Με άλλα λόγια, η σημαντική αυτή μείωση της ανεργίας πιστώνεται στις κυβερνητικές πολιτικές για την ενίσχυση της απασχόλησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2019, όταν δηλαδή παρέλαβε η σημερινή κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει επιτευχθεί μείωση της ανεργίας κατά 7,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
Η επίμονη προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το 2019 για την καταπολέμηση της ανεργίας αποφέρει καρπούς. Ορθώς, όμως, η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Νίκη Κεραμέως, επί των ημερών της οποίας επιτεύχθηκε η μείωση της ανεργίας σε μονοψήφια επίπεδα, για πρώτη φορά τα τελευταία 15 χρόνια, με επιβεβαιωμένα στοιχεία τριμήνου, επεσήμανε ότι δεν χωρεί καμία επανάπαυση. Και ότι θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες για την περαιτέρω τόνωση της απασχόλησης των γυναικών, των νέων, των ατόμων με αναπηρία, αλλά και των συνταξιούχων που σήμερα μπορούν να εργάζονται χωρίς καμία περικοπή της σύνταξής τους.
Είναι γεγονός ότι έχουμε πλέον εισέλθει στον «σκληρό» πυρήνα της ανεργίας και ότι η περαιτέρω συρρίκνωσή της θα είναι μία ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται σταθερές πολιτικές, αλλά και στοχευμένα μέτρα, που θα οδηγήσουν στην αύξηση των ποιοτικών θέσεων εργασίας, και μάλιστα σε μόνιμη βάση. Αλλωστε, η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή είχε αντιληφθεί ότι η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με μαζικές προσλήψεις στο Δημόσιο, παρά μόνο για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών, σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία και το ένστολο προσωπικό, ούτε με τα προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης ανέργων της ΔΥΠΑ. Ή, τουλάχιστον, όχι μόνο με αυτά όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
Οι αναπτυξιακές πολιτικές αποφέρουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και, σε συνδυασμό με τη στήριξη ευάλωτων ομάδων, αλλά και την αξιοποίηση των ικανών νέων με αυξημένα προσόντα και, βεβαίως, τις καλύτερες αμοιβές, θα περιορίσουν δραστικά την ανεργία και παράλληλα θα σταματήσουν τη φυγή στο εξωτερικό για την εξεύρεση δουλειάς.