Η απόφαση της κυβέρνησης για την επιλογή του Ισίδωρου Ντογιάκου στην κορυφή της πυραμίδας στην Ποινική Δικαιοσύνη κρίθηκε από τους νομικούς κύκλους ως μια δίκαιη αναγνώριση της πορείας του στο εισαγγελικό σώμα, όταν από το 2015 δέχθηκε σειρά από διώξεις. Κορυφαία ήταν η αμφισβήτηση της γνωστής και μη εξαιρετέας – τότε προέδρου του Αρείου Πάγου- Θάνου, για την αντικειμενική και αξιοκρατική εκλογή του στη θέση του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών, πράγμα που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία του θεσμού.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχε ακολουθήσει μια σειρά άδικων και ατέρμονων πειθαρχικών διώξεων κατά του Ισίδωρου Ντογιάκου, εμπνευσμένων από το προσωπικό μένος της Θάνου αλλά και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης. Φυσικά, όλες οι πειθαρχικές διώξεις έκλεισαν με την αθώωση αλλά και τη δικαίωση του νέου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από μια σειρά ανώτατων δικαστικών λειτουργών.
Ποιο ήταν το «μέγα σφάλμα» του Ισίδωρου Ντογιάκου; Ηταν η ιστορική και τεκμηριωμένη απολύτως πρότασή του για την παραπομπή σε δίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης. Η πρόταση Ντογιάκου -ο οποίος επί ΣΥΡΙΖΑ υπέστη σωρεία διώξεων και επιθέσεων- ήταν η βάση πάνω στην οποία έγινε η έκδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών, αλλά και η πρωτόδικη καταδίκη των μελών της Χρυσής Αυγής από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων με πρόεδρο τη σημερινή αεροπαγίτη Μαρία Λεπενιώτη.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Να θυμίσω ότι η τελεσίδικη απόφαση στο Εφετείο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ολοκληρώθηκε επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Στα χρόνια της πρώτης φοράς Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, η δίκη της δολοφονίας του αποτέλεσε την πρωταθλήτρια κωλυσιεργίας και αναβολών.
Φυσικά, η επιλογή της αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Ευαγγελίας Νίκα επιβεβαιώνει την ισχυρή παρουσία γυναικών στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο. Δικαστικοί κύκλοι χθες σχολίαζαν την ικανή νομική οικοσκευή της.
Είναι η τρίτη φορά που τίθεται γυναίκα επικεφαλής του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου, από το οποίο προέρχεται και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Αυτό βέβαια που περιμένουν οι πολίτες από τη νέα διοίκηση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης είναι, επιτέλους, να συντομευτούν οι χρόνοι της απονομής της. Αν και αποτελεί μόνιμο και πολυετές αίτημα των θεσμών, εξακολουθεί η απαράδεκτη κατάσταση για κράτος δικαίου, αφού η ολοκλήρωση μιας δικαστικής απόφασης πολλές φορές ξεπερνά και τη δεκαετία. Η απονομή της Δικαιοσύνης στη Ελλάδα είναι επίσης ένα από τα βασικά θέματα που τίθενται από τους διεθνείς οργανισμούς, όσον αφορά το επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα. Η επιλογή των νέων προσώπων στην κορυφή της Ποινικής και Διοικητικής Δικαιοσύνης, ίσως να αποδειχθεί άριστη και προς αυτή την κατεύθυνση.