Το «κόμμα Κασσελάκη» επιχειρείται να χτιστεί άρον άρον σε τρεις μήνες, με βοηθούς πρωτομάστορα παλιά φθαρμένα στελέχη ενός ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μέρα με τη μέρα υπάρχει όλο και λιγότερο. Η αντίφαση είναι κραυγαλέα. Και το αποτέλεσμα μοιραίο.
Βήμα βήμα ο Στ. Κασσελάκης αποδομώντας τον ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι ηγείται ενός κόμματος, το οποίο ουσιαστικά το αποστρέφεται, εάν δεν το μισεί. Θα μπορούσε να είχε τα χίλια δίκια και για το τι ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και για το σε τι θέλει να τον μετασχηματίσει. Ηταν ένα φθαρμένο -μέχρι πολιτικής σήψης- προϊόν, το οποίο ανέδυε τοξικότητα και έφτασε πολιτικά ημιθανές στις δεύτερες κάλπες του 2023. Πριν ξεψυχήσει, εύλογο ήταν να ψάξει μια σανίδα να πιαστεί. Και βρήκε τον Στ. Κασσελάκη. Το πώς και το γιατί είναι στα προσεχώς. Το λάθος του Στ. Κασσελάκη ήταν ότι δέχθηκε να κουβαλήσει το κέλυφος του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να πει εξ αρχής πού θέλει να το πάει. Οι «παλιοί» του ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβαν γρήγορα πού το πάει κι έφυγαν. Οσοι -κακώς- πίστεψαν ότι το 17% ήταν το πάτωμα της πτώσης, έσπευσαν να πλασαριστούν στο νέο καθεστώς. Κι όσοι ήξεραν ότι στον παλιό ΣΥΡΙΖΑ δεν έπαιζαν ούτε αλλαγή, έσπευσαν να προσκυνήσουν τον «θεόσταλτο», ελπίζοντας να πάρουν λίγα λεπτά συμμετοχής στα τηλεοπτικά πάνελ. Μέχρι που ήρθε το… χουντικό «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», ήρθαν το «ιερό ΝΑΤΟ», το Ισραήλ, η Ουκρανία και ο φράχτης κι έφυγαν οι Παλαιστίνιοι και η Γάζα, οι στεγνοί ναυαγοσώστες των λαθροδιακινητών, οι «αγώνες για τον άνθρωπο» υπέρ του Πούτιν και τα «θαύματα».
Κάπου εδώ κράσαρε το σύστημα. Ο Π. Πολάκης ανέβηκε στα κάγκελα, ο Γ. Τσίπρας έπαθε σοκ και ο Απ. Γκλέτσος απογοητεύτηκε, δηλώνοντας ότι θα τα παρατήσει. «Ε, και;» θα πει κάποιος, «έχασε η Βενετιά βελόνι;» Εκ πρώτης όψεως όχι. Αλλά χωρίς κόμμα δεν μπορείς να κάνεις εκλογές. Ακόμα και στις μέρες του Διαδικτύου και του αδιαμεσολάβητου TikTok εκλογές με αξιώσεις έστω Β’ Εθνικής, χωρίς κομματικό μηχανισμό δεν γίνονται.
Το κόμμα είναι το ένα επίπεδο, ίσως όχι το σημαντικότερο. Αλλωστε επί της ουσίας αυτό το επίπεδο ο Στ. Κασσελάκης το έχει «καθαρίσει», μαζί με τον Α. Τσίπρα και όσους κάνουν τις πολιτικές μοιρολογίστρες περιμένοντας το νέο «θαύμα» της επιστροφής του «χαρισματικού» στο Συνέδριο. Το άλλο και πιο κρίσιμο επίπεδο είναι η κοινωνία και οι ψηφοφόροι. Ο Στ. Κασσελάκης έχει εντοπίσει τα νέα «κοινά» του και τα φλερτάρει ανοιχτά. Τους απολιτίκ νέους, λούμπεν τμήματα του αντισυστημισμού, «νεοαγανακτισμένους» οι οποίοι συνήθως είναι αγανακτισμένοι ό,τι κι αν γίνεται και καταναλωτές θεωριών συνωμοσίας. Οι οποίες δεν χρειάζεται να έχουν αριστερό ή δεξιό πρόσημο. Αρκεί να έχουν ένα στοιχειώδες σενάριο, το οποίο να μπορεί να συνοδεύει τις αργόσυρτες βραδινές κρασοκατανύξεις. Εκεί, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, κάτι κάνει. Τι ακριβώς κάνει είναι απροσδιόριστο ακόμα, γιατί δεν έχουν γίνει οι τελικές προσθαφαιρέσεις με αυτούς που έρχονται κι εκείνους που φεύγουν. Τους καινούργιους Τραμπικούς ψηφοφόρους που έρχονται και τους εναπομείναντες αριστερούς που φεύγουν.
