ΤΟ μήνυμα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρο. Και δεν διαφέρει από εκείνο των πρώτων εκλογών. Αυξήσεις μισθών, συντάξεων και μειώσεις φόρων, εισφορών. Ολοκλήρωση της ψηφιοποίησης του κράτους. Προσέλκυση νέων επενδύσεων. Μεταρρυθμίσεις σε Υγεία και Παιδεία. Ισχυρή εξωτερική πολιτική και εθνική άμυνα.

 ΔΕΝ πρόκειται για υποσχέσεις, αλλά για συνέχιση της κυβερνητικής πολιτικής η οποία εφαρμόστηκε από το 2019 έως σήμερα. Αυτό είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα του Μητσοτάκη, που ποντάρει όπως και στις 21 Μαΐου στη «θετική ψήφο» των πολιτών.

 ΑΠΟ την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει και στις δεύτερες κάλπες με μια αρνητική καμπάνια. Στην καταστροφολογία, στη «σκοτεινή» εικονική πραγματικότητα και στις «μαύρες αγκινάρες» έχει προσθέσει τη ρητορική «να μην είναι παντοδύναμος ηγεμόνας ο Μητσοτάκης».

 ΓΙΑ μία ακόμη φορά δεν έχει να προτείνει λύσεις στο λαό. Επιχειρεί να προσελκύσει «αρνητικές ψήφους». Συγχρόνως, προσπαθεί να κρύψει την πραγματική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, που με ιδεοληπτική επιμονή ρίχνει το βάρος στις αυξήσεις φόρων σε επαγγελματίες και επιχειρήσεις.

 ΤΟ ομολόγησε με ειλικρίνεια ο Τσακαλώτος, λέγοντας πως «η Αριστερά έχει ένα άλλο μίγμα φορολογικής πολιτικής». Σε συνδυασμό με την παλαιότερη ομολογία της Εφης Αχτσιόγλου ότι «η κανονικότητα δεν ήταν ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά», μπορεί κανείς να κατανοήσει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στη μαυρίλα, στην καταστροφή και στην υπερφορολόγηση.

 Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του έχουν «κουράσει» όχι μόνο όσους τους είχαν ψηφίσει συγκυριακά, αλλά ακόμα και τους περισσότερους από τους «πιστούς» οπαδούς που δημιούργησαν την περίοδο 2012-2015.

 ΚΑΙ ο λόγος είναι απλός. Η Ελλάδα της περιόδου 2012-2015 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2023.

 ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να «προφητεύσει» το αποτέλεσμα της κάλπης. Ούτε καν οι δημοσκοπήσεις. Δεν υπάρχει, όμως, πλέον «κίνητρο» για να ψηφίσουν μαζικά οι πολίτες ΣΥΡΙΖΑ. Η ιδεοληψία έχει κουράσει. Η μπαχαλοποίηση έχει απογοητεύσει. Η οργή έχει εξαϋλωθεί. Τα στελέχη του παίζουν την ίδια κασέτα εδώ και μία δεκαετία. Η πραγματικότητα πρώτα τους συνέτριψε και στη συνέχεια τους ξεπέρασε.

 ΑΝ και το ΠΑΣΟΚ, ακόμα, μοιάζει «πολύ λίγο» για να εκτιναχθεί, καθώς για την ώρα απλά «κοπιάρει» την ιδεοληπτική υπερφορολόγηση και τα τσιτάτα του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί απλά να εκμεταλλευτεί μια νέα πιθανή κατάρρευση της Κουμουνδούρου και το ματς για τη δεύτερη θέση να γίνει ντέρμπι.

 ΑΛΛΑ μην ξεχνιόμαστε. Οι εκλογές διεξάγονται για να βγάζουν κυβερνήσεις. Οχι για το ποιος θα είναι δεύτερος και τρίτος.

 ΣΤΗΝ πραγματικότητα υπάρχει μόνο μία πρόταση διακυβέρνησης στο τραπέζι. Το κυβερνητικό πρόγραμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ν.Δ. Οι πολίτες όμως πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό πρέπει να επιβεβαιωθεί εμφατικά και στις δεύτερες κάλπες. Για να υπάρξει αυτοδυναμία και η χώρα να αποφύγει την πολιτική αστάθεια.