Οσοι κατοικούν σε συνοικίες όπου η παρουσία μεταναστών είναι έντονη, το ελάχιστο που ζητούν είναι να γνωρίζουν οι Αρχές ποιοι μένουν δίπλα τους.

Οι «αόρατοι» μετανάστες, αυτοί δηλαδή που δεν έχουν επαφή με καμία αρμόδια Αρχή και κινούνται μεταξύ μαύρης εργασίας και πλήρους ανέχειας, είναι οι πιο εύκολοι στόχοι για να γίνουν όργανα ριζοσπαστικών ομάδων ισλαμιστών, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης.

Η τροπολογία με την οποία μειώθηκε σε τρία χρόνια από εφτά ο χρόνος παραμονής στην Ελλάδα, προκειμένου οι μετανάστες να καταθέσουν αίτηση για προσωρινή άδεια διαμονής και εργασίας, προκάλεσε μεγάλο πολιτικό ντόρο, ιδίως μετά τη διαφοροποίηση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.

Ας πούμε, λοιπόν, μερικές αλήθειες για το Μεταναστευτικό. Ο καλύτερος «μαγνήτης» ροών προκύπτει από το εάν φυλάσσονται επαρκώς τα σύνορα ή όχι. Επί ΣΥΡΙΖΑ, όταν η κυβέρνηση Τσίπρα καθιέρωσε τη γραμμή των «ανοιχτών συνόρων», η Ελλάδα έγινε παγκόσμιος κόμβος μεταναστευτικών ροών, η προϋπόθεση των εφτά χρόνων παραμονής για άδεια εργασίας δεν είχε την παραμικρή αποτρεπτική ισχύ.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έλαβε την απόφαση της αυστηρής φύλαξης των συνόρων, μάλιστα έχει κατηγορηθεί από κυκλώματα δικαιωματιστών και άλλων ομάδων που σιτίζονται ή θησαυρίζουν από το Μεταναστευτικό ότι στο Αιγαίο γίνονται παράνομες αποτροπές. Η ουσία είναι ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί πια το πέρασμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, οι διακινητές αντιλήφθηκαν ότι τα σύνορά μας δεν είναι «ανοιχτά» και προτιμούν άλλες οδούς μέσω Βόρειας Αφρικής και Ιταλίας.

Τι γίνεται όμως με τους μετανάστες που βρίσκονται εδώ; Η πλειονότητα αναζητεί τρόπους προκειμένου να περάσει στη Γερμανία ή στους άλλους προορισμούς της Δυτικής Ευρώπης. Οσοι όμως μένουν εδώ πρέπει η ταυτότητά τους να είναι γνωστή στις Αρχές.

Με την τροπολογία δεν γίνεται προσκλητήριο για νέες ροές, αλλά περίπου 30.000 μετανάστες ετησίως θα αποκτήσουν, εφόσον δεν έχουν ποινικό μητρώο, προσωρινή άδεια διαμονής και εργασίας, φεύγοντας από το χώρο της μαύρης εργασίας, που λίγο απέχει από τη βαριά παρανομία.

Οι επιφυλάξεις όλων είναι σεβαστές, ιδίως των κατοίκων συνοικιών όπου ο φόβος από τα άγνωστα πρόσωπα της γειτονιάς είναι υπαρκτός. Ομως, όταν λείπουν εργατικά χέρια και υπάρχουν μετανάστες που θέλουν να δουλέψουν, πρέπει να βρεθεί μια λύση.

Από την «ένταξή τους» σε ομάδες οργανωμένου εγκλήματος ή και σε ριζοσπαστικές φράξιες του Ισλάμ είναι προτιμότερο να ενταχθούν στον ΕΦΚΑ με ένσημα και εισφορές.

Οσο για την κυβέρνηση, οφείλει να συνεχίσει την πολιτική αυστηρής φύλαξης των συνόρων και κυρίως να εξηγεί καλύτερα τις νομοθετικές της πρωτοβουλίες, χωρίς βιαστικές κινήσεις που δημιουργούν παρεξηγήσεις.

Σπασμωδικές κινήσεις

Η κατάθεση τροπολογίας με την οποία η εταιρία «Ανάπλαση Αθήνας» μεταβιβάζεται από τον Δήμο Αθηναίων στα συναρμόδια υπουργεία έγινε αιφνιδιαστικά και χωρίς διαβούλευση. Ο νέος δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, πρέπει να κριθεί από τις πράξεις του και με τη συγκεκριμένη τροπολογία αυτομάτως αποκτά ένα λόγο να διαμαρτύρεται για «παραγκωνισμό», που μπορεί να μετατραπεί για τον ίδιο σε πολιτικό άλλοθι. Ταυτόχρονα, όμως, το περιεχόμενο της τροπολογίας δεν συμβάλλει στην εμπέδωση κλίματος αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Τέτοιου είδους σπασμωδικές κινήσεις εκνευρίζουν ένα τμήμα της κοινωνίας, που θέλει να υπάρχει θεσμική τάξη.