Πλησίασε όμως η μεγάλη στιγμή της αληθινής αναμέτρησης του Στ. Κασσελάκη. Η οποία δεν είναι ούτε με τον Κ. Μητσοτάκη ούτε καν με τον Ν. Ανδρουλάκη. Είναι με τον Κ. Βελόπουλο. Η εκλογική τύχη του «κόμματος Κασσελάκη» θα κριθεί κυρίως στην τελική κατανομή του ίδιου κοινού που διεκδικεί με τον Κ. Βελόπουλο. Διαθέσιμοι ψηφοφόροι υπάρχουν μόνο στις διαρροές της Ν.Δ., που είναι προς τα δεξιά της. Καθόλου τυχαία λοιπόν η στροφή στο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». Καθόλου συμπτωματική η «πατριωτική στροφή». Και βεβαίως, ποιος άλλος θα μπορούσε να χτυπήσει στα ίσια τον αποκλειστικό αντιπρόσωπο των ιδιόχειρων επιστολών του Ιησού, αν όχι κάποιος που έχει βαπτιστεί από Αγιο και την ώρα που βαπτιζόταν το λάδι στην κολυμπήθρα σχημάτιζε έναν σταυρό;
ΑΙΧΜΗ
ΠΡΟΩΡΙΣΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΙΝΑΔΙΚΟ
Το πιο εύστοχο ερώτημα, όταν πήραν διαστάσεις οι σεξιστικές δηλώσεις του Δ. Παπανώτα, που ανέδυαν μισογυνισμό, το έθεσε το ΠΑΣΟΚ: Πώς χωράνε στο ίδιο ψηφοδέλτιο η Μπεκατώρου και ο Παπανώτας; Δεν χωρούσαν. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Κουμουνδούρου να τα μπαλώσει με τη δήθεν ανασκευή του παρ’ ολίγον υποψήφιου ευρωβουλευτή του. Ούτε τα περί «κοπτοραπτικής» έπιασαν, γιατί απλώς δεν υπήρχαν. Ούτε τα μασημένα λόγια του αποπεμφθέντος έδειχναν ουσιαστική μεταμέλεια. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ -λόγω των έντονων αντιδράσεων που υπήρξαν στο εσωτερικό του κόμματός του-αναγκάστηκε να θυσιάσει το «δικό του παιδί», θέτοντάς το εκτός ψηφοδελτίου.
Η κίνηση του Στ. Κασσελάκη ήταν προφανώς σωστή, παρ’ ότι αναγκαστική από τη στιγμή που τα τηλεφωνήματα της Β. Κεχαγιά και άλλων στελεχών του επικοινωνιακού επιτελείου της Κουμουνδούρου στα κανάλια, για να μη «σηκώσουν» το θέμα, απέβησαν άκαρπα. Το «κόμμα Κασσελάκη» και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν κάνει σημαία τους την woke ατζέντα. Και βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στις δικές τους επιλογές. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Πόσω μάλλον, όταν η «απεύθυνση» ήταν «πλατιά» και χωρίς face control. Δικαιωματιστές και κρυφορατσιστές έγιναν ένα.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Το αποτέλεσμα: ένας άνθρωπος που είχε την ταπεινή φιλοδοξία να κάνει τη «νεοφιλελεύθερη Ευρώπη και τη νεοφιλελεύθερη Ελλάδα προοδευτικές και αριστερές», θα αρκεστεί σε αυτό για το οποίο προώρισται: πανελίστας πρωινάδικου.
Σε ειδική αποστολήο Ν. Παναγιωτόπουλος
Η εντολή που πήρε ο επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής της Ν.Δ. Ν. Παναγιωτόπουλος από τον Κ. Μητσοτάκη ήταν, όπως λέγεται, «κοφτή». Μαζί με κομματικά στελέχη να μεταβεί αμέσως στη Β. Ελλάδα, όπου παρά τη σχετική βελτίωση που δείχνουν οι κυλιόμενες δημοσκοπήσεις, φαίνεται πως η Ν.Δ. έχει πρόβλημα. Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Φρ. Μπελέρη, σύμφωνα με τις πρώτες και πρώιμες μετρήσεις βελτιώνει την εικόνα της Ν.Δ. μεταξύ των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της, οι οποίοι προσανατολίζονται είτε στην αποχή είτε σε ψήφο διαμαρτυρίας σε πιο δεξιά κόμματα. Ωστόσο στη Β. Ελλάδα η εικόνα δείχνει θολή και προκαλεί προβληματισμό. Δεδομένου ότι, εκτός των τοπικών ιδιαιτεροτήτων υπάρχει και η αυξημένη επιρροή δυνάμεων, οι οποίες εδράζονται στην αλλοδαπή. Η αποστολή του Ν. Παναγιωτόπουλου δεν είναι εύκολη.
Το τουρκικό ΥΠΕΞ τα είπε όλα
Η κατηγορηματική άρνηση του τουρκικού υπ. Εξωτερικών να δεχθεί το κείμενο συμπερασμάτων του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Ε.Ε. είναι απολύτως σαφής, ως προς τη σημασία της απόφασης που ελήφθη για την άμεση εξάρτηση των ενταξιακών διαδικασιών της Τουρκίας, από την πρόοδο για την επίλυση του Κυπριακού, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τις προηγούμενες αποφάσεις του Ε.Σ. Η σύνδεση του Κυπριακού με την πρόοδο στις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε. «δεν μπορεί να γίνει ποτέ αποδεκτή από εμάς» τόνισε το υπ. Εξωτερικών της Τουρκίας. Τι άλλο θα μπορούσε να πει; Ειδικά, όταν αναφέρεται ρητά στο κείμενο ότι η βελτίωση των ευρωτουρκικών σχέσεων θα γίνει «σταδιακά» και «υπό προϋποθέσεις», αλλά και με τρόπο «αναστρέψιμο σε περίπτωση που η Τουρκία αλλάξει συμπεριφορά».
ΑΠΟΡΙΕΣ -1
Αφού δεν έγινε ιερωμένος, έγινε «σπουδαίος»; Οι άγιοι δεν κάνουν λάθη!
ΑΠΟΡΙΕΣ -2
Σχεδιάζουν, όπως λένε, μετά τις ευρωεκλογές και «ανεξαρτήτως αποτελέσματος» να θέσουν θέμα ηγεσίας, γιατί ο Κασσελάκης «αλλοιώνει τη φυσιογνωμία του κόμματος». Θα μπορέσουν ή το πλοίο έχει σαλπάρει;