Ηταν κακό που ο Κασσελάκης κάλεσε την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για τριήμερο «εργασίας» στις Σπέτσες;
Ασφαλώς όχι, αρκεί να κυριαρχούσε η ουσία και όχι το επικοινωνιακό περιτύλιγμα. Το γουίκεντ στις Σπέτσες εκτυλίχθηκε ως ένα ριάλιτι από την ημέρα που ανακοινώθηκε μέχρι το πέρας του με ευθύνη κυρίως των στελεχών του κόμματος.
Ετσι, παρακολουθήσαμε τη βουλευτή Χαλκιδικής, Κυριακή Μάλαμα, αρχικά να δηλώνει ότι δεν θα πάει στις Σπέτσες επειδή τη «ζαλίζει η θάλασσα» και το πρωί της Παρασκευής να βρίσκεται στο λιμάνι του Πειραιά με προορισμό το όμορφο νησί του Αργοσαρωνικού.
Είδαμε τη βουλευτή Επικρατείας, Ελενα Ακρίτα, αρχικά να ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να παρευρεθεί στην κομματική σύναξη, στη συνέχεια να τσακώνεται με τον Νίκο Καρανίκα, που έχει αναλάβει χρέη «θεματοφύλακα» του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή την εγκάλεσε για την απόφασή της, και το Σάββατο να αλλάζει γνώμη και με τη βαλίτσα στο χέρι να βρίσκεται στις Σπέτσες.
Οι τηλεοπτικές κάμερες ακολουθούσαν στα γραφικά στενά του νησιού τους βουλευτές, μάθαμε τι έφαγαν, ποιος ήταν καλλίφωνος στις μουσικές βραδιές, πότε έβγαλε ο Τάιλερ το σκυλάκι βόλτα, αλλά από πολιτικό αποτέλεσμα μηδέν εις το πηλίκο. Εκτός εάν πιστεύουν ότι εμπνέει τους πολίτες η πρόχειρη απομίμηση του «αμερικανικού ονείρου», που ο Κασσελάκης αποκάλεσε με το γνωστό πλέον βερμπαλιστικό ύφος του σε «εθνικό σχέδιο για το ελληνικό όνειρο». Ελπίζουμε να μη χρειαστεί να ακούσουμε προσεχώς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκινάει τις ομιλίες του με τη φράση «έχω ένα όνειρο».
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Το μόνο εθνικό σχέδιο που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πώς θα οργανώσει το Σαββατοκύριακο των βουλευτών του στις Σπέτσες. Δεν έχουμε ακούσει την παραμικρή πρόταση για την οικονομία, πλην εκείνων των θέσεών του από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ για την αγαστή συνεργασία κεφαλαίου και εργαζομένων, που προκάλεσε την αποχώρηση της ομάδας Αχτσιόγλου από το κόμμα. Καμία σοβαρή πρόταση για το πώς θα δημιουργηθούν εισοδήματα και θέσεις εργασίας παρά μόνο ευχολόγια και υποσχέσεις κόστους πολλών δισεκατομμυρίων. Ο Κασσελάκης εξαντλείται σε άσφαιρες επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού, ενώ τελευταία έχει βάλει στο στόχαστρό του και το ΠΑΣΟΚ, βλέποντας ότι πλέον πέρασε στη δεύτερη θέση. Ετσι, όμως, δεν γίνεται δουλειά, για αυτό και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ καταφεύγει στην επικοινωνία και στον εύκολο εντυπωσιασμό με τσιτάτα μίας χρήσης.
Και στις Σπέτσες το μόνο που κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν να εισπράξει αρκετό τηλεοπτικό χρόνο προβολής, όπως συμβαίνει με τα ριάλιτι που παρακολουθούν τη ζωή οικογενειών ή διαγωνιζομένων, όμως οι εκλογές έχουν άλλα κριτήρια ψήφου.
Και εκεί η αξιωματική αντιπολίτευση έχει δομικό πρόβλημα, όπως αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Τα PowerPoint που παρουσίασαν οι τομεάρχες του κόμματος στον ΣΥΡΙΖΑ και προβλήθηκαν ως μεγάλο επίτευγμα περιέχουν παρωχημένες πολιτικές θέσεις, όπως εκφράζονται στον δημόσιο λόγο τους.
Γιατί, τελικά, άλλο το όνειρο και άλλο η φαντασίωση.