ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ την έκβαση της δίκης και την απονομή Δικαιοσύνης. Ωστόσο, το δικαστήριο, παρά τις προσπάθειες του αρμόδιου ανακριτή που θεωρούσε ότι είχαν τελεστεί πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, εξέτασε τα αδικήματα σε βαθμό πλημμελήματος, με συνέπεια και οι ποινές να είναι ανάλογες: ποινή φυλάκισης 3-5 έτη για τους έξι καταδικασθέντες, πλην όμως εξαγοράσιμες για όλους, και αθώωση για τους υπόλοιπους 16 εμπλεκομένους, αυτοδιοικητικούς και άλλα στελέχη της Πυροσβεστικής. Κανείς, δηλαδή, στη φυλακή.

ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ότι η πολυαναμενόμενη απόφαση δεν συνάδει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Με άλλες λέξεις, ήταν κατώτερη των προσδοκιών και δεν ήταν ανάλογη της διάστασης της τραγωδίας. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν αναγνωρίστηκε ότι αν λειτουργούσε το «112» θα είχαν σωθεί ζωές. Το παράδοξο είναι ότι, παρ’ όλα αυτά, δεν υπήρξε η γνωστή αντίδραση από την πλευρά των λεγόμενων δικαιωματιστών. Δεν είχαμε, δηλαδή, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, όπως σε άλλες περιπτώσεις, ούτε πιεστικά αιτήματα για Εξεταστικές και Προανακριτικές Επιτροπές για τη διερεύνηση πολιτικών ή ποινικών ευθυνών. Ούτε, επίσης, είδαμε να αναρτώνται πανό σε κτίρια κομμάτων ούτε να γράφονται τα ονόματα των θυμάτων μπροστά από το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Αυτήν τη φορά, δεν έγινε λόγος για παραβίαση του κράτους δικαίου και, βεβαίως, δεν υπήρξε έως τώρα καμία εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο.

ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ δεν προσφέρονται για πολιτική καπηλεία ούτε για να γίνονται συγκρίσεις και οποιοιδήποτε συμψηφισμοί. Ομως, αντιλαμβανόμαστε τι θα συνέβαινε αν υπήρχε μια τέτοια απόφαση για τα τραγικά γεγονότα των Τεμπών, όταν κόμματα της αντιπολίτευσης, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν εργαλειοποιήσει πλήρως την τραγωδία. Εν αντιθέσει με τη Ν.Δ., η οποία δεν προχώρησε στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το Μάτι που θα διερευνούσε τις πολιτικές ευθύνες των αρμοδίων εκείνης της περιόδου. Το βέβαιο είναι ότι για την τραγωδία στο Μάτι η δικαίωση παραμένει ζητούμενο.

ΥΓ.: ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ σε όλους και όλες!