείτε πώς το περιέγραψε:

«Η έμφυλη βία δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ένα αφήγημα. Συνήθως στον δημόσιο λόγο μένουμε στο κομμάτι του φόβου, που είναι το τελικό στάδιο. Ομως, το αφήγημα ξεκινάει πολύ πιο πριν, ενδεχομένως από μία αμφιβολία. Από μια γυναίκα που ξεκινάει να βιώνει κάποια βία και δεν το έχει καταλάβει ακόμα. Που αμφιβάλλει αν έκανε κάτι λάθος, αν της “αξίζει” αυτό που παθαίνει. Αν θέλουμε να αποτρέψουμε μελλοντικά θύματα, να εστιάσουμε εκεί. Διότι, όταν πια φθάσουμε στο φόβο, η γυναίκα έχει πειστεί ότι της αξίζει και εγκλωβίζεται. Ο εγκλωβισμός είναι το κοινό σημείο σε όλες τις ιστορίες έμφυλης βίας».