Μετά την καταγγελία του Νότη Μηταράκη ότι ο δημοσιογράφος του γερμανικού περιοδικού Γιώργος Χρηστίδης μπήκε σαν μεταφραστής ΜΚΟ στη δομή της Ορεστιάδας για να κάνει ρεπορτάζ και να πάρει συνεντεύξεις από τους 38 μετανάστες που μπήκαν από τη νησίδα του Εβρου, ο Ποπ, μέλος της αρχισυντακτικής ομάδας του «Spiegel», επέδραμε προς υπεράσπιση του συντάκτη του. Οχι υπερασπίζοντας τον δημοσιογράφο του, αλλά κάνοντας επίθεση στην κυβέρνηση και στον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά.

Χαρακτηρίζοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη συντηρητικό, δεξιό που κατρακυλάει στην αυταρχικότητα, με την κυβέρνηση να έχει καταργήσει de facto τον διεθνή νόμο και να χρησιμοποιεί μετανάστες σαν σκλάβους για τις παράνομες επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο και να απάγει μετανάστες που ζητούν προστασία για να τους στείλει βίαια πίσω από εκεί που ήρθαν, ο αρχισυντάκτης του «Spiegel» ζητάει τον λόγο από την Ευρωπαϊκή Ενωση γιατί δεν αντιμετωπίζει την Ελλάδα όπως την Πολωνία και την Ουγγαρία. Και σαν πολιτικός της αντιπολίτευσης γράφει ότι είναι στο χέρι των Ελλήνων να σταματήσουν την κατρακύλα της χώρας τους στον αυταρχισμό στις ερχόμενες εκλογές. «Οι πολίτες τότε μπορούν να αποφασίσουν σε τι είδους χώρα θέλουν να ζουν και ποια πολιτική μετανάστευσης η κυβέρνησή τους πρέπει να υιοθετήσει». Συγκρατούμενος από το να πει καθαρά, την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του 2015, όταν τα τρένα προς τον Βορρά έπρεπε να σταματάνε επειδή καταλήφθηκε η γραμμή από τους μετανάστες στην Ειδομένη, οι λιμενικοί στη Μυτιλήνη έπρεπε να παίρνουν άδεια από τα μέλη των ΜΚΟ για να πάνε στις παραλίες της παράνομης αποβίβασης και η κρατική πολιτική ήταν το solarium της Ομόνοιας μέχρι οι μετανάστες να εξαφανιστούν.

Ο αρχισυντάκτης του «Spiegel» δεν κάνει καμία αναφορά στα fake news μέχρι να περάσουν οι 38 μετανάστες στον Εβρο ούτε στην πάγια τακτική του Ερντογάν της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού για να απειλεί την Ευρώπη. Για τον Μαξιμίλιαν Ποπ υπάρχουν όμως κακά νέα.

Η φοβική Ελλάδα που γνώρισε, που η καταγγελία μιας ΜΚΟ και ενός «φασίστα», ενός αριστερού δημοσιογράφου σε πολιτικό έκαναν την κυβέρνηση να ζητάει συγγνώμες, τελειώνει. Και μαζί της η ενοχική Ευρωπαϊκή Ενωση που ο Ποπ αναφέρει ότι πρέπει να πάρει μέτρα, σε άλλο σημείο του άρθρου του. Και αν νομίζει ότι με το άρθρο του κάνει αντιπολίτευση, αν έμενε στην Ελλάδα, θα καταλάβαινε ότι με τέτοια άρθρα γίνεται μέγας χορηγός της κυβέρνησης.

Παρακολουθήσεις και… πόκερ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ της αμερικανικής country είναι ό,τι πλησιέστερο στα λαϊκά του ’50 και του ’60. Kυρίως του Ζαγοραίου, που λένε μια ιστορία με αρχή, μέση, τέλος. Οσο τραβηγμένη από τα μαλλιά και εάν είναι. Oπως το «Πάρτε, κύριε, λαχεία» του Ζαγοραίου, που αποκαλύπτεται ότι ο μικρός λαχειοπώλης που πέθανε είναι ο γιος αυτού που λέει την ιστορία.

ΑΝΑΜΕΣΑ στα τραγούδια της country, ένα από τα ωραιότερα είναι το «Gambler» του Kenny Rodgers. Στο οποίο ένας χαρτοπαίκτης σε τρένο κάνει τράκα ένα τσιγάρο από τον διπλανό του και σε αντάλλαγμα του λέει πώς παίζεται το πόκερ. «You must know when to hold them, know when to drop them, know when to run away…». «Πρέπει να ξέρεις πότε να κρατήσεις τα φύλλα, πότε να τα πετάξεις στο τραπέζι και πότε να το βάλεις στα πόδια…».

ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ των παρακολουθήσεων για τον Νίκο Ανδρουλάκη ο χρόνος του ντούκου τελείωσε. Είναι η στιγμή που τα χαρτιά πρέπει να ανοίξουν. Οσο για το «η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου», που είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην ομιλία του στα Ανώγεια, από το να ζητάς από μια κυβέρνηση να παρανομήσει είναι λογικότερο να ζητάς από έναν πολιτικό να ασκήσει το δικαίωμά του στη νόμιμη πληροφόρηση.

Ψυχολογικός πόλεμος

ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ υπήρξαν αποκαλύψεις για δύο δημοσίους υπαλλήλους που εμπλέκονται στους χειρισμούς της κυβέρνησης για το ενεργειακό και υπάρχουν πληροφορίες ότι είναι πράκτορες των Ρώσων. Η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να μειώσει την εξάρτηση της χώρας από το φυσικό αέριο της Ρωσίας αλλά, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Die Zeit», «πολλά έγγραφα ήταν γεμάτα από κατανόηση για τη ρωσική άποψη». Στη σημερινή εποχή το παιχνίδι των μυστικών υπηρεσιών παίζεται στην επικοινωνία. Στην τρομοκράτηση του κοινού, «εφέτος τον χειμώνα θα πεθάνετε όλοι από το κρύο και την ακρίβεια», σε συνδυασμό με την παρουσίαση μιας εύκολης λύσης, «εκτός αν οι κυβερνήσεις ρίξουν νερό στο κρασί τους στην πολιτική τους απέναντι στη Ρωσία και στον Πούτιν».

TO «PSY OP», ο ψυχολογικός πόλεμος για τη διάβρωση του ηθικού των αντιπάλων, είναι παλιά ιστορία. Το «pourquoi, pour Dantzig;» (γιατί να σκοτωθούμε για τον Ντάντσικ της Πολωνίας) υπομόνευσε το γαλλικό ηθικό στον πόλεμο εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας.

Ο ΕΦΕΤΙΝΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ θα είναι σκληρός. Η τακτική όμως του «κακού αστυφύλακα» από τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε συνδυασμό με τον «καλό αστυφύλακα» από την Αριστερά («πιέστε τις κυβερνήσεις σας να υπογράψουν εδώ και όλα θα τελειώσουν») είναι κλασική περίπτωση σύγχρονου psy op.