Όταν, λοιπόν, η ισχυρότερη χώρα της ευρωζώνης, που θα υποστεί αναλογικά και τις μεγαλύτερες συνέπειες από τον υβριδικό πόλεμο που έχει ξεκινήσει ο Πούτιν μέσω του περιορισμού ή της διακοπής στη ροή φυσικού αερίου, δεν προτίθεται να κινητοποιήσει τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. προκειμένου να αντιμετωπίσουν ένα ενιαίο πρόβλημα, δεν πρέπει να απορούμε γιατί η ελληνική κυβέρνηση προχωρά μόνη της σε μέτρα για να αμβλύνει τις συνέπειες της πρωτοφανούς ενεργειακής κρίσης στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

Οταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό, τότε το βουνό πάει στον Μωάμεθ. Από τη στιγμή που ο Καγκελάριος Σολτς διστάζει να ακούσει με προσοχή τις προτάσεις Ντράγκι και Μητσοτάκη για όριο στις τιμές φυσικού αερίου, τότε η κυβέρνηση δίνει το σύνθημα για εθνικού τύπου πολιτικές, με όποιες δυνάμεις διαθέτει κάθε χώρα.

Οι δισταγμοί της Γερμανίας δεν οφείλονται μόνο στη συνήθη κοντόφθαλμη οπτική τους για τα διεθνή πράγματα, όπως το διαπιστώσαμε κατά την κρίση χρέους της ευρωζώνης, αλλά ενδεχομένως αποτελούν τμήμα της οικονομικής της πολιτικής κατά του πληθωρισμού, ενός προβλήματος που ας μην το ξεχνάμε, για τη χώρα συνιστά εθνικό ταμπού. Δηλαδή, να χρησιμοποιηθεί η ύφεση ως ένα «φάρμακο» για να πέσουν οι τιμές.

Βλέποντας την αδυναμία της Ευρώπης να εφαρμόσει ενιαία πολιτική, ο πρωθυπουργός λαμβάνει μέτρα για να τιθασεύσει τις τιμές και κυρίως να αντιμετωπίσει τον «πληθωρισμό λαϊκισμού», που πάντοτε ξεσπά με επίκεντρο τις μεγάλες κρίσεις.

Εδωσε εντολή στον υπουργό Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, να ανακοινώσει γενναίες επιδοτήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος σε όλους, αφού πρώτα το οικονομικό επιτελείο τον διαβεβαίωσε ότι η πορεία των εσόδων εξελίσσεται ικανοποιητικά και οι εισπράξεις από τον τουρισμό κινούνται πάνω από τα επίπεδα-ρεκόρ του 2019.

Είναι σαφές ότι ο Μητσοτάκης θα αξιοποιήσει πλήρως την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας, για να περιορίσει την ενεργειακή λαίλαπα, μέχρις ότου το υπερωκεάνιο της Ευρώπης στρίψει και ληφθούν κοινές πρωτοβουλίες. Η εικόνα της Ελλάδας έχει βελτιωθεί στις αγορές, ενώ ξένοι επενδυτές τοποθετούν κεφάλαια σε πολλούς τομείς της οικονομίας, επομένως θα ήταν λάθος για την κυβέρνηση να μένει αδρανής, αναμένοντας πότε ο Σολτς θα κινήσει τις διαδικασίες για να δημιουργηθεί ένα «ενεργειακό ταμείο ανάκαμψης».

Τα μέτρα που ανακοινώνει ο πρωθυπουργός μπορεί να μην καλύπτουν πλήρως το πρόβλημα σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, όμως οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι κάθε δημοσιονομικός χώρος χρησιμοποιείται για μικρότερους λογαριασμούς ρεύματος και τιθάσευση του πληθωρισμού.

Παράλληλα, με αυτό τον τρόπο οι δυνάμεις του λαϊκισμού που καραδοκούν και υπόσχονται μαγικές λύσεις «παίζοντας στα δάχτυλα» την παγκόσμια ενεργειακή κρίση θα παραμείνουν στο περιθώριο. Γι’ αυτό και η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει πότε θα δεήσει η Ευρώπη να δει το πρόβλημα κατάματα. Θα υπάρξει δημοσιονομικό κόστος, αλλά σε μεσοπρόθεσμη βάση τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη θα το υπερκαλύψουν